vrijdag 18 september 2009

Lief dagboek.
Er is weer van alles te vertellen,Mart is voor controle naar de oogarts/plastisch chirurg geweest vorige week en moet zoals gedacht nogmaals geopereerd worden.
Hij dacht zelf aan een oog maar helaas beide ogen moeten nogmaals gedaan worden,gelukkig is het garantie werk want van deze kosten wordt je niet vrolijk.
Een paar weken wachttijd en dan weer als BATMAN of ZORRO door het leven ach ja wie mooi wil zijn moet een paar .......maanden voor ... lopen!!!!!!!!!!!!!!ha,ha,ha.
Volgende week heeft Mart heerlijk een weekje vrij dan gaan we nog wat verven in huis en nog een heerlijk lang weekend erop uit.
Bob is afgelopen week voor de mri scan geweest dat viel voor hem gelukkig mee wel een krappe bedoening in zo'n ding zei hij na afloop maar vond het niet eng ,hij weet nu wel waar ik geregelt in moet liggen en dat lange stil liggen was ook afzien.
Hij had een cd meegenomen van Michael Jackson ,zo had die radioloog gezegt ,je gaat toch niet moonwalken he ??want hier moet je stil liggen,ja,ja.
Vrijdag de 25ste horen we de uitslag,we zijn zeer benieuwd,wordt het opereren of .....afwachten maar.
En Jasper is deze week in de Ardennen geweest,ik heb twee sms berichten gehad,een heey mam het is hier onwijs gaaf wel veel regen,en een heey mam alles is bagger de tent van binnen en buiten die moeten we maar even opzetten maar het is gaaf.
Vanavond komt hij thuis met de bagger bende,dood versleten denk ik,douchen en z'n bed in.
Morgen horen we de verhalen ,en wat de tent betreft is het mooi weer om hem goed te laten drogen.
Ik heb deze weken heeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeel gewerkt en Mart doet het huishouden de taken zijn omgedraaid gewoon geweldig mijn hulpje.
De was en strijk zijn mijn ding en de boodschappen maar ramen zemen ,de stofzuiger en de plee's zijn even zijn taak en dat gaat klasse ,en als ik werk kookt hij.
We hebben altijd alles samen gedaan maar het grootste gedeelte van het huishouden kwam op mij neer , maar dat kan ik lichamelijk niet meer trekken,en dat kan ik nu eindelijk na ruim twee jaar loslaten.
Op het ogenblik heb ik toch ook wel meer pijn,ik moet echt gaan overleggen voor sterkere pijn medicatie als ik in november weer voor de uitslag kom.
Ik ben ook wel heel benieuwd wat de scan laat zien want ik heb wel heel veel van mijn lichaam gevergt,ondanks de rust pauzes die ik iedere dag inlas.
Het is een zeurende pijn waar ik op dit moment nu ik zit te schrijven erg chagrijnig van wordt ,maar daar wil ik boven staan dus is er een remedie,met Joep naar buiten en genieten van de warmte van de zon en de herfst kleuren in het park en denken aan het weekend wat weer voor ons ligt.
Ik neurie en zing in mijn hoofd waar ik blij van wordt en praat in gedachte met God en probeer zo een antwoord te krijgen op de vragen die misschien achter deze pijn schuilen.
Ik zet een mooie cd op en geniet,ga Veer uit school halen ,die glimlach van haar,ik hou heel veel van jouw lieve mammie daar wordt je warm van en vanavond die grote kanjer weer naast mij op de bank al hoewel ik een klein beetje op de tweede plaats begin te komen maar dat zit wel goed .
Lief dagboek ,Marianne

maandag 7 september 2009

Lief dagboek.
Na twee weken geen bericht dan zeker een goed bericht.
Eigenlijk loopt alles zo een heel gewoon gangetje,druk hard werken een voor een de kinderen weer naar school,de sporten zijn weer begonnen,Mart zijn ogen goed herstelt,Veer op werkweek geweest ja dat is het wel zo'n beetje.
Op mijn werk zijn ook behoorlijk wat stress factoren geweest,veel ziekteverzuim,vakanties,ontslag maar al met al weten wij het met een goed team draaiende te houden en ook ik neem daar deel in.
Soms loop ik zo heerlijk achter mijn pillenkar te dromen hoe ik dit toch maar weer voor elkaar heb gefixt,en dan heb ik mooi maling aan al die goed bedoelde en welgemeende adviezen van iedereen en mijn lichaam geeft geregelt aan ho............nu niet verder en toch iedere keer herstelt het zich weer positief ,daar ben ik zo dankbaar voor.
Ik wil mij zeker niet bewijzen,maar wil nog zoveel binnen mijn werk betekenen ,vooruitkijken,meedenken in alle nieuwe theorien die ze binnen de zorg aan het bedenken zijn ,daar wil ik ook nog steeds mijn steentje aan bijdragen.
Deze maand draai ik ook zo af en toe weer een oude dienst van mijzelf tot elf uur,dat is lang ,dan krijg ik een knagend gevoel in mijn onderbuik,krampend,en stekend en dan is het punt weer bereikt.....
Soms denk ik dat dat mijn lever is maar dat is een hersenspinsel dat weet ik niet zeker maar straks gaat die vraag wel weer mee als ik voor de uitslag moet.
In oktober ga ik de molen weer in dat wordt weer spannend ,niet alleen voor mij,maar voor iedereen, die ziek zijn met mij,er is alweer een half jaar voorbij,waar blijft de tijd toch.
Vanmiddag lekker met Jasper wezen lopen in de grienden,hij moest zijn berg-schoenen inlopen want a.s maandag gaat hij in de Ardennen feesten............de eerste schoolweek ,rugzak mee,tent mee om 10.00uur op station Maastricht staan en dan met de bus verder.
Een klim en klauter week,raften,lopen en gaan hij heeft er weer helemaal zin in.
Bob is nu voor de tweede week aan de gang ,voor hem een examen jaar en nadenken over een vervolg opleiding,misschien dat hij het al weet iets administratiefs,de handel-kant we zien wel.
Eerst heeft hij nog iets spannends te verwachten,volgende week moet hij een mri scan van zijn knie laten maken op verdenking van een scheurtje aan de binnen meniscus.
Hoe dat af gaat lopen horen we een week later,en Veer is net terug van haar werkweek heeft het heel leuk gehad.
Morgen ga ik met Mart mee naar de oogarts om te kijken of beiden tevreden zijn over het resultaat,als het aan Mart ligt moet er een oog over gedaan worden,deze staat wat minder open als de ander.
Nu even twee avonden vrij en dan weer twee werken en dan heerlijk een lang weekend vrij,lief dagboek tot ziens,Marianne