Lief dagboek .Wat een prachtige natuurplaatjes he,de winterse wereld was zo adembenemend mooi dat je er heel vaak stil van werd.
Hilda en ik hebben kilometers gewandelt(1 kilo maar afgevallen) soms zonder iets te zeggen maar genietend van de omgeving.
Dit was dinsdags toen gelukkig voor ons de zon begon te schijnen,heerlijk zo'n dag de volgende dag sneeuwde het weer.
We zijn zaterdag vroeg om 3.00 uur gaan rijden het was iets nattig maar we konden goed doorrijden en dat hebben de chauffeurs ook gedaan.
Om 12.15 uur stopten we thuis voor de deur en had ik het helemaal gehad,onderweg werd er flink getelefoneerd door de jongens hoe laat ze waar moestten voetballen,pffffffffffffff,je wordt al moe bij de gedachte maar de auto uitgeladen en daar ging Jap met voetbaltas op z'n rug op pad.
Bob hoorde dat zijn wedstrijd afgelast was balen dus maar oke de was aangezet mijn hoofdpijn werd steeds erger,de hond opgehaalt,kon niet meer uit mijn ogen kijken en om 15.00uur lag deze dame gestrekt met een enorme migraine kotsmisselijk en de hele wereld zag ik voor een doedelzak aan.
Ik zag overal om mij heen sneeuw,bergen vol sneeuw en alles draaide ......................zondag morgen om 9.00 uur was ik weer het vrouwtje.
Met z'n vijven naar de kerk gegaan daar zijn ze met het paasproject begonnen bij de kindernevendienst en daar heeft Vera het volgende gedicht geschreven.
Kom tot jezelf.
Dagen dagen wat een dag,
Tís maar waar je lachen mag.
Wil je alleen zijn,
Doe dat dan gauw
Op een plekje dat alleen is van jouw
Niemand mag je storen
Alleen jij mag je ding horen
Knoop dat maar in je oren!!!!!!!!!
Vera
Het werd door de leiding voorgelezen toen de kinderen de kerk in terug kwamen ze kreeg een applaus hiervoor.
Gisteren een rustige zondag gehad,en vanmorgen opgestaan met buikkrampen,diarree ja tijd voor de injectie.
Om een uur kreeg ik deze en nu ik zit te schrijven voel ik me prima lekker gewerkt van 15.45 tot 21.15 uur veel gelachen en nu zo de douche in en lekker slapen.
Het weekend moet ik dan weer werken en zaterdag ga ik ook beginnen met zakjes metamucil alvast voor laxeren wat een lol weer zeg.
Er komt een vreselijke tijd aan waar ik als een berg tegen op zie maar ik zeg maar zo het is voor het goede doel......................hmmmmmmmmmmm.
Maandag om 11.00 uur krijg ik mijn nucleaire injectie en geef ik voorlopig licht.
Lief dagboek welterustten Marianne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten