dinsdag 10 februari 2009.

Lief dagboek,"GEZICHIE"van vera.

Wat een vreselijke week heb ik achter de rug,geweest is geweest zeg ik dan maar............

Vorige week dinsdag had ik sávonds gewerkt,niets aan de hand maar woensdag begon het drama,moe,zo moe ik hing op de bank,lag op de bank maar wist met mezelf geen raad de wanhoop was ik nabij ,waarom?????

Woensdag ochtend kreeg ik mijn welverdiende injectie en hopen dan maar dat ik me snel weer wat beter zou gaan voelen,nou alles behalve dat .

Ik heb me door mijn huis voortgesleept af en toe een huishoudelijk klusje gedaan en daar lag tante Beth weer.

Vrijdag avond was ik letterlijk en figuurlijk aan het eind van mijn latijn,ik kon wel huilen maar ook kon ik het niet ,opgekropte boosheid maakte deel uit van mijn inwendige ellende hoe nu verder,het ziekenhuis bellen ,de huisarts raadplegen ach wat moet iedereen ermee.

Voor het eerst in deze twee jaar ben ik op de bank blijven liggen terwijl we naar een verjaardag moestten,dus Mart op pad met de kinderen mij achter latend op de bank lekker ingestopt door Veer.

En eigenlijk als ik zo'n moeheidsdip onderga kan ik ook niet goed slapen,denk,tob,huil,en ben ik het liefst helemaal alleen,ik met mijn eigen zorgen.

Het raast in mijn kop ,zou het toch de kanker zijn die doorslaat,angst,wanhoop,een heel drama scenario passeert de revue.

Zaterdag kwam ik als een gebroken vrouw uit bed,voortgesleept,maar met een glimlach kom op we gaan weer het is weekend met het vooruitzicht van drie avonden werken,ojeeeeeee.

Zaterdag avond heb ik me ook in Sonneburgh voortbewogen maar toen kwam de ommekeer,ik lag om negen uur in bed en dat voor de zaterdag maar oke en zondag was ik weer het vrouwtje en tot nu ziet mijn leven er ontzettend rooskleurig uit ja,jammer van het weer buiten maar in mijn hart vier ik feest ik heb het weer gered.

Ik heb waanzinnig gezellig gewerkt ,we hebben veel lol gehad met z'n vieren want die luxe hebben we nu ik er extra bij ben ,maar gewoon ouderwets,werken en plezier daar wordt je waanzinnig vrolijk van en de bewoners moeten ook weer lachen als ze mij horen.

De meiden zeiden gisteren avond wel ,Marian we hebben zaterdag echt niets aan je gemerkt ,gelukkig maar mijn kinderen anders wel toen ik thuis kwam vroegen ze of ik gelijk begraven wilde worden ik zag er kennelijhk als een lijk uit maar nu niet meer,jippie!!!!!!!!!

Ik heb alle afspraken weer liggen voor de maand maart te beginnen op 9 maart de nucleaire injectie en dan de vervolg dagen 10,11,en 12 maart voor de sms scintigram,uren scannen,en LAXEREN!bloedprikken,en twee maal de 24 uurs urine onderzoeken dan 6 april de ct scan en de twintigste om half negen voor de uitslag bij dr. de Herder.

Maar voor mij is nu het belangrijkste me goed voelen,deze week ben ik nu vrij verder eigenlijk vind ik dat heel jammer want ik voel me er weer een vis in het water ,maar ik weet het opbouwen,rustig aan maar als ik me weer goed voel kan ik niet rustig aan doen EIGENWIJS heet dat.

Ik ben gelukkig ook weer snel vergeten dat ik vorige week nog voor "dood"lag.

We tellen de dagen af want Flachau komt weer inzicht,heerlijk skieen,snowboarden,wandelen,eten,drinken en het belangrijkste in de zon liggen!!!!!!!!!!!

Maar voor die tijd schrijf ik nog wat positiefs,lief dagboek tot ziens Marianne