Woensdag 19 maart.

Lief dagboek.
Mijn drie mannen gaan morgen op pad naar Oostenrijk ,zij gaan nog even een weekendje skieen .
Dit is het appartement waar wij altijd verblijven s'winters.
Zij gaan met Arie en Roel dus vijf mannen een zogeheten mannenweekend nou daar komen ze wel van terug hoor,want wat moeten zij zonder hun meisjes..................ha,ha.
Ze hoefden geen afwasmiddel mee daar begonnen ze niet aan en anders gebruikten ze wel shampoo.........!!!!!!!!!
Jasper is weer een beetje bijgekomen van de ciostest ,heeft er wel een goed gevoel over over drie weken weten we meer het lijkt de uitslagen uit het ziekenhuis wel.
Ik heb vanmorgen twee uur achter de computer gezeten in Sonneburgh om de zorgplannen intevoeren ,heb er drie gedaan om mee te beginnen was wel leuk om te doen.
Soms had ik de helpdesk nodig "Leen"geweldig ik weet soms niet wat ik zit te vogelen maar ik kom er wel.
Gisteren had ik een waardeloze shitdag,vreselijk moe niet vooruit tekomen ,achter de feiten aan hollen ,heel veel van plan te zijn maar niets uit je handen komen ,iedereen heeft dat gevoel wel eens maar bij mij gaat het nooooooooooooooooit meer over denk ik.
De ARBO arts had gezegd dat de thyrax ongeveer met een half jaar merkbaar is dat je je dan minder moe moet gaan voelen.
Het vooruitzicht is geweldig ,moei,moeier ,moeisttttttttttt (nederlands!!!!!!!!!) maar zo voelt het wel.
Morgenvroeg heb ik een gesprek met het schoolmaatschappelijkwerk voor Vera,daar kan ik en Veer ons verhaal kwijt over het wel en wee van de Fam. Mulder.
Veer kijkt er wel naar uit,hopelijk lukt het haar om haar verdriet ,haar zorgen,haar boosheid,haar angst,haar pijn te vertellen aan een heel vreemde mevrouw.
Het is voor ons wel lekker om het weekend samen te zijn ,te tuttebellen,uitteslapen,te winkelen,lekker met Joep wandelen naar MC donalds en gezellig met Hilda en Anja op stap dat wordt een echt meidenweekend genieten dus.
We merken om ons heen dat sommigen er moeite mee hebben dat wij dit zo doen maar ik gun het Mart,even weg van alles ,zijn zorgen thuislatend lekker skieen ik red mij toch wel.
Er zijn nog wat zaken die ik alleen moet regelen echt alleen niemand om mij heen,dan kan ik huilen wanneer dat moet dan hoef ik maar met twee oogjes rekening te houden en niet met nog eens zes ogen..................
Soms heb ik die behoefte om alles is alleen op een rij te krijgen maar in een druk gezin lukt dat niet echt,er komt er altijd wel een thuis wandelen.
Mart gaat een leuk weekend tegemoet en ik ook daar ben ik van overtuigd,ik hoop dat de reis meevalt want ze geven heel slecht weer op,veel sneeuw ook hier in Nederland een witte Pasen.
Jongens geniet,

Sterk staan

Liefde is elkaar aanvullen
in vriendschap
Mooi en sterk
word je ervan
Je zult open bloeien!

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.