dinsdag 11 maart 2008

dinsdag 11 maart.

Lief dagboek.
EEn nacht niet geslapen of eigenlijk nauwelijks,denken ,boosheid waarom laat ik me toch weer zo afschepen,ik ben er van overtuigd dat het een zeer kundig arts is of wat voor titel hij dan ook mag hebben maar in zijn beleving gaat hij met "gratenpakhuizen"om i.p.v met mensen met een achtergrond met gevoel.............
Waarom kan ik hem dat nu niet eens zeggen want het vertrouwen wordt ook flink gekwetst ,ik heb daar vandaag eens over lopen nadenken maar kom tot de conclusie dat ik voor mijn doen al heel wat bereikt heb ,om door te vragen en mijn spullen nu ook achter te hebben gelaten om een vervroegde afspraak te laten maken voor de skelet scan maar dat geeft toch nog geen fijn gevoel.
Ik wil als mens benaderd worden,niet als heeft......een carcinoid.......ik ben moeder (een heel verdrietige) met drie stoere kinderen ieder ook met hun zorgen want het is ze allemaal niet ontgaan de laatste week .
Ik heb vandaag om 15.45 uur het ziekenhuis maar weer gebeld wanneer de afspraak is geworden maar de assistent vertelde mij dat de Herder het aan het regelen was maar morgen ging hij naar Brazilie,ik zei voor vakantie ,welnee voor een congres en daarna gaat hij voor een paar weken naar Amerika voor onderzoek.
Dus wanneer ik wat weet.............................wordt vervolgt.
Ze zei je weet hoe hij zijn zaakjes regelt ja dat is mij niet ontgaan de laatste tijd.
Ik ben vanmorgen met een hele thyrax gestart en hoop dat ik daardoor weer wat fitter mag gaan worden,voor de rest ben ik hondsverkouden ik heb ook totaal geen weerstand meer en heb ook nergens geen zin in.
Lief dagboek tot gauw weer liefs Marianne

2 opmerkingen:

marie zei

hoi marianne wat een toestand allemaal wanneer is je dokter wel in nederland hij is meer weg als hier ik hoop dat je vlug een afspraak kan maken veel sterkte ook voor je man en kids

groetjes marie

Anoniem zei

Hallo marianne,
ik heb je blogs gelezen en ben het met je eens dat het geen behandeling is die deze zgn. arts je geeft. Zeg hem dat ook de volgende maal want ik heb zelf ervaren dat ze daar niet bij stil staan. door hen erop te wijzen dat ze mensen zijn en met mensen omgaan wil het soms tot hun . . . . . hersens doordringen.
Gewoon doen, echt het helpt jou ook.Verder wil ik je erop wijzen dat je je niet groter moet voordoen dan je bent. Jij bent ziek! Doe niet alsof dat niet zo is maar laat je lichaam rusten en put het niet uit door dingen te doen wat je eigenlijk niet kunt.
Veel sterkte en ik zal de volgende maal een gedichtje opsturen. (moet het even opzoeken). Hou je taai. Gerda Dijkema (receptie SB)