dinsdag 22 januari.

Lief dagboek.
Dit zijn onze twee tortel duifjes 8 en 9 jaar oud en ze gaan echt met elkaar!!!!!!!
Giovannie heet hij en zijn vader komt uit costarica(als je het zo schrijft) ,hij heeft prachtig bruine ogen en is een kop kleiner als Veer maar dat mag de pret niet drukken.
Hij had een schattig ringetje gekocht voor haar met een klein hartje,heel lief zo lief kinderlijk.
Dit is voor het eerst dat wij dit meemaken oh nee Jap kwam een keer verliefd van een zomerkamp terug maar dat was gauw weer over.
Bob heeft nog nooit kriebels gehad geloof ik,maar weet ik niet zeker natuurlijk.
Wat een prachtig weer vandaag daar moet je normaal gesproken heel blij van worden maar de tranen zitten heeeeeeeel hooooog ik baal er zelf enorm van geef er ook niet aan toe,ik ben nu al vier keer met Joep wezen wandelen maar dat gevoel van innerlijke zieligheid blijft.
Gisteren mijn derde injectie gehad en ben weer drie uur in Sonneburgh geweest,het is wat betreft het virus weer rustig maar er zijn heel wat zwakke poppetjes ,de mensjes hebben echt een jasje uitgedaan.
De injectie was weer een van zeer pijnlijke aard,bloedde niet maar is enorm beurs nu ik kan er met recht niet recht op gaan zitten.
En mijn andere heup is een zeuderige ,vervelende pijn die uitstraalt naar mijn dijbeen,waar komt dat vandaan????????????uitzaaiingen vanuit de kleine bekken ,daar is waar ik verschrikkelijk bang voor ben maar dat weet ik pas als ik de scan weer doorgegaan ben.
Misschien zijn het enorme spierpijnen van het fietsen de laatste dagen met die storm dat zou het meest gunstigste geval zijn maar ja...........
Voor de rest voel ik mij afgewezen,niet meer een volledig mens ,uitgekotst,ik ben vanmorgen voor het eerst van mijn leven buiten dan als ik gewoon ziek was(wat vroeger erg weinig was,gelukkig) ben ik terug gegaan naar bed gewoon omdat ik overal de balen van had ,en misschien gaan die benen en billen dan wat sneller over.
Vanmiddag had ik een afspraak in Sonneburgh maar deze werd geannuleerd wegens drukte ,verzet naar volgende week dus ben ik in de ramen geklommen want die zagen er na die regen en storm buien van de afgelopen dagen niet meer uit.
Lekker even mijn slaapkemer onder handen genomen alle ramen en deuren wijd open lekker de frisse wind erdoor.
Vera is gisteren avond naar Aikido geweest dat is een verdedigings sport,vond ze erg leuk ben benieuwd hoe zich dat gaat ontwikkelen.
Morgen vroeg ga ik met Mart mee naar de kaakchirurg,hij heeft een ontsteking onder een kroon heel vervelend dus dat wordt snijden.
Hopelijk kan zijn kroon behouden blijven anders ontstaat er dus een probleem.
Nou ja ik ga mij op het eten storten want er moet weer getraind worden vanavond en gewerkt door de oudste zoon en Veer moet van de scouting gehaald worden,en Mart is niet vroeg.
Oke hopelijk het volgende bericht mijner zijds wat positiever...................
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.