zaterdag 29 december.

Lief dagboek.
Het jaar zit er bijna op,het gaat best heel goed met mij.
De thyrax voor mijn schildklier doet goed zijn werk denk ik en de injecties merk ik weinig van.
Mijn energie begint weer terug te komen,ik heb overal weer zin in alleen gedoseerd vooral dat laatste is voor mij heel moeilijk.
Bij mij moet alles tegelijk,mijn huishouden,de boodschappen even de hond uitlaten,strijken dat kan niet anders en dat gaat niet meer lukken wil ik energie over houden en niet finaal instorten moet alles in mijn leven gedoseerd!!!!!!!!!!!
Dat geeft niet maar dan moet er wel een schakel in mijn hoofdschakel omgezet worden??????????????
Een Roos is een Roos en blijft een Roos ziek of niet ziek,doorgaan hoe dan ook .
Donderdagavond heb ik drie uur gewerkt,heerlijk het gaat steeds beter,samen met een collega die voor mij in voorlopige dienst is ja VOORLOPIG de koffie gedeeld zij was wel nieuwsgierig hoe ik de toekomst zag want zij hoopte toch wel die aantal avonden te blijven doen althans die uren ik heb haar ook gezegd dat mijn gevecht is zeker terug te komen hoe de toekomst er verder uit gaat zien weet ik niet maar dat weet niemand.
Vanaf volgende week wil ik twee avonden van drie uur gaan draaien dat is al op de helft van wat ik normaal werk.
Het grote probleem is wel dat ik dan s'nachts heel slecht slaap ,de halve nacht lig te draaien en te woelen daar moet ik nog iets op gaan verzinnen.
Wij kregen van onze vrienden die nu heerlijk naar Oostenrijk zijn een prachtige kaart voor de naderende oude jaarsavond daar stond op:

Een jaarwisseling
anders dan alle andere
Eentje die een extra lichtje vraagt
We branden voor jou
daarom een kaarsje
die ons oprechte medeleven uitdraagt

Een klein licht in de duisternis
Het vlammetje zelfverzekerd in de wind
Ook in het nieuwe jaar zal het branden voor je
Met vertrouwen dat jouw wilskracht overwint
Heel veel sterkte voor nu en in het nieuwe jaar.
Daar stond nog bij : Wat de toekomst brenge moge,
mij geleidt des Heren hand;

Lieve Arie en Hilda jullie zijn op dit moment bijna duizend kilometer bij ons vandaan ,iedere dag kijken we even naar de beelden in Flachau op de webcam en denken aan jullie,jullie vriendschap is voor ons zo ontzettend waardevol het is zo diep dat gevoel de dankbaarheid wat jullie voor ons hebben gedaan en nog steeds ik zit dit nu te schrijven met op de achtergrond de muziek van Paul de Leeuw met het nummer samen zijn is samen lachen en samen huilen dat hebben we de afgelopen maanden veel gedaan en nu dus weer de tranen zitten wel heel los met deze dagen maar dat geeft ook wel weer wat lucht.
Ik zelf lees vaak :Waar de weg mij brengen moge
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten ogen
naar het onbekende land.
Vandaag hebben we skikleding voor de jongens gekocht,want die knullen zijn overal uitgegroeid was heel gezellig later is Mart nog vuurwerk met ze wezen kopen.
Vera logeert bij Ineke twee nachtjes ze komt morgen na de kerk weer thuis het is heel stil in huis als ons kwebbeltje er niet is ,morgen na de kerk gaan we richting strand om familie foto's te maken.
Oudejaarsavond blijven wij thuis ,dat is voor Joep het beste want hij begint ook de balen te krijgen van die knallen buiten,hij wilde daar straks haast niet naar buiten en staat dan bij de voordeur ons aan te kijken ga jij maar lekker wandelen maar laat mij maar hier!!!!!!!!!!!
Je hoort ook mega bommen buiten niet normaal meer zo hard daar slaan onze hartkleppen al van op tilt laat staan van de hond.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne