Dinsdag 18 december

Lief dagboek.
Zondag avond wezen varen door de Rotterdamse haven op de Tapasboot samen met Ad en Wilfriede een collega van mij,was heel knus gezellig gekletst over van alles en nog wat lekker gegeten vraag me niet wat ,t'was allemaal nog al onbekend maar wel lekker.
Maandag relaxed begonnen wat huishoudelijk werk ,een bak koffie een mooi boek lekker even onder de zonnebank en een dutje,voor deze week heb ik weinig op het program staan om mijn energie wat terug te krijgen om gezellig de feestdagen door te komen.
Maandagavond naar Sonneburgh geweest tweeenhalf uur geweest een ronde gelopen op mijn gemak daarna nog een halve gang medicijnen gedeeld ging eigenlijk heel goed ik was wel moe maar voldaan.
Ik lag om half elf op bed en vanmorgen om zeven uur ben ik weer rustig de dag begonnen,vanmiddag poosje geslapen en ging het weer.
Ik wil even reageren op twee reakties van de vorige blog ,de eerste die reageerde was Vera zij had alleen geen naam geschreven en bedoelde te zeggen dat zij oma niet echt kon alleen op foto's die zij veel bekijkt!!!!!!!!!!!!!!!! oma mijn moeder dus.
En de tweede reaktie vroeg hoe het met mijn bloed was i.v.m. mijn schildklier afwijking, mijn schildklier werkt dus nauwelijks waarschijnlijk daar dus ook de vermoeidheid van.
Ik ben ook al een maand bezig met vermeerdering van thyrax maar nog zonder effect.
Hopelijk komt dat ook weer goed en kan ik straks de hele wereld weer aan (rustig aan)ja,ja, dat weet ik wel.
Ik kreeg van de week een mooi gedicht ook van een collega heel lief dat er nog steeds heel trouwe kaart schrijfsters zijn die aan ons gezin denken en met ons mee voelen.
Nooit de moed opgeven
ook al is het leven zwaar
Durven om verder te leven met elkaar.
Nooit zomaar accepteren
laat een uitdaging niet staan
Huilen,lachen,knokken,leren
om toch weer verder te gaan.
Nooit? probeer het maar
geef het niet snel gewonnen
Iemand staat altijd ergens klaar
bij elkaars levensbronnen.
Mart en ik gaan door 2007 is heel zwaar geworden maar wij hebben de klus samen geklaard voor dit jaar ,wat er in 2008 op ons pad komt zien we wel weer ,de kerstdagen verlopen hopelijk rustig als het aan ons ligt allebei met onze eigen gedachten en gevoelens .
Vera heeft donderdag avond kerstviering op school en de jongens een kerstbal,ikzelf wil een poosje naar Sonneburgh daar hebben ze de kerstmaaltijd met de bewoners dat is altijd heel gezellig en ik moet altijd werken die avond dat is al jaren zo dus dat moet ik wel even proeven de sfeer.
Lief dagboek tot ziens weer.
Liefs Marianne.