maandag 5 november 2007

maandag 5 november.


Lief dagboek.
Dit hart heb ik geschreven in Ouddorp op het strand daar kan je van alles bij bedenken,erover nadenken,je gedachten de vrije loop laten...............
Ik zie het op dit moment als de liefde die ik ontvang van zoveel lieve mensen om mij heen.
De liefde van mijn gezin.
De liefde van familie en vrienden.
De liefde van Joep onze teckel.
De liefde van collega's,de liefde van mijn werk.
Mijn werk waar ik het gevoel krijg steeds een beetje verder afscheid te moeten nemen,vooral geestelijk doet dat pijn,het waardeloze is n.l dat mijn geest wel wil maar dat ik lichamelijk nog niet in staat ben om de avonddiensten te moeten vervullen,en er is ook geen moeten bij maar ik wil zo graag.
Vanmiddag ben ik naar de werkbespreking geweest maar daar heb ik ook het gevoel wat doe ik hier,dat gaat mij allemaal voorbij,hopelijk komt dat ooit nog goed,met heel veel vraagtekens.
Vanmorgen vanuit de kerk bezoek gehad i.v.m.de oogstdienst dat houd in dat er vrijwilligers bij zieken en mensen die aan huis gebonden zijn ,of mensen met een heel hoge leeftijd op bezoek gaan met een kleine attentie.
Ik kreeg een heerlijke fruitmand ,nou die komt wel op bij ons.
Er zat een kaart bij met een prachtig gedicht.
Het geeft wel een dubbel gevoel ,zelf liep ik ook jaren met zo'n attentie rond en nu kloppen ze aan mijn deur.
Vooral Vera heeft daar veel moeite mee,die moet ik in de gaten houden zij gaat steeds meer vragen,zij slaapt slecht heeft het slecht naar haar zin op school,en is naar mij toe heel aanhankelijk.
Jasper begint volgende week aan zijn eerste tentamens dus dat wordt weer heel spannend,hij gaat ervoor zegt íe zelf.
Bob is ons aan het meehelpen om zo snel mogelijk zijn kamer op orde te brengen.
Vandaag alle behang van de muren gehaald,de vloerbedekking eruit,dus morgen begint het opknap werk alweer,witten en daarna behangen dus werk aan de winkel......................
Hopelijk zaterdag laminaat afleggen wat een heerlijkheid lijkt me dat ,eind in zicht in ieder geval.
Maar eerst moet je huis op z'n kop staan voordat het weer opgeknapt is.
Lief dagboek tot snel weer liefs Marianne.

2 opmerkingen:

marie zei

he marianne doe je wel rustig aan niet te veel hooi op je vork nemen he veel sterkte toe gewenst ook voor je man en kinderen

Anoniem zei

Hoi Marianne,
Tis alweer even geleden, dat ik een reactie bij je achter liet.
Ik lees je verhalen wel, maar ik weet gewoon niet wat ik zeggen moet.
Dat je je zorgen maakt om Vera die zich op haar beurt weer zorgen maakt om jou, kan ik me voorstellen. De gedachten die door je hoofd gaan heb ik ook gehad.
Tim was net 1 toen ik in jou situatie zat... met als grote verschil, dat het bij mij goed af is gelopen.
Je werk is belangrijk voor je en dat dat niet meer gaat zoals jij zou willen... ook vreselijk.
Het gaat me echt aan het hart, dat een levenslustig persoon met zoveel interesse voor anderen, het zo moeilijk heeft.
Ik kan alleen maar zeggen dat je in onze gedachten bent. We denken aan je, bidden voor jullie en tja... verder weten wij het ook niet!!!
Dikke kusss en veel liefs,
Jeroen, Christa, Tim en ???