dinsdag 27 november

Lief dagboek.
Gisteren avond werd ik opgebeld door novanursus of ik vanochtend thuis was om te prikken ,dus vanmorgen mijn eerste injectie gehad .
Om elf uur werd er aangebeld en het is ongelooflijk staat daar een bekende voor de deur,zegt ze moet ik jouw prikken,ja zei ik nou dat is ook wat.
Zo'n fijn mens lekker een kop koffie gezet zij de spuit vast opgelost en even lekker mijn verhaal kunnen doen.
Zij komt nu iedere maand ,mijn ene bil is nu 1200 euro waard!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik voel me op het ogenblik waardeloos,zoooooooooooooooooo.moeeeeeeeeeeeee dat ik er helemaal naar van wordt.
Ik heb vandaag veel op de bank gehangen,vanmiddag naar Sonneburgh geweest daar moest ik bij personeelszaken wat ophalen,nog met wat collega's staan kletsen en daarna gauw weer naar huis.
Ik heb op dit moment ook geen energie om te werken,hopelijk komt daar toch wel weer gauw verandering in.
De sandostatine moet met twee weken zijn werk gaan doen.
Ik kreeg via novanursus een boekje opgestuurd over neuro-endocriene tumoren daar stond heel veel herkenning in ook wat reakties van mensen,toch wel heel positief,dus hopen maar.
Ik heb me na de operatie niet zo moe gevoeld als op dit moment,de arts in het ziekenhuis zei mij ook dat het op dit moment heel aktief is in mijn lichaam,dus er aan toegeven en maar moe zijn.
Maar dat is heel makkelijk gezegd ,oke niet zeuren en rustten dan maar.
Hopelijk morgen weer wat beter,morgen moet ik mijn dochter helpen een surprise te maken,wij hadden bedacht een olifant te gaan maken als íe gelukt is maken we er een foto van.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne