Woensdag 10 oktober.

Lief dagboek.

Hier sta ik tussen de appelbomen,geweldig om gedaan te hebben,vandaag weer een heerlijke dag,ik kom net van mijn werk even de koffie gedeeld en nog wat medicijnen en een bewoonster uitgekleed.

Heerlijk was het weer,als alles goed gaat morgen,ga ik vrijdag die meiden weer even bijstaan,want dan moeten ze met een uitzendkracht werken.

Ik ga het gewoon proberen ik voel me als een vis in het water,en ga het zo wat uitbreiden.

Ik heb ook wel weer vreselijk moeten lachen er vroeg een mw. aan mij of dat gewoon was dat ik geen uniform droeg ja hoor zei ik oh gaan ze allemaal zo werken dan.

En er was een mijnheer die zei: jij bent toch Marianne goh wat is je kapsel gekortwiekt,heerlijk toch dat ze daarop letten.

Voor de rest heb ik weer genoeg knuffels gehad,een paar dikke zoenen en mijn collega's waren ook weer blij dat ik er was.

Jasper kwam mij om 20.30 uur ophalen,was lekker wezen trainen,zo gezellig even samen op de fiets.

He mam krijg jij nou betaald voor dat werken,krijg je dat zo in je hand dan,slim zeg...........!!!

Ik vermoei ze daar allemaal maar niet mee soms begrijp ik het zelf amper hoe het straks allemaal geregeld gaat worden als ik al zolang thuis ben.

Ze moeten er wel weer aan wennen dat ik toch weer steeds meer wil gaan werken.

We zien eerst morgen even aan hoe ik mij dan voel,ik ga zo lekker douchen en nog een poosje op bed liggen lezen.

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.