Lief dagboek.
Een enerverende dag,met veel gesprekken en heel veel tranen!!!!!!!!!!
De ARBO arts en ik kwamen samen tot de conclusie dat werken in de avonddienst op hoogstaand niveau niet meer in de mogelijkheden staan,omdat het carcinoid wat ik in mijn buik heb een energie vreter is en ik daar zo'n intensieve baan niet naast kan gebruiken.
daar ben ik van overtuigd dat dat zo is maar geestelijk krijg ik dat wel weer te verwerken.
Maar de wil is er nog steeds en ik blijf vechten ,ik ga voorlopig toch boventallig op mijn tijd in de avond wat uurtjes klussen.
Over zes weken heb ik dan weer contact met de ARBO arts.
Ik heb vanmorgen ook een afspraak gemaakt bij de Erasmus bij dr.de Herder daar moet ik op de verjaardag van onze dochter heen voor alle uitslagen van de mri scan het bloedonderzoek, en de 24 uurs urine.
Soms gaan de dagen voorbij zoals waarschijnlijk bij iedereen dat het geval is maar vandaag duurt de dag eindeloos en is heel verdrietig,ik realiseer mij vandaag des te meer hoe mijn leven in het teken is komen te staan van de kanker!!!!!!
De meeste zorgen heb ik over het feit zie ik mijn kinderen groot worden,hoe moet het met ze als ik heeeeeeeeel jonggggggg kom wegtevallen,en hoe moet Mart verder met deze wetenschap ook hij is heel verdrietig,een ding weet ik zeker na deze dag komen er nog heel veel dagen dat ik samen met mijn gezin gedragen wordt om weer verder te gaan,hoe moeilijk het ook is.
En hopelijk komt er een wonder,want wonderen bestaan nog steeds,daar ben ik van overtuigd ondanks mijn grote verdriet.
Wat de toekomst brengen moge
mij geleidt des Heren hand
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land
Leer mij volgen zonder vragen
Vader wat Gij doet is goed
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalme moed.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne
8 opmerkingen:
hoi lieverd ,
weer met tranen in de ogen zitten lezen.
kus
en hop... janken maar weer!!!
:S
Kdenk aan JULLIE...
Kuss
Christa
Marianne soms is het zo moeilijk om te reageren woorden schieten dan tekort. Weet in gedachten zijn webij jouw en je gezin en blijven bidden en hopen op een goede afloop.
Hoi lieve Marianne en Martin en de kinderen,
Wij sluiten ons bij Ardi aan.
Liefs en heel veel sterkte Arie, Marianne en de kinderen
Zo ken ik je weer:boventallig in de avonddienst.Klasse!!!!!Kom op zeg,je laat je er niet zomaar uit zetten.Blijf voor je plekkie knokken.Weet jij trouwens dat Gerda Dijkema om het maar cru te zeggen :in het zelfde schuitje zit? En natuurlijk zie jij je kinderen groot ,sterk en weet ik wat niet meer worden.WANT JIJ BENT STERK EN HEBT KRACHT!!!!! Marianne ,veel lettertjes getikt,veel onzin,ik bedoel het goed!maar ik bedoel eigenlijk houd het lijntje vast wat je wordt aangereikt van Boven. Leg je hand in de Zijne en vertrouw. Iemand zei vanavond tegen mij:leg al je bekommeringen neer bij Hem.
Lieve Marianne,
Eindelijk kan ik in je blog en lees ik dit. Janken heel ver weg en voor je bidden. Ik kan me zo voorstellen dat er zoveel door je heen gaat.
Niemand weet wat leven is,
Alleen dat het gegeven is
En dat van dit geheimenis,
God het begin en einde is.
Ik hoop dat je bij hem troost en moed kan vinden.
Je mag boos zijn, verdrietig er zijn zoveel dingen die maar malen en je wilt zoveel en zo graag.
Heel veel liefs en sterkte vanaf Aruba en groeten voor iedereen.
Cees en Lia
Hoi Marianne
Enorm dappere vrouw. Zo ook je gezin. Woorden om je op te beuren heb ik niet. Wat ik wel kan zeggen is dat jullie ongelooflijk krachtig en dapper zijn. Niets dan bewondering en ja wonderen gebeuren nog steeds.
Liefs Anita
hoi marian je zei het zo mooi je dochter zei op school mijn moeder lacht alleen als wij je zien lach je ook maar van binnen niet dat heb ik wel door maar sterk ben je zeker en ik wens jou en je gezin veel sterke toe
Een reactie posten