zondag 2 september.

Lief dagboek.

Hieperdepiep hoera,onze vriendin is jarig vandaag,vanmiddag heeft vooral mijn man Rhoon,maar vooral het Ghijseland onveilig gemaakt,hij was vreeeeeeeeeeeeeeeselijkkkkkkkkkk druk???????????????????

Het was gezellig,vanmorgen dacht ik wel wat moet het worden vandaag ik voelde me alles behalve vrolijk,zeg maar gerust super verdrietig.

Het begon in de kerk,ik werd zachtjes genoemd,zo van er is een jong iemand hier in de wijkgemeente die deze week weer voor spannende uitslagen staat,ja dat ben ik,dan voel ik een steek van binnen en druipt het verdriet mijn hart binnen,daarna de voorbede ook zo tussen neus en lippen ons gezin en familie benoemen en bidden om kracht,de tranen stroomden over mijn wangen ik kon niet meer ophouden het leek wel of ik geen controle meer over mijn geest had.

Mijn lichaam was ijselijk koud al vanaf dat ik uit bed gekomen was ,ik trilde zo hevig dat ik dacht neer te vallen maar er was een hele stevige arm om mij heen,en een grote zakdoek nodig om mijn tranen te drogen.

Na afloop van de dienst kwamen heel veel mensen mij sterkte wensen voor deze week,toen ik thuis kwam was ik vreselijk moe,dat overvalt mij,naar mijn idee is dat pure stress die op deze manier mijn lichaam wil verlaten.

We hebben een lekkere wandeling gemaakt met Joep,en zijn toen naar Arie en Hilda gegaan.

Mart heeft de appeltaart gekeurd ,was een prima kwaliteit dat mag Arie meer doen,en verder is er enorm gelachen want er was een conferentier ingehuurd,LACHEN MAN??????????????????????

Ik ben hondsmoe en ga heel vroeg naar bed,ik voel mij heel naar in mijn hoofd,en deze week wordt een drukke week met veel emoties,de begrafenis van oma,een condoleance bezoek van een buurman van ons plein,de uitslag en de roemeense gasten.

Dus op tijd naar bed,lief dagboek tot morgen,liefs Marianne