Lief dagboek.
Hier zijn we aan een bergwandeling begonnen afgelopen zomer nog niet wetende hoe het met mij allemaal zou aflopen,misschien nog een operatie en dan schoon zo gezond als een vis zoals iedereen niet dus...............
Soms verlang ik terug naar die ene week vakantie,het was oer gezellig na twee weken de kinderen weer in mijn armen sluiten mijn gedachten kon ik los laten daar echt even geen ziekte maar echt even vakantie.
Vooral als ik de foto's langs laat gaan komen die fijne herinneringen weer boven.
Vandaag toch wel veel last van gerommel en gestommel in mijn buik,licht pijnlijk en diarree dat wordt toch wel steeds erger,heel vervelend is dat nog even aanzien en dan maar aan de bel trekken.
Het weer was vandaag gelukkig wat gezelliger gemutst je kon zonder je pluutje naar buiten,lekkere wandeling gemaakt met Joep.
Vandaag dit gedichtje gelezen:
Hoop
De hoop is een
snaar die fijne
toekomstmuziek
laat horen;ze is
de zon van ieder
een,de regenboog
in de onweersbui,
het zilveren randje
rond de regenwolk,
een ster aan het fir-
mament van ons
leven..........................
Zo is het en zo zie ik het ook,positieviteit staat voorop met zo af en toe een zwarte diprand.
Voor mijn kinderen blijf ik stralen ,maar mijn hart huilt als ik aan de toekomst denk.
Mart is gisteren avond nog naar school geweest ouderavond van Jasper,leuk verhaal.
Even vertellen wat wij van die school vinden,hoe wij samen met onze kinderen begeleid zijn in deze periode van ziek zijn en examen afleggen,de bovenbouw leidster had het toch allemaal niet zo gezien,dat er een mentor gewoon niet terug belt na 4 keer de voicemail ingesproken te hebben totaal niet reageerd is schijnbaar heel normaal, dan had u mij moeten bellen ,dat de mentor die Jap nu heeft van de hele situatie niets af weet en ook niet dat hij gezakt is oh ze dacht dat hij van een andere school kwam oh wat erg allemaal,ja daar schieten wij wat mee op.
Oh ja de mentor van vorig jaar had wat persoonlijke problemen nou en dan hadden ze een ander aan moeten stellen voor die examen klas.
Hij had ook niet mogen zeggen dat Jap zich beter had kunnen ziek meldden ,dat was wel waar trouwens dan had hij nog een herkansing kunnen doen,gewoon bullshit!!!!!!!!!!!!!!Niet zo netjes ,sorry.
Hopelijk gaat het dit jaar lukken zonder toestanden,serieus is hij in ieder geval wel,hij is al begonnen met boeken lezen .
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne
4 opmerkingen:
Marianne,als ik naar foto kijk:jullie lopen de toekomst tegemoet!
Vorige week bloedgeprikt en 2x24 uur urine verzameld.Wanneer hier uitslag van?
Meid, meid, meid(en en mannen),
Jullie treffen in deze vervelende situatie niet de meest begripvolle mensen. Erg professioneel is het allemaal niet!!! Tsjonge jonge.
Bullshit vind ik een keurig woord voor de situatie... ik kan veel minder nette dingen bedenken!!! ;-)
En dan ook nog met het vingertje wijzen alsof het allemaal jullie fout is!!! Niks ervan. Zij zijn fout en zij hadden jullie moeten contacten.
Het zou al schelen als ze dat gewoon eens toe zouden geven, maar ongelijk is met een bochel hè...
Blegh... vreselijk zulke mensen.
Wat Nel hierboven zegt... heel positief opgemerkt... een wandeling richting de toekomst!!!
Daar sluit ik me bij aan.
Heel veel liefs en we blijven aan jullie denken (ik heb er gewoon hoofdpijn van).
Hele dikke zoenen.
Jeroen, Christa, Tim en ?????
Lieve Marianne,
Even een laatste berichtje achterlaten op je site. Ik neem je adres mee naar de ABC eilanden en ga proberen soms te lezen.
Ik hoop dat je hoop blijft houden en van mij moet je nog veel harder BULLSHIT schreeuwen.
Alles is gewoon niet normaal hoe mensen met elkaar om gaan.
Helaas het gebeurt.
Heel veel liefs en tot over ruim 3 weken hoop ik. XXXXXXXXXXX-jes
Cees en Lia
High Marianne,
Mijn compliment voor je dagboek en vooral de manier hoe je met je ziekte omgaat. Ik lees nu al sinds Oma´s begrafenis lees ik je dagboek blog (ik ben een neef van Martin:-).
Op deze manier leer ik mijn eigen familie weer beter kennen:-).
Ik denk dagelijks aan jullie en ik zal zo veel mogelijk posetieve energie naar jouw en je gezin sturen. En natuurlijk blijf ik je dagboek lezen:-).
Ook al is je hart vertroebeld door pijn, je ziel zal atijd blijven stralen.;-)
Sterkte...
Greetz Humito
alias Louis Roggeveen en Anneke
Een reactie posten