Lief dagboek.De uitslag van vandaag,kennis gemaakt met Dr w.w de herder endocrinoloog ik kreeg een intake gesprek het hemd van mijn lijf vroeg die man,op een gegeven moment zei Mart u hebt toch al de informatie uit het Ikazia ziekenhuis gehad waarom dan nu al deze vragen.
Ik wil even een indruk krijgen van mijn nieuwe patient.
Oke dan,het ziet er verder zo uit dat er eigenlijk aan mij niets meer te doen is inzoverre geen operatie mogelijk omdat het te uitgebreid in het buikvlies zit en er dan weer een grote operatie noodzakelijk zal zijn.
We gaan nu in November in de mri scan en dan de scan van Augustus en November vergelijken en dan gaan we starten met sandostatine injecties om de uitscheidingsstofjes uit de tumoren te binden en het proces te vertragen hiermee.
Er is een groot bloedonderzoek gedaan en ik moet weer twee maal 24 uurs urine verzamelen.
Zodra ik klachten krijg moet ik direkt bellen en mij niet laten afschepen zei hij wees maar hard zeg maar waar het op staat [als ze dan maar naar mij luisteren] .
Ik moet dit nu een plekje gaan geven in mijn hoofd ,wat gaat de toekomst mij brengen,hoe kan ik hier mee gaan leven ,de arts zei leuke dingen doen,nou dat doen we toch wel.............
Ik ben op dit moment een soort leeg in mijn hoofd ,weet het eigenlijk ook niet goed meer opteschrijven.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne
10 opmerkingen:
Hoi lieve Marianne en Martin, wat had ik en vele anderen denk ik met mij op een andere uitslag gehoopt. Het is moeilijk om hier zomaar een reactie op te geven. Toch wil ik dit doen door nogmaals te zeggen dat we voor jullie bidden en jullie heel veel sterkte wensen,dat is eigenlijk het enige wat we voor jullie kunnen doen.
Heel veel liefs van Arie, Marianne en de kinderen
Hallo Marianne,
Dit is niet wat we wilden en hoopten te horen.
Ik kan me helemaal indenken dat je hier niet mee uit de voeten kan.
Net Christa aan de lijn, ze is 2 dagen weg voor een cursus, ik heb je stuk voor gelezen, zo even weet ik niet wat ik mopet zeggen. Ik heb weer een hoop om over na te denken. Een hele dikke knuffel van Christa.
Ik kom hem zo zelf even geven.
Liefs, Lia
k zit met een mond vol tanden,wat kan ik zeggen:even helemaal niets
he zussie,
blij dat ik ff met je heb kunnen praten vanmiddag. Sinds lang onder 4 ogen. We gaan er voor vechten !!
Kus van je broertje
woorden schieten tekort!
Beste Marianne en Martin,
Ik lees net je verhaal.Wat hadden we graag een andere boodschap gehoord.Woorden van troost kan ik niet geven,ik hoop dat je gesterkt blijft door alle mensen om je heen.
Sterkte en rust om als gezin met elkaar verder te gaan.
gr Anja en Arjan
We vinden dit heel erg voor jullie Marianne, eigenlijk het bericht waar je al die tijd zo bang voor was.
Heel veel sterkte om dit allemaal weer een plek te geven.
Lieve Marianne
Na je vanavond te hebben gesproken besef ik nu pas wat je tegen me zei.Wat had ik dit voor jullie allemaal zo anders gewild,hier zit ik mijn mond vol tanden zoekend naar woorden.Wat kan een mens zich machteloos voelen.Weet dat wij met jullie allemaal meeleven en jullie ieder dag in onze gebeden zijn,en wij God bidden dat hij jullie tot ka=racht en steun mag zijn.
Liefs Ank en Joël
Lieve Marianne en geliefden
Woorden schieten tekort en kan ze ook niet vinden. Alle sterkte en kracht om door te gaan en alles weer te ondergaan.
Liefs Anita
hoi marianne mart en kids
ook wij weten even niet wat we moeten zeggen.veel sterkte om dit weer een plekje te geven.
ron en wilma
Een reactie posten