Lief dagboek.Vanmorgen koffie visite gehad,dat was lekker gezellig,daarna aan het poetsen gegaan want de drang is er weer om alles schoon te maken voor dat ik het ziekenhuis inga.
De twee bovenverdiepingen zijn clean de ramen gezeemd alle bedden verschoond dus wat mij betreft kunnen ze weer met mij aan de slag gaan.
Ik hoop dat ze donderdag zeggen morgen mw.is dat snel genoeg,prima toch hoe sneller hoe beter.
Vanmiddag tussen de bedrijven door nog even met Bob naar het zuidplein geweest om nieuwe voetbal schoenen te halen,hij kwam tot de ontdekking dat ze te klein waren geworden en morgen begint de training weer .
Dan is de rust voorbij,moeten we weer op tijd eten,en staat alles in het teken van voetballen!!!!
Morgen ga ik een poosje met mijn vader naar mijn oude tantetje,en ga ik maar een begin maken met het kaften van boeken?
Verder is mijn hoofd warrig en moe van binnen en staan mijn gedachten niet meer stil,zodra mijn ogen open gaan s'morgens is dat gevoel erweer,opname,ziekenhuis,operatie,pijn dat is eigenlijk een van de ergste dingen waar ik op dit moment heel bang voor ben.
Goed ik probeer afleiding te zoeken en mijn geluk is op dit moment dat de jongens nog lekker thuis zijn ,die brengen wel leven in de brouwerij.
Zijn op dit moment heel erg met muziek in de weer,downloaden enz...soms trilt het huis maar dat moet af en toe wel kunnen er zijn ook uren van rust.vooral s'morgens ha,ha.
Lief dagboek tot morgen Marianne
4 opmerkingen:
Lieve marian, probeer de rust in je hoofd te bewaren want aan je gezondheid ligt het niet want je ziet er weer super uit net als vroeger echt dat 'huisvrouwenbruin"hahaha lachen he met mij. Ik hoop echt van harte dat jij/wij gauw weer aan de beurt zijn voor de operatie zo dat we weer met elkaar naar de toekomst kunnen kijken Veel liefs van je mannetje
He Marian,wat denk je van wasmachine aan,stofzuigen,smartlappenkoor op volle sterkte s'morgensvroeg.Of slapen ze daar doorheen? Kent Jasper Ger Klip van T.O.G.R.? Mijn oudste broer heeft daar ook gevoetbald vroeger.Enne ene Brouwer fluit daar ook wel eens.(Maar dan wil ik niet weten dat ik zijn vrouw ben)hahaha. Nog even serieus:weet dat.........!Nel.
Soms vraag ik me af waar U bent, en of U mij wel kent.
Ik vind het moeilijk om steeds maar te vertrouwen,
ook al heb ik een basis om op voort te bouwen.
Ik heb momenten in mijn leven,
dat ik al mijn liefde aan U wil geven.
Die momenten ben ik U zo dankbaar,
maar voor ik het weet zijn de donkere momenten daar.
Dan voel ik Uw aanwezigheid net zo sterk meer,
een moeilijke tijd elke keer.
Ik probeer U dan te zoeken door gebed,
U bent Degene die dan de eerste stap in mijn richting zet.
U laat mij nooit gaan,
maar blijft met open armen voor mij staan,
om me op te vangen met al mijn pijn en zorgen
bij U voel ik me geborgen.
Dank U wel voor al Uw liefde Heer,
want dat helpt mij steeds weer,...
om te leven als Uw kind
die al haar krachten bij U vind!!
zo langzaam aan komt het vaste patroon er weer aan he? het
begint met de clubjes en dan ineens beginnen de scholen ook weer.
als je er naar toe kijkt lijkt het heel lang maar als je terug kijkt vliegt de tijd.dat is met alles zo denk ik.
lieve groet van leny.
Een reactie posten