vrijdag 13 juli 2007

Vrijdag 13 Juli.

Lief dagboek.
Hier zit ik met mijn kinderen dicht bij mij,nu zijn ze heel ver weg.
Vanmiddag om half drie belde Hilda dat ze goed en veilig aangekomen waren.
Wel wat file gehad onderweg maar voor de rest een voorspoedige reis.
Met de kinderen was het ook goed gegaan, Veer had veel geslapen die is echt een beetje oververmoeid weggegaan.
Het was er prachtig weer 25 graden veel zon.
Mijn dag is vandaag slopend geweest,ik heb veel en veel te veel gedaan van de week,vanmorgen de bedden nog even verschoond voordat ik therapeutisch ben gaan werken.
Ik kwam in Sonneburgh aan gesloopt,hoe gaat het Marian,versleten ben ik,eigenlijk heb ik genoeg om mijn huiselijke taak goed te volbrengen maar niet ook nog eens naar Sonneburgh toe.
Om 12.30 uur ben ik naar huis gegaan en rechtstreeks mijn bed ingerold.
Een paar uur geslapen en weer wat opgeknapt ,maar mijn hele buik is gevoelig.
Ik heb mezelf voorgenomen dit weekend heel rustig te doen,even mijn buik "vakantie"geven ,en maar denken volgende week weer een week.
Er kwam een vraag ,als ik straks een nabehandeling moet ondergaan of ik dan toch therapeutisch moet blijven werken,dat gaat natuurlijk in overleg met de ARBO,maar naar mijn idee heb ik dan echt genoeg aan mijzelf en gaat dat niet lukken.
Ik moet misschien toch wat beter voor mijzelf opkomen,wat dat betreft want anderen blijven ook met gemak zes, of zeven maanden thuis,maar ik zou niet weten hoe????
En wat betreft zorgverlof in het c.a.o. van het beroeps goederen vervoer komt dat niet voor jammer maar helaas!!!!!!
Gewoon al je vakantie opnemen leuk in het ziekenhuis zitten voor de lol.....
Ik klink heel cynisch,zo voel ik me soms ook wel maar probeer me daar tegen te verzetten.
Het zal je allemaal maar overkomen, maar daar wordt niet over nagedacht.
Lief dagboek ik ga dit weekend intens genieten van de rust samen met Mart op dit moment voelen we het beiden als heel goed.
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo kinderloze ouders,

Kunnen jullie samen een beetje genieten? Ik hoop van wel en dat je samen achter je kroost aan kan en mag om er ook nog een uit te zijn. Als je volgende week tijd en zin hebt voor koffie, spreken we nog even af.
Je huis blijft schoon, maar dat is toch wel een beetje vreemd en te vroeg hoor Marianne, maar voor hun heerlijk om even weg te zijn.
Houdt goede moed, zoals je al die tijd al doet. Af en toe mopperen mag hoor meid, trek je niets van anderen aan. Hoe sommigen het voor elkaar krijgen om altijd maar een uitkering te krijgen en thuis te zijn, ik zou het niet weten. Dat zijn volgens mij ras artiesten. Vind het wel geweldig dat je alweer op je werk Florence Nigthingale bent geweest, goed zo, precies zoals jij in je element bent. Liefs, Lia

Anoniem zei

Hallo Marianne,

We leven hier nog steeds erg met jullie mee en ik lees bijna elke dag wel even op je weblog, en aangezien ik nog steeds salarisadministrateur ben even een kleine tip. Ook al staat er niets over zorgverlof in de cao, iedereen heeft voor een korte periode recht op zorgverlof. Namelijk per jaar 10 dagen, oke veel is het niet maar het scheelt wel. Alleen krijg je dan maar 70% van je salaris doorbetaalt.
Wie weet kunnen jullie er nog wat mee.
Doe het rustig aan en de groetjes van
Irma en Joop en Tijs

Anoniem zei

Hoi hoi,
Nou in de reactie hierboven te lezen ... misschien kunnen jullie er inderdaad nog iets mee!!!
Ik kan me voorstellen dat je zo nu en dan heel cynisch wordt... helemaal niet gek en laat het maar lekker. Het hoort er gewoon bij!!!
Wat mijn moedertje zei klopt ook hè... zonder kids blijft wel je huis schoner... maar ja, ik weet het uit ervaring, dat is ook niet alles.
En ja, je moet echt wat meer voor jezelf opkomen. Al vind ik je wel heel dapper en strijdlustig.. een beetje rustiger aan mag zo op zijn tijd best. Je kunt ook niet alle dagen met elkaar vergelijken. De ene gaat beter dan de andere.
Als je hoort dat andere mensen maanden thuis kunnen zitten en jij uit jezelf alweer naar Sburgh geweest bent om een bakkie te doen, snap je er toch niks van hè... Jij kunt in ieder geval wel met opgeheven hoofd in de spiegel kijken... al heb je daar niet altijd iets aan :S.
Meid... (en Mart) we denken nog steeds aan jullie.
Dikke kusssss
Jeroen, Christa en Tim

Anoniem zei

Hallo Mart en Marian,

Ik wens jullie een heerlijk ontspannen weekend toe. Geniet er even van saampjes.

Groetjes, Rene en Ingrid

Anoniem zei

he zussie, niks voor jou dat cynisme en rancune. Je bent en blijft een echte Roos. !!

We gaan lekker een happie eten met z'n 4-n als die twee van ons op kamp zijn. Deal !

Oh ja, cao of geen cao.... ( laat ik de puntjes maar niet invullen )

Rein