Donderdag 12 Juli.

Lief dagboek.
Ik ben er vandaag vroeg bij want na het eten gaan wij de kinderen wegbrengen.
Alles staat gepakt twee tassen voor drie kinderen,van ondergoed tot aan regen kleding,van dikke truien tot aan zwemkleding van alles wat dus.
Ze hebben er helemaal zin in.
Samen met Veer even de kamers glad gemaakt,de bedden afgehaald daar kan ik van de week mee aan de slag.
De jongens zijn nu nog even voetballen,Vera ligt op dit moment op de bank te slapen ze is ook wat verkouden.
Je zou ook wel ziek worden van dit weer zeg!!!
Wat zal het verschrikkelijk stil worden in huis volgende week,wat ik denk morgen al,maar ik ga een hoop visites plannen.
Hopelijk komt de datum van 24 Juli dan gauw inzicht en kunnen wij ook onze koffers pakken, en dan 25 Juli naar de ARBO arts eens kijken wat deze mij te melden heeft nou ja zover is het nog niet .
Morgen ga ik weer twee uurtjes werken,dat is wel fijn breekt de dag een beetje.
Ik ben vanmiddag met Veer nog op pad geweest voor van die soort crocq's slippers voor de vakantie in de kleur rose in de maat 36 maar overal uitverkocht,jammer maar helaas.
Dat is een echte rage die schoenen,ik heb ze zelf al vanaf het begin toen ze net uit kwamen ,in de kleur fuchsia .
Ik probeer volgende week even naar de markt te gaan,hopelijk hebben ze ze daar nog volop.
Ik had ze op het zuidplein gekocht maat 35 maar deze zijn net te klein en dan is het waardeloze je krijgt een tegoed bon dat is lekker dan zeg,zo'n winkeltje waar je verder nooit komt.
Maar goed hopelijk lukt het me nog,dan neem ik ze mee als wij ook naar Oostenrijk gaan.
Het regent weer pijpestelen wat een trieste zomer zo.het weekend staat op voor mooi weer ik hoop dat Mart en ik er even op uit kunnen met Joep,langs het strand wandelen of naar het bos maakt me niet zoveel uit als we maar kunnen ontspannen.
Mart moet nu nog werken tot 27 Juli,hij heeft teveel dagen op moeten nemen met het ziekenhuis lopen en heeft nu nog twee weken over voor zomer vakantie.
Ik hoop dat hij in de vakantie ook zijn gedachten even kan laten rustten,kan genieten van de dingen zoals ze er nu voor staan, wetende wat ons daarna te wachten staat.
Het zal soms moeilijk zijn want wij waren altijd erg sportief in de vakantie dat zal allemaal wat gedoseerd moeten maar we zij dan bij elkaar dat is zeker voor mij het aller belangrijkste.
Zeker als er een nabehandeling op het program staat moet ik in de vakantie al mijn energie sparen voor die heel zware tijd die komen gaat.
Moeheid,misselijkheid,haaruitval,en wat nog meer eigenlijk wil ik er niet aan denken,eerlijk gezegt wil ik het helemaal niet waarom???? omdat ik nu al zo goed ben en niet weer terug gefloten moet worden door mijn lichaam,daar ben ik al een maal door in de steek gelaten dat moet nu over zijn.
Maar zo simpel is kanker niet helaas,ieder dag wordt je met je neus op de feiten gedrukt.
Ik wil mijn kinderen ,Arie en Hilda ,Roel en Anja een hele fijne vakantie toe wensen,met een brok in mijn keel schrijf ik dit ,veel plezier kinderen laat de zorgen nu maar even thuis en geniet wees kind ,want jullie zijn alledrie heel wijs geworden in deze moeilijke periode.
Arie en Hilda jullie zijn vrienden, vrienden voor het leven!!!!!
Geniet van onze kinderen,wij zullen mekaar geregelt horen een hele goede reis doe voorzichtig,liefs van Martin en mij.
Tot morgen lief dagboek Marianne.