Zondag 10 Juni

Lief dagboek.

Dit was zaterdag Vera aan het stofzuigen,wat een schat he.

Vandaag wat vermoeid van de twee voorgaande dagen,wat rustig aan gedaan.

Vanmiddag geprobeerd een dutje te doen maar dat lukte niet,het was te rumoerig rondom huis.

S'middags nog even op visite geweest en vanavond op tijd naar bed.

Joep is aan het vliegen vangen bij de pui een zeer lachwekkend gezicht,maar de vlieg is te snel.

Morgen komt Hilda mij weer helpen,dat is toch nog heel erg fijn,en het tafeltjedekje project loopt ook nog drie dagen door.

Dinsdag en Donderdag gaat ik het weer zelf doen,en in het weekend doen Mart en ik het samen.

Alles gedoseerd maar steeds een stapje verder,het weekend nog wat staan strijken zo komt de regie alweer aardig in mijn eigen handen.

Van de week probeer ik even naar Sonneburgh te gaan zomaar even m'n gezicht laten zien,mijn collega's de lieve mensen dat mis ik toch ook wel erg.

Er werd net aangebeld en er werden twee taartjes gebracht met de mededeling zo omdat je weer beter bent,mijn gedachten was meid bek houden alles is voorbij......??????

Wat kunnen mensen vreemd reageren,tuurlijk ben ik heel dankbaar dat ik zo ver ben maar beter is een groot woord.

Wat staat mij straks nog te wachten wat de nabehandeling betreft,misschien ziet het er heel goed uit,maar wie weet moet ik nog een lange nabehandeling met nog wat opname's,dat is voor mij nog heel onduidelijk.

Maar goed die taart komt wel op hoor daar gaat het niet om maar BETER dat roep ik over vijf jaar als ik nacontrole's heb gehad met goede berichten......is dat negatief nee,absoluut niet maar wel de werkelijkheid.

Ik ben heel positief juist zie alles weer zitten,denk weer aan mijn werk ,maar deze vier weken gaan niet in je koude kleren zitten,en dan praat ik nog geen eens over de periode van voor onderzoeken,de scans,de scopien,de bloedonderzoeken teveel om op te noemen.

Ik dank iedere dag God in mijn gebed voor wat ik nu alweer ben,maar spreek aan Hem ook uit hoe bang ik soms ben voor wat er nog komen gaat.

Vanmorgen in de kerk is er voor ons gezin gebeden voor de goeie berichten dat is heel fijn dat de gemeente zo met ons meeleven.

We gaan morgen weer een frisse week in ,hopelijk een week met een vlag met een tas eraan!!!!!!!!

Hopelijk een groot examenfeest,waar ik in het begin van dit dagboek al over schreef.

Jullie horen het allemaal althans jullie lezen het wel.

Lief dagboek tot morgen Marianne.