Lief dagboek.
Een nacht en een dag zijn er voorbij gegaan,ik heb veel gehuild en allerlei vragen in mijn hoofd niet proberen toe te laten maar.....
Waarom.....!!!!
We hadden hem het zo gegund de opleiding die hij al jaren geleden zei te gaan doen.
Voor volgend jaar moeten we maar weer zien of hij ingeloot wordt ja of nee.Hij is vanmorgen naar school geweest om zijn cijfer lijst op te halen, en heeft een gesprek gehad met zijn mentor en hoofdleider van de school.
Een herkansing zit er niet meer in het wordt echt een jaar overdoen,maar het is zo'n verschrikkelijk dappere knul zo stoer hij zegt zelf mam ik heb geen keus,het zijn de omstandigheden geweest en ik doe het gewoon een jaar over.
Hij is deze afgelopen periode zo volwassen geworden dat het mij erg ontroerd, daar is op dit moment ook niet veel voor nodig om mij te laten huilen.
Vandaag was ik veel alleen,vanmorgen eerst Vera naar school gebracht toen Joep uitgelaten,toen naar de bakker,ja eerlijk en toen de was in de machine nou wat zeggen jullie daarvan.
Toen Vera weer uit school gehaald toen stond ik te hijgen bij school gek he.
Vanmiddag even een dutje gedaan en toen......weer naar school gelopen.
Vanavond zelf eten gekookt,afgewassen en straks Joep uitlaten.
Ik zou nu wel wat willen horen van het Erasmus want eigenlijk willen we toch wel even met vakantie gaan,maar zolang wij nog niets weten is het moeilijk afspreken.
Ik wil iedereen nog even bedanken voor de lieve reakties van gisteren dat doet ons goed ,Jasper heeft ze ook gelezen,hij zit dan wat te grinneken,en bij mij lopen de tranen over mijn wangen.
We kijken elkaar aan en hoeven niets meer te zeggen het is een kind naar mijn hart.
Ik maak me nu meer zorgen om Bob onze stille Billie....hij heeft allerlei kwalen,hoofdpijn,misselijk,pijn in z'n benen.z,n knieen en weet ik het wat nog meer.
Op school gaat het met hem heel goed gelukkig,met Vera ook trouwens dat is heel fijn.
Het is vandaag 7 jaar geleden dat mijn moeder overleden is aan darmkanker,dat is zo'n dag dat er allerlei gedachten door je hoofd spoken ,het was bij haar een zeer agressieve vorm met heel veel uitzaaiingen wat haar fataal is geworden.
Wij missen in haar een ontzettende lieve maar vooral zorgzame moeder die wij op veel momenten nog steeds erg missen vooral nu.
Ik heb haar eigenlijk nog heel veel te vragen,maar ....
Morgen komt ons vriendinnetje weer de boel doen en kan ik weer even lekker kletsen tot morgen. liefs Marianne.
8 opmerkingen:
he zus, was blij dat ik Jap ff als oom heb kunnen toespreken. Hoop dat het hem helpt om door de zure appel heen te bijten. 7 jaar geleden stonden we op dit moment dat ik dit type in het Ikazia rond het bed van mam en stonden we voor de moeilijkste beslissng in ons leven, 7 jaar later mis ik haar elke dag nog. Doe je voorzichtig... en het belletje of ik al veilig thuis was. Stom mens zei ik dan tegen d'r. En juist op dit soort momenten als je ff wat wil vertellen mis ik haar het meest. Jouw vorm is anders zus, hou je daar aan vast. wij zijn er voor jullie, dat weet je.
Kus Rein
Hoi lieve muldertjes,
zo zo weer een hoop gedaan echt geweldig! Kan nu wel typen doe je wel rustig aan, maar jij weet het het beste jij voelt wat wij niet voelen. Geniet er maar lekker van. Niet te geloven he alweer 7 jaar zonder je moeder kan me indenken dat je haar nog altijd mis en zeker op dit soort momenten. Jasper gaat er gewoon weer voor daar geloof ik wel in. Had Bob gisteren nog even aan de lijn, het is een echte stille met zoveel gevoel dat hij niet weet waar te beginnen. Knuffel hem maar lekker en ook hij komt er wel. Veer is een echt kind,en gaat haar eigen gangetje en doet wat ze moet doen en laat waar ze geen zin in heeft zo zie ik haar voor me. Hou jullie goed.
sterkte met alles en hopelijk bellen ze van het Erasmus snel en kunnen jullie misschien wel even lekker op vakantie.
liefs,
Roel en Nancy
Lieve Allemaal,
Met tranen in mijn ogen heb ik dit allemaal zitten lezen en zou willen dat ik jullie kon helpen.Wat mogen jullie trots zijn op Jasper dat hij dit als een grote kerel zo opneemt daar heb ik bewondering voor.Zeven jaar geleden moesten jullie afscheid nemen van je moeder/oma precies een half jaar na Henk koester de herinneringen aan haar en wees trots dat jullie zo'n lieve moeder hebben gehad.
Liefs van Ank en Joël
P.S ook de groeten van Laura en Didier die hier nu zijn.
Lieve Allemaal,
Met tranen in mijn ogen heb ik dit allemaal zitten lezen en zou willen dat ik jullie kon helpen.Wat mogen jullie trots zijn op Jasper dat hij dit als een grote kerel zo opneemt daar heb ik bewondering voor.Zeven jaar geleden moesten jullie afscheid nemen van je moeder/oma precies een half jaar na Henk koester de herinneringen aan haar en wees trots dat jullie zo'n lieve moeder hebben gehad.
Liefs van Ank en Joël
P.S ook de groeten van Laura en Didier die hier nu zijn.
Hé vriendinnetje ,morgen kom ik weer lekker bij je werken en dan kan jij als ik bezig ben lekker tegen mij aan kletsen zodat het jouw allemaal weer een beetje oplucht.
Groetjes daar aan iedereen en tot morgen.
Liefs Hilda.
Hoi allemaal,
Wat zijn jullie toch een dapper stel mensen!!!
Wat goed Jasper, dat je niet zo lang gaat zitten kniezen... Ik ben twee keer gezakt op de HAVO. Ik sloot me op in mijn kamer en zat alleen maar te huilen. Het liefst was ik terplekke door de grond gezakt. Met mij is het uiteindelijk ook goed gekomen... Ik heb ook bereikt wat ik graag wilde bereiken. Van jou verwacht ik niet anders dan dat je er ook wel komt!!! :D
Ik kan me voorstellen, dat jullie je moeder/ oma nog iedere dag missen. Ze was een vreselijk lieve vrouw (voor wat ik me kan herinneren!!!).
We denken aan jullie.
Veel liefs en een dikke kuss
Jeroen, Christa en Tim
Hoi lieve MArianne en de rest,
Klote van Jasper zeg en goed dat hij het redelijk nuchter oppak en weer voor gaat top van hem. In ieder geval succes voor het komend jaar Jap weet wel dat je het kan zeker qua doorzettingsvermogen van jullie. De tijd gaat zeker hard 7 jaar geleden alweer. Het enige wat ik eigenlijk kan zeggen wees trots op wie jullie zijn en wat jullie hebben en blijf sterk en positief.
Veel liefs Mike
Hallo lieve Marian,
Weet je dat ik me een beetje schuldig voel, zit ik gisteravond gezellig teennageltjes bij je te lakken en te beppen en heb ik niet eens geweten dat het inmiddels 7 jaar geleden is dat je lieve moeder overleed. Wellicht wilde je er zelf niet over praten omdat we het over Jasper hadden en over jezelf. Maar toch bekruipt me terwijl ik dit lees een vervelend gevoel, ik weet immers hoe erg je iemand die je liefhad nog iedere dag kan missen. Dit wilde ik even aan je kwijt en hoop voor je dat je snel bericht van het Erasmus krijgt wanneer je kan komen zodat jullie daarna misschien een vakantie kunnen plannen.
Fijn weekend, groetjes Rene en Ingrid
Een reactie posten