Dag 6 in het ziekenhuis vannacht redelijk geslapen volgens mij is de koorts aardig gezakt, deze was38 dus de dag begon goed.Ik heb mezelf van voren gewassen de rest heb ik overgelaten aan de verpleging daarna even uit bed geweest dat klinkt vrij simpel maar dat is het niet 20 min. toen weer snel onder de witte lakens.Toen begon de dag pas goed de pijnpomp ging eraf , de sonde eruit en de lange slang eruit, jippie wat een opluchting maar toen.......
Die pijn , die pijn is onbeschrijflijk het lijkt erop dat mijn buik uit elkaar scheurt, toen kreeg ik de eerste injectie morfine ik zag nog geen roze olifantjes maar vrolijk werd ik er ook niet van. Toen moest er een nieuw infuus aangeprikt worden dat lukte niet dus mijn armen zien bont en blauw.Uiteindelijk lag ik na de 2e injectie morfine te stuiteren in mijn bed en dat in 2007, pijn lijden in een ziekenhuis schrikbarend is. Ik weet zeker dat onze hond Joep bij de dierenarts een betere zorg zou krijgen als dat nodig is!! Er kwam een i.c. verpleegkundige om bij mij een nieuw infuus aan te brengen nou dat was voor mij even een praatpaal tranen met tuiten huilen maar meid zei ze je moet blijven bellen en zeuren je hoeft geen pijn te lijden op de i.c. hebben de mensen nooit pijn.Op dat moment moest ik ook hoesten buik vast houden en doen ook dat is iets wat je nooit bedenkt hoeveel pijn dat doet.Zij is naar de verpleging gegaan en heeft geregeld dat er een arts kwam om andere medicatie voor te schrijven.Deze kwam , ik vertelde dat ik van de morfine allerlei rare waanbeelden zag en daar heel naar van werd.Nu krijg ik ik paracetamol supp,diclofenac supp, pantazol voor de maag en bromozapam ( om rustig te zijn) ik kan eigenlijk niets anders maar goed.En s avonds jawel voor het slapen gaan een slaappil geweldig slaap ik misschien ook nog een nachtje. De visite is net weg gelachen en gehuild hebben we het is allemaal zo dubbel, toch nog spannend welk nieuws we krijgen volgende week!! Afwachten maar, ik ben nu gelukkig een poosje pijnvrij
en voel me weer even blij
hé dat rijmt doei lief Dagboek tot morgen
7 opmerkingen:
Lieve Marianne,
wat een toestanden allemaal gatsiedarie. Pijn hebben is al niets maar dan ook nog nare bijwerkingen hebben van medicijnen die tegen de pijn zijn dat is helemaal het toppunt. Gelukkig tref je dan een verpleegkundige met hart voor jou en doet er alles aan om je lichamelijk geen pijn meer te laten voelen of heel beperkt. Wachten op de uitslagen is ook niet echt bevordelijk voor je herstel. Helaas zit er niets anders op dan afwachten. Het is ook moeilijk om je kinderen zo verdrietig te zien en dan heb je ondanks dat je weinig energie hebt de kracht om Jappie een brief te schrijven. Dit zal hem goed doen. Hou je taai, zet hem op en ga ervoor. Liefs,
Roel en Nancy
Hoi lieve marian,
Vandaag hebben we de trouwdag van pa en ma gevierd en jouw papsie was er gelukkig ook bij.
Ze vonden het een middag om nooit te vergeten en daar hebben we het voor gedaan. Natuurlijk zijn we heel erg bezorgd om jou en zijn ook heel verdrietig dat je zoveel pijn moet lijden. Daarom hopen we dat dit zo gauw mogelijk voorbij mag zijn en je kan richten op je herstel.
We zijn in gedachten iedere dag bij jou en denken natuurlijk ook aan Martin en de kids [we hopen dat de chinees zal smaken?].
Nou lieve marian van ons een hele dikke knuffel en veel sterkte als je de komende week de uitslag krijgt.
We bidden voor je en ik weet zeker hoe moeilijk het ook is hij er voor je zal zijn.
Liefs van Arthur,Yvonne,Remco en Larissa.
Lief zusje,
Het voelt waardeloos ( lees klote ) dat ik niks voor je kan doen dan alleen naast je bed zitten enz. Je weet dat ik graag de mouwen opstroop en de problemen oplos, nu voel ik me redelijk machteloos. Hou vol, je kan het en je moet ! Morgen met Jap naar Goes. Zal hem wel verwennen.
Tot straks en kus van ons
Lieve marianne,
T'is wel even wat anders wat jij krijgt dan wat er in dit gedichtje van (alweer) toon hermans staat
Maar als je er toch even om kan glimlachen dan is dat mooi. Wel glimlachenen vooral niet schuddebuiken die tijd die komt wel weer.
'k heb 48 middeltjes
voor griep en voor bronchitus
'k heb 160 druppeltjes
voor pneumo-hypo-titus
'k heb 82 poedertjes
voor super ventilatie
'k heb meer dab 100 pilletjes
voor neuro consternatie
'k heb een doosje vol capsuletjes:
bromo-vital-steriel
en ik heb 3 weesgegroetjes
voor mijn ziel.
Nou geloof niet dat ik uit m'n hoofd een weesgegroetje zou kunnen bidden, zo katholiek ben ik nou niet.
maar gewoon bidden dat doen we zeker voor jou en je mannen en meisje om je heen dat jullie allemaal snel naar betere tijden toe kunnen.
Annemiek
Lieve Marianne,
Ik heb net met intense stilte je zo mooie lieve dagboek in zijn geheel zitten lezen. Ik heb erom gelachen en gehuild. Heb ook net Reinald aan de telefoon gehad en gezegd dat hij alvast de groetjes moest doorgeven aan jou en Mart. Ik vindt het heel goed van je dat je dit allemaal typt op deze manier kan ik je ook heel goed in de gaten houden. Het is zeer frustrerend allemaal maar daar hebben wij wel eens over gehad ook over andere dingen. Ik wil jou, Mart en de kinderen heel veel sterkte toewensen. Ik weet dat je sterk bent en altijd positief bent hou dat vast zorg dat je die parel blijft voor iedereen ook voor mij.
Ik typ snel weer wat.
Heel veel liefs, sterkte en XXXX van Mike
Lieve Marianne,
Wat vreselijk dat je zoveel pijn hebt,we hopen dat het vandaag iets beter is gegaan,spannende dagen komen er aan we zijn in gedachten bij jullie alle 5.Ik sprak Mart vanochtend die vertelde dat je lekker had gedouched dat zalvast veel van je krachten hebben gevraagd,hopelijk heb je vanmiddag lekker kunnen rusten.
Liefs van Ank en Joël.
liefe marianne hoe gaat het? met mij goet.hep je veel pijn met ons is het goet ik was gist er ziek ik hep 4ker over gegeeven
mag Zijn hand voor je zijn
om je de weg te wijzen
rondom je om je te bershcrmen elke dag
onder je om je op te vangen alsje valt
boven je om je bovenal
te zegenen!
marianne heeft u de cadootjes gekregen en vond u het leuk?
groetjes thirza
Een reactie posten