Vrijdag 4 Mei

Lief Dagboek,de nachtjes worden steeds korter zodra mijn ogen ontwaken is de opname aanwezig,ik bedenk mij dan wat ik allemaal nog moet doen. Vanmorgen eerst maar het ziekenhuis gebeld hoe laat ik word verwacht a.s maandag dat is om 9.30 uur, later op deze dag krijg ik de brief en moet ik om 10.45 uur komen het ziekenhuis belt zelf nog om het even goed kort te sluiten de communicatie verloopt niet vlekkeloos hopelijk de operatie wel.oh ja ik moet positief blijven dat ben ik ook ik heb vandaag ook weer een enorme stapel kaarten gekregen zo ontzettend lief alles hartverwarmend ik kreeg vandaag van mijn Veertje 3 kaartjes een daarvan wil ik jullie laten lezen het heet ik mis je nu al! Ik mis je nu al je lach,je liefde jouw armen om mij heen en s'nachts in mijn bed zo alleen .Maar ik tel de dagen en voor je het weet is het achter de rug. Dan kan ik je weer omhelzen dan ben je weer terug!!!!! Tranen, Tranen, en nog eens Tranen. Hoe kan je je eigen kind troosten als je zelf zo vol emotie zit ik verberg mijn gezicht in haar zachte blonde haar en huil zachtjes ze kijkt me dan aan en streelt zachtjes over mijn rug,ze begrijpt het allemaal ze is heel dapper. Vanmiddag ben ik met de kinderen naar Zuidplein geweest want Jap wordt morgen 17 jaar,even een kado wezen kopen. En vanavond naar de dodenherdenking geweest dit was heel bijzonder want Vera en ik hebben de krans mogen leggen namens de Hervormde wijkgemeente Charlois. Het is nu al laat mijn vriendin Ing en vriendje Rene zijn net naar huis gegaan zij kwamen mij gedag zeggen wij zijn al meer dan 25 jaar vriendin dat is lang dan weet je wat je moet zeggen voor zo'n zware operatie. Ik zie hun hopelijk dinsdag even daarna gaan zij op vakantie liefs Ingetje van Marianne.