dinsdag 1 mei 2007

dinsdag 1 mei

hallo lieve mensen. Het aftellen gaat nu beginnen maar het is gelukkig nog prachtig weer het was vanmorgen 5.00 uur dat ik wakker schrok dan spookt er van alles door mijn hoofd ik ben een poosje gaan liggen lezen en heb daarna toch nog even geslapen.Om 7.30 uur liep ik met Joep de hond in het park heerlijk lekker onbezorgt de kinderen sliepen nog daarna ontbijtjes gemaakt samen met Veer boodschappen gedaan,het was toen inmiddels 10.00 uur opeens bedacht ik mij dat volgende week op deze tijd ik geopereerd zou worden en vertelde het Veer maar zij zei laten we het daar maar niet over hebben.Eigenlijk heeft ze gelijk zij heeft vakantie en dan doe je leuke dingen en praat je niet over enge operaties daarom vrolijk verder gaan.Wat makkelijk klinkt dat toch,kinderlijk makkelijk.Vanmiddag nog wat plantjes in de tuin gezet de tuin is een feest om naar te kijken en om in te zitten het lijkt wel of dat je toch heel anders naar dit soort zaken kijkt bewuster ik kan intens genieten van de gesprekken aan de telefoon even een buurvrouw aan de deur hoe gaat het vandaag, een kaartje een vut collega die even een bloemetje komt brengen zo ontzettend lief allemaal. Op dit moment sta je zo midden in het leven heb je nog zoveel plannen en kun je maar aan een ding denken keihard vechten beter worden en weer verder gaan. Maar dat klinkt te simpel dat weet ik wel ik kan op dit moment alleen maar denken positief blijven. Vanavond hebben we een fijn gesprek gehad met onze dominee we hebben gebeden voor de doktoren voor een goed herstel voor ons gezin en als huiswerk kreeg ik mee lees psalm 31 dat ga ik zo doen voor straks welterusten en tot morgen.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo lieve Marian,

Net je dagboek gelezen en het heeft me ontroerd. Ik weet hoe je bent en zo heb je ook je gevoelens onder woorden gebracht.
Inderdaad het aftellen is begonnen, volgende week heb je deze zware operatie ondergaan en hoop ik voor je dat ze de tumor in zijn geheel hebben weg kunnen halen en dat er een tijd van herstellen voor je aanbreekt.
Veel liefs en tot vrijdag.
Rene en Ingrid

Anoniem zei

Lief zusje. Ben wel 20x begonnen met lezen maar kom steeds niet verder door de tranen. Nu eindelijk je verhaal gelezen, waanzinnig knap dat je dit doet. Ben super trots op je, maar dat weet je! Ik weet als geen ander dat je er gewoon voor gaat. althans zo ziet het er uit, van binnen onzeker en bang. Ik ben tenslotte je broer en dat stukje hebben we gemeen. Met elkaar vechten we ons er doorheen. Kus en tot snel. Rein

Anoniem zei

Lieve Marianne
We zijn er voor je.
Kus Cootje

Anoniem zei

Lieve Marianne,

Wat fijn om te lezen en te horen hoe het met je gaat. Als de operatie achter de rug is denk je Goddank, maar de rest komt ook nog. Ik hoop dat je goede moed houdt en dat je kinderen dat ook kunnen. Moeilijk hé om te zien als die rakkers zo schrikken. Ook dat pik je weer enorm goed op kanjer!!!een briefje voor ze, hup dat doet Marianne weer, lieve schat, van harte beterschap en ik bid en wens je een goed herstel en hoop je binnenkort te zien. Liefs Lia