Lief dagboek.

Even een berichtje van ons drieën zo ziet ons gezin er nu uit .
Ook onze middelste zoon is de deur uit samen met zijn lieve vriendin Denise.
Wat hebben ze een prachtig huis mooie meubels gezelligheid en zo lief samen.
Wij gaan verder maar het is heel raar ,tuurlijk is het goed maar ook dit is een fase waar we doorheen moeten.
Met mij gaat het niet heel goed veel pijn en zit niet goed in mijn vel ik ben erg verdrietig en ben ontzettend bang hoe gaat dit verder dit proces in mijn buik ……
Ik word nu iedere week geprikt door Vera onder begeleiding dat gaat heel goed maar ik vind het naar haar toe erg confronterend.
Gisteren heb ik heel hard gehuild mijn frustratie geuit mijn pijn aangegeven mijn angsten maar ik moet toch weer verder.
Ik kreeg vandaag de brief uit het Erasmus dat ik volgende week woensdag voor een pet scan en ct scan moet komen een scan van een paar uur .
In Augustus gaan we op vakantie nar Italië hopelijk kan ik daar een beetje van genieten als de pijn maar wat onder controle komt.
Ik ben sinds gisteren weer begonnen met wietdruppels in combinatie met de nieuwe injectie ben ik erg suf vandaag kan slapen waar ik zit maar de ergste pijn is verneveld.
Ik ook dus.
Als alles goed is moet ik in September de bunker in als de afdeling weer open is dan, er is een bouwfout gemaakt waardoor het nucleaire afval via de normale riolering weg loopt.
Ik hoop en weet dat er heel veel voor mij gebeden wordt dat de behandeling weer wat rust geeft de pijn minder de kanker stabiel wordt.
Het strijden wordt lastiger ik ben moe van alles maar weet dat ik de moed nog niet kan laten zakken voor Mart en de kinderen maar het valt me steeds zwaarder.
Hopelijk brengt de vakantie wat energie en rust in mijn hoofd.
Eerst volgende week de scan en dan inpakken .

Liefs Marianne