Ik heb erg veel te verwerken gehad en begrijp het nog allemaal niet maar mijn verhaal klinkt als volgt.......
4 Mei de uitslag met een taart in de tas waar deze zebra's op stonden met 2007-2017 dus 10 jaar geleden dat bij mij de neuro endocriene tumoren werden ontdekt naar het EMC.
Dr de Herder riep ons niet maar kwam naar ons toe gelopen gaf ons een hand en wij liepen achter hem aan de spreekkamer in.
Bij Mart sloegen direct de alarmbellen bij mij niet ik dacht we vieren feest want het gaat goed toch......
Maar de uitslag kwam met donderend geraas bij mij binnen de tumor bij de lever is 4 cm gegroeid in het laatste jaar .....dit ging niet over mij en trouwens hoe of wat dan ook ik laat hier niets meer aan doen!!!!!!!
Ik zat daar maar er kwam niets meer binnen Dr de Herder vond het vreselijk was ook erg ontdaan maar hij laat er geen gras over groeien ik ga jou meenemen naar een chirurgisch overleg en bespreken of de chirurgen iets voor je kunnen doen.
NEEEEEEEEEEEEEEEE absoluut niet mijn aller liefste moeder heb ik 17 jaar geleden niet meer wakker zien worden na een lever operatie en nu ik????
Er werd afgesproken voor 10 mei een telefonische afspraak een week om na te denken om vragen op papier te zetten wordt het voor mezelf een ja of wordt het toch een nee.
Jasper was bij mij die ochtend zat huiswerk te maken en ik liep wat te drentelen.
Voor mezelf ben ik er al veel langer uit geen gedoe meer aan mijn lijf ik heb al zoveel moeten inleveren maar ben ik dan wel eerlijk naar mij zelf toe maar ook naar de kinderen en mijn grootste liefde.
De telefoon ging en ja ze zien het zitten pak het met beide handen aan ga ervoor ik wil je zo graag nog 10 mooie jaren geven aldus dr de Herder.
Ik kon enkel nog maar huilen en nee niet omdat ik zo blij was dat ze het zien zitten maar omdat ik doodsbang ben .
Er zou een afspraak met de lever chirurg gemaakt worden en ik zou heel veel vragen gaan stellen .
Er werd veel rondom ons gebeden maar dat haalde mijn angst niet weg ik vroeg God dagelijks geef mij een teken waarom dat ik het moet doen een stomme vraag misschien probeerde veel met lieve mensen te praten en hoopte zo eens een teken van onze liefdevolle God te krijgen.
Tot maandag 29 mei wij op de lever poli met gierende hart kleppen zuchtend geroepen worden bij professor dr Ijzermans lever chirurg.
Hij straalde rust uit liet mij uit huilen begreep mijn angst en gaf mij moed en hoop om ervoor te gaan
liet mij al mijn vragen stellen en probeerde ze zo goed mogelijk uit te leggen .
Het wordt een buik operatie minimaal 8 dagen opname in het EMC binnen nu en zes weken zal ik worden opgenomen.
Een zware tijd voor mij maar ook voor Mart en de kinderen maar ook voor veel lieve vrienden .
Er wordt vanavond op de Alpe d'Huzes een kaars voor mij aangestoken door vrienden op de kaars staat:
Leven is niet wachten tot de storm voorbij is maar leren dansen in de regen.
Ik hoop dat God mij helpt steunt mij vast houdt in het zware weer van mijn leven het wachten tot de operatie maar ook het herstel proces mij bij wil staan met een arm om mij heen.
Maar ook alle lieve mensen die mij nu bijstaan met al hun liefde wil ik nu alvast bedanken.
Ik laat weten wanneer ik wordt opgenomen en Vera gaat de blog verder bij houden als ik in het ziekenhuis lig.
Liefs Marianne
