donderdag 11 februari 2016

11 februari donderdag 2016.

Lief dagboek.

Een uitslag die eigenlijk wel weer fijn moet zijn stabiel geen topsport neem je rust JAAAAAAAAA.....
Ik kan wel gillen na deze uitslag tuurlijk ben ik blij dat de tumoren zich rustig houden maar wat ik allemaal moet laten daar wordt voor het gemak aan voorbij gegaan.
Mijn dagelijkse leven moet ik gedoseerd doen denken vooruit dus veel rust inplannen maar die pijn .....die eeuwige pijn om gek van te worden.
De bloed uitslagen waren goed de urine was ook goed de laatste scan was stabiel .
Maar we kwamen met nog een doel de anabolen injecties HIHIHI.
Dat vond Dr de Herder geen goed idee de tumoren en vele uitzaaiingen eten mijn lichaam op dus als ik van die injecties ga krijgen moet ik toch meer eten en meer sporten om mijn lichaam op peil te houden.
Jij bent geen topsporter en jij bent ziek je kan tegen die kanker niet aan sporten maar ik wil dat wel blijven doen dan heb ik nog iets wat ik leuk vind om handen.
Ook de sandostatine lar injectie gaat van de drie naar de twee weken om de diarree in toom te houden .
Zo al met al ga ik toch achteruit maar volgend jaar vieren we de tien jaar daar was Dr de Herder van overtuigd nou we zullen zien.
Ik ben de laatste tijd zo in de war boos en verdrietig en vreselijk opstandig ik maak het Mart niet makkelijk en ook mijn vriendinnetje Ing maak ik soms tot wanhoop .
Ik vind dit leven wat ik nu leef niet fijn wat iedereen er ook van vind ik wil nog zoveel meer maar het gaat niet pure pech dus   ........ Dit is gewoon mijn leven en mijn geloof is heel ver weg!!!!
In maart gaan we weer verder met de volgende onderzoeken in Daniel den Hoed kliniek we gaan het zien.
Liefs Marianne