dinsdag 27 oktober 2015

dinsdag 27 oktober 2015.

Lief dagboek.

Dit waren weer twee zenuw slopende weken.
Maar de uitslag is bijzonder .
De bloed uitslagen laten zien dat alles gestabiliseerd is en de scans laten zien dar er geen groei is.
Al met al een positieve uitslag waar wij heel blij mee zijn we kunnen weer even verder alles in rustiger vaarwater genieten van de mooie dingen het klussen in huis het sporten uit kijken naar de feestdagen die in het vooruitzicht zijn.
Ik heb een sprong gemaakt in de ziekenhuis gang een zware last viel er van mijn schouder.
Over een half jaar terug mits het weer slechter gaat diarree afvallen of wat ook dan moet ik  aan de bel trekken.
En even nog aankijken hoe het met de injectie gaat om de drie weken deze mag anders om de twee weken als ik me daar beter bij voel.
Daar moet ik dan nog contact over opnemen.
Mijn vraag of ik eventueel weer mag gaan werken............stilte.
Is jou functie nog open zitten ze nog op jou te wachten dat klinkt zo ...........balen.
Kom eerst maar eens wat kilo's aan en stabiliseer neem je rust .
Tuurlijk"..... denk ik dan maar dat is wat ik eigenlijk niet wil horen maar weet wel dat het eerlijk is want werken ja .......
En de pijn in mijn kleine bekken ja die is constant aanwezig die tumor is in drie jaar twee cm gegroeid daar moet ik mee dealen dus wees eerlijk naar jezelf Marianne !!!!!
Moeilijk.....
Maar voor nu een goede uitslag .
Liefs Marianne

zondag 11 oktober 2015

zondag 11 oktober 2015.


Lief  dagboek,

De beloofde foto's van de tussen meting bij Be life.
Dit was het serieuze werk ongeveer 17 minuten fietsen in berg versnelling steeds dieper en zwaarder tot dat je je hart je lichaam uit voelt springen.
Mijn inspanning was zeer zeker verbeterd maar kon zeker nog beter was de uitslag .
Jasper was mee die heeft ook deze foto's gemaakt en kreeg uitleg over alle cijfers en metingen die op het scherm te zien waren.
Later kreeg ik ook de uitleg en ze waren trots op me maar ik was zeker op mezelf verschrikkelijk trots wat had ik hard gewerkt om dit te bereiken weer kunnen vechten dat voelt zo fijn.
Nu op dit moment van schrijven zit ik even in een dip de angsten voor de komende dagen gieren in rap tempo door mijn buik ik heb even geen grip op mijn stresslevel zo akelig zo verdrietig maar het lukt niet .......
Vanaf gisteren begonnen met de 24 uurs urine opvangen en morgen om 9.45 uur moet ik me bij de afdeling radiologie melden .
De angst te moeten gaan laxeren morgen maakt me gek ik ben al bijna een jaar aan de diarree geweest nu eindelijk gaat het zo goed en dan wordt het weer opgewekt met een heerlijke pruimen melange.
Ik hoop dat het me lukt er onder uit te komen maar ik weet niet of ze er intrappen.
Dinsdagavond is alles weer achter de rug en dan kan het wachten tot 27 oktober gaan beginnen.
Vandaag was er voorbede voor mij en mijn gezin tijdens de kerk dienst heel fijn veel lieve mensen denken en bidden met ons mee deze dagen daarvoor heel veel dank.
Liefs
Marianne



woensdag 7 oktober 2015

woensdag 7 oktober 2015

Lief dagboek.

Stralend begon ik acht jaar geleden aan een gevecht tegen KANKER.
Met heel veel ups en downs ben ik de strijd aangegaan met tussentijds goede periodes maar ook vaak slechte momenten met scans en behandelingen.
Het jaar september 2014 tot augustus 2015 was zo'n vreselijk dramatisch jaar door diepe dalen ben ik gegaan maar Be life heeft mijn vecht kracht weer terug gegeven.
Ik ben nu vijf weken drie maal in de week aan het sporten afgelopen vrijdag heb ik mijn tussen meting gehad en die was al super verbeterd met toen ik binnen kwam .
Nog acht weken er goed tegen aan en dan zelf verder proberen te blijven bewegen maar de angst slaat me letterlijk om mijn hart zaterdag moet ik beginnen met urine verzamelen tot maandag morgen en dan om half 10 de scan in bloed prikken en om half 12 de srs injectie en daarna naar huis om te gaan laxeren.
Echt dood angsten sta ik uit wat zou de uitslag zijn hoe zijn de tumormarkers tuurlijk ik voel me zeker stukken beter met drie maanden geleden maar er hangt zo'n naar gevoel boven mijn hoofd.
Vanmorgen diarree gewoon van stress en toen sporten maar ik had er bijna de puf niet voor ik was zelfs tijdens het sporten intens verdrietig maar er zijn daar zulke lieve mensen die kunnen luisteren meehuilen en begrijpen wat je bedoelt.
27 oktober hoor ik de uitslag .......................!!!!!!!!!!!!
Door deze weken moet ik heen en ik kom er weer doorheen met gewoon doorgaan sporten afleiding lieve mensen om mij heen maar soms snak ik naar die bevestiging van meid kanjer topper wat ben jij een vechter .
Voor mij is dit echt heel  belangrijk mijn leven is weer leven en ik ga ermee door en kijk hoever ik kan komen met behulp van Be life de fysiotherapeuten de psycholoog de dietiste en nog veel meer.
Lief dagboek tot heel gauw liefs Marianne