Lief dagboek.
Even het weekend naar Ouddorp geweest lekker uitwaaien wandelen en vooral rusten.
Vanaf donderdag heb ik mij ziek gemeld ik had geen fut meer in mijn lijf was alleen maar aan de diarree en voelde de energie uit mijn lichaam vloeien.
Tot overmaat van ramp ben ik ook nog honds verkouden geworden en hoest de longen uit mijn lijf.
Even niet aan mijn werk denken maar dat lukt niet ik voel me schuldig dat mijn lichaam niet verder wilde mijn geest wil nog steeds maar....................
Het slapen is ook een ramp twee uur op een nacht doe ik mijn ogen dicht maar daarna lig ik te draaien woelen en denken hele scenario's gaan de revue voorbij.
Het is alweer 7 jaar geleden dat mij het doodvonnis gegeven werd je moet leren leven met dit gegeven kanker patient te zijn .
Ik heb prachtige jaren gehad veel plezier maar ook veel verdrietige momenten gekend en toch ben ik het leven nog niet zat maar wordt het wel steeds zwaarder.
In augustus ga ik de scan in ben erg benieuwd wat de uitslag zal zijn.
Even een kleine opsomming van een niet zo positief bericht.
Liefs Marianne