Lief dagboek.
Na een aantal maanden toch maar weer in de pen geklommen.
Het was zwaar weer niet zozeer buiten maar wel rondom mijn gezin.
Van allebei de jongens ging de verkering uit jammer maar voor mij veel rust in de tent.
Jasper begon met werken als toezichthouder in een zwembad en begon met heel veel sporten..............
Mega veel was alleen al van hem maar na de verdrietige periode zit hij zeker heel goed in zijn vel.
Vera heeft dit jaar met een mooi rapport afgesloten en gaat naar MAVO 3 ,ook zij zit heerlijk in haar vel.
Heeft veel vriendinnen maar ook vele vrienden en is een sociaal bewogen meisje.
Helaas is voetbal gestopt voor haar en is ze driftig op zoek naar een nieuwe club.
Bob heeft vorige week zijn MBO diploma behaalt als financieel administratief medewerker en gaat door voor administrateur.
Hij heeft zich in een nieuwe relatie gestort.............
Mart en ik doorstaan zware tijden zowel geestelijk als lichamelijk.
Alle zaken rondom het overlijden van onze lieve vader zijn afgehandeld we hebben een mooie gedenksteen uitgezocht en deze zelf geplaatst.
Het blijft voelen als een groot gemis we waren nog lang niet uitgesproken er zijn dagen bij dan lukt het allemaal dan kan ik zingen en lachen maar ook nog vele dagen vol verdriet.
Afgelopen maandag was ik jarig en wilde dit heel bewust niet vieren.
Maar die vlieger ging niet op..................Vera had haar beklag gedaan bij haar vriendin en werd ik ondanks hoe ik mij voelde toch verrast.
Er stond een uitgebreid ontbijt te wachten van allerlei lekkere broodje toetjes heerlijke aardbeien verse sinaasappelsap een kaars brandde er een feestje gewoon.
Toen kwamen de jongens met een cadeau een bon voor de musical sister act waanzinnig gaaf.
Een prachtig horloge ...........zoveel rozen pfff een high tea bon vele kaarten telefoontjes sms-jes teveel om het dus niet te willen vieren.
Na het koffie drinken zijn Mart en ik op de fiets gesprongen en naar het graf van mijn vader gegaan dat is wat ik op dat moment graag even wilde de tranen zaten erg hoog alles is de eerste keer zijn verjaardag Vaderdag en nu mijn verjaardag dat voelde goed toen Mart en ik daar zo samen stonden.
Wij hebben ontzettend veel lieve mensen om ons heen maar afscheid nemen van uiteindelijk beide ouders dat verloopt in mijn hoofd toch niet helemaal zonder slag of stoot.
Ik kreeg voor mijn verjaardag dit gedicht van iemand,
Alles waar je echt van houdt
zal je warmte blijven geven.
ook al is het niet gebleven.
'T blijft altijd een deel van jouw
een groot stuk van je leven.
En zo is het al 14 jaar geen moeder meer en nu 5 maanden al geen vader......................nee dat valt niet mee.
Binnenkort gaan wij lekker vakantie vieren met ons gezin en moet mijn lichaam weer wat op krachten komen.
En in augustus gaan de onderzoeken weer van start een spannende tijd komt er dan weer aan.
Een week lang urine verzamelen laxeren nucleaire zooi binnen krijgen en uren in de scan.
Maar we weten waar we het voor doen.
Lief dagboek dit is het even voor dit moment.
Liefs Marianne
