donderdag 31 januari 2013
donderdag 31 januari 2013.
Lief dagboek.
Intens verdrietig,maar met een goed gevoel kan ik morgen mijn aller liefste laatste pap gaan begraven.
Ik heb alles gedaan wat in mijn macht lag,soms stond ik machteloos met mijn rug tegen de muur,de benauwdheid heeft het gewonnen.
Het zal zwaar zijn,maar ik weet dat hij naar de aller GROOTSTE BAAS is gegaan en naar mijn lieve moeder.
Voor degene die geen kaart hebben ontvangen en toch graag afscheid willen nemen ,morgen om 10.30uur is er condoleren in de Oude kerk Charloise kerksingel daar aansluitend de dienst van woord en gebed om ongeveer 11.30 uur.
Om 13uur begraven we pa op de charloise begraafplaats .
Liefs Marianne
maandag 28 januari 2013
maandag 28 januari 2013.
Lief Dagboek,
Gisteren avond 22uur het ziekenhuis gebelt,hoe gaat het met Pa Roos ???
Overleg gehad met de longarts,zuurstof verhogen en morfine toedienen tegen de onrust.
Ik heb ook vertelt ,dat wij(Rein,Pa en ik) op 15 januari met de longarts afspraken hebben gemaakt.
En wel,je hoeft niet bang te zijn om te gaan stikken,geen pijn en zeker niet alleen nog maar benauwder!!!!!!!!!!!!!
En wat gebeurt er tot onze verwondering ,dit alles dus gewoon wel.
Deze avond zuster zou dit meenemen in haar overleg.
Ik ben gaan slapen,gelukkig kon ik dat,het verdriet van die dag was er allemaal al uit denk ik.
Vanmorgen om 7.15 gebelt,pa had een onrustige nacht gehad,erg benauwd en heel erg bang,heeft nogmaals morfine gekregen en de zuurstof is nogmaals verhoogt.
Vandaag overleg met hopelijk zijn eigen longarts,die Rein trouwens gisteren avond de voicemail heeft ingesproken,we zijn erg benieuwd.
Mart en Jap zijn naar het werk,Veer kwam als een geest uit bed,en ging er ook weer in als geest,dit meisje heeft al zoveel meegemaakt .............
Bob gaat naar school,en ik krijg zo mijn maandelijkse injectie om nog een poosje verder in dit leven meetedraaien.
Wat een leven..............................
Liefs Marianne
zondag 27 januari 2013
zondag 27 januari 2013.
Lief dagboek,
We hebben weer bizarre tijden in huize Mulder.
Mijn vader is gisteren opgenomen in het EMC met hevige benauwdheids klachten.
Twee weken geleden kregen we bij de longarts te horen dat pa in zijn linker long een tumor heeft,dit bovenop de fibrose was wel schrikken.
De longarts deed het zeker niet mooier overkomen dan het al was en vertelde eerlijk hoe pa ervoor stond ,welke opties er waren .......en wat hij zelf wilde !!!
Eigenlijk koos pa direkt voor de optie, niet meer aan sleutelen,maar wel een zo menswaardig mogelijk leven nog.
De situatie is nu verontrustend,hij belde mij gisteren om 12 uur op dat de benauwdheid was toegenomen en of ik wilde komen.
Ik trof hem erg kortademig aan ,kon nog geen twee meter lopen en was toch ook wel bang.
Ik heb de artsenpost gebelt en wij hadden het geluk dat deze 4 uur later kwamen,en om half 6 lag pa in het ziekenhuis.
Er was nergens plaats op de longafdeling,dus ligt hij nu op de KNO afdeling,gelukkig alleen op zaal.
Hij heeft 15 liter zuurstof per minuut ,en is ondanks dat nog vreselijk benauwd.
Het is een zorgwekkende toestand,we hebben geregelt contact met het ziekenhuis,ze doen hun best om zijn benauwdheid te minimaliseren .
Vandaag heeft hij al zijn kinderen en kleinkinderen gezien,en was erg emotioneel.
Wij gunnen hem rust,onze lieve vader,ondanks zijn gemopper.....daar prikken we doorheen.
Lieve mensen wij houden jullie op de hoogte,
Liefs Marianne
Abonneren op:
Posts (Atom)