27 maart 2012.

Lief dagboek.

De lente is aanwezig en hoe,joep dartelt weer lekker buiten en heeft geen zin om naar binnen te gaan.
Ik heb ook alweer wat uurtjes in de tuin gezeten en geslapen.
Alles loopt zo mooi uit daar kan ik echt van genieten,wat schoffelen,snoeien, en onkruid wieden.
Maar ook zijn daar de zorgen rondom mijn vader,er is nu groen licht gegeven om een hart operatie te ondergaan.
Hij staat nu op de wachtlijst ,en het wachten is begonnen.
Ik heb deze afgelopen dagen twee maal contact gehad met de longarts uit het EMC en zij heeft mij ook vertelt waarom het nodig is om een long biopt te nemen tijdens de hartoperatie,het is zo dat mijn vader de mogelijkheid heeft gekregen om mee te doen aan een medicijn proef die al in Japan en Amerika getest is en een goed resultaat heeft tegen de longfibrose wat mijn vader ook in ernstige mate heeft.
Dat longbiopt is noodzakelijk om bij de onderzoekers mijn vader aantemeldden voor onderzoek.
Ik heb daar met mijn broer en vader uitvoerig over gesproken welke risico's deze operatie geeft een bypass en een longbiopt................slapeloze uurtjes weer bij allemaal.
De longarts heeft mij toch weten te overtuigen dat er geen keuze is in deze en dat ze tijdens de operatie bekijken hoe het met mijn vader gaat om tijdens de operatie als nog te beslissen wel of geen long biopt
We wachten het dus maar af,de operatie gaat in Breda plaats vinden en zal heel spannend worden maar ook in deze blijven we positief.
Ik zal proberen via mijn blog iedereen op de hoogte te houden.
Liefs Marianne

maandag 12 maart 2012.

Lief dagboek.

Wat een lange maandag was dit,maar de uitslag mag er wezen.

De tumor marker in mijn bloed is aan het dalen,mijn hb gehalte gaat heeeeeel langzaam omhoog,de vitamines zijn prima de tumorhaarden in de lever zijn het zelfde gebleven,wat kleinere haarden in de lymfen zijn kleiner of zelfs verdwenen en de vochtblazen in de longen, zitten er nog wel maar worden verdacht als ontstekingen.

Al met al een waanzinnig goed bericht, een bericht om de hele wereld wel rond te gillen hoe opgelucht wij zijn ,nee niet alleen ik maar ook Mart en de kinderen.

Dus de luthetium therapie is zeker nu gezien niet voor niets geweest.

De ziekte gaat weer voor een half jaar de kast in op de plank en we gaan verder.

Verder met dit prachtige leven,met alle doelen die nog niet zijn bereikt,het coachen van mijn kinderen naar volwassenheid,plannen maken en genieten ,vooral dat laatste.

De wintersport is voorbij ,het weer was niet zo als anders,veel mist,regen,kou ,maar de laatste twee dagen scheen de zon.

Toen begon ook bij mij de rust wat toe te nemen,ik heb de helft van de vakantie last gehad van moeheid en diaree,maar nu gaat het de goede kant weer op.

Ik kan en mag gewoon weer gaan genieten,bedankt iedereen die met ons in stress heeft meegeleefd,die net als wij ook weer heel bang geweest zijn voor wat wij te horen zouden krijgen.

Liefs Marianne

zondag 4maart 2012.

Lief dagboek.

Toch even een weekje naar Oostenrijk geweest,in principe zou mijn vader deze afgelopen week geopereerd worden maar er moest nog wat nader onderzoek gedaan worden naar zijn longen.

Mijn stemming vanwege mijn eigen onderzoeken waren dusdanig dat ik liever niet op vakantie ging maar Mart en de kinderen waren het daar niet mee eens.

Deze foto is eerlijk gezegt van vorig jaar ,omdat Jasper onze camera mee heeft genomen naar zijn volgende skifeest,hebben wij nog niet de foto's van dit jaar.

De eerste dagen ben ik niet fit geweest ,veel diaree en erg moe van alle onderzoeken ,de rommel die ik moest drinken,maar vanaf woensdag ging het beter en kon ik wat gaan genieten.

Dit jaar liet het weer te wensen over,wij kwamen zaterdag aan met regen,er was veel mist,natte sneeuw een koude westen wind ,maar vanaf donderdag scheen de zon ,en konden de meisjes zonnen.

Veel gewandelt is er ook niet ,maar genoten is er wel,zeker om lekker met ons gezinnetje zo bijelkaar te zijn.

Jasper zit nu met zijn school in Zell am See dat is ongeveer 70km bij Flachau vandaan waar wij zaten,maar daar krijgt hij les van instucteurs en van mede leerlingen die skien/snowboarden als keuze vak hebben gekozen.

Vanmorgen kregen wij een sms dat het allemaal "flut"was (hij schreef het anders) haha ,dat hij telkens moest wachten,en oer saai was.

Hij had deze schoolweek beter eerst kunnen hebben en daarna onze skiweek,want Jap en Roel kwamen met 86km per uur van de berg afgezoefd,dit is geen grap maar echt gemeten dmv een I-phone.

En nu weer in een klas,nee dat zal niet leuk zijn.

Bob en Veer hebben donderdag samen een dag geskied en gesnowboard want de hele groep wilde naar een ander gebied en daar hadden zij niet zoveel zin in,zij hadden samen die dag 25km gedaan en kwamen s'middags gezellig bij ons wat eten en drinken.

De terugreis ging snel,in even negen uur waren we thuis en kon de was beginnen,boodschappen halen en ons dierenvriendje ophalen.

Ik kan er hopelijk weer even tegen, mij geestelijk gaan voorbereiden op de uitslag van 12 maart ,morgen begint het gewone werken weer,de kinderen naar school.

Liefs Marianne