woensdag 22 juni 2011

Lief dagboek.

We zijn het afgelopen weekend naar Giethoorn geweest met de familie Roos.

Het weer was wat minder maar de sfeer was geweldig,we waren met elf personen en hadden een geweldige boerderij tot onze beschikking.

Vrijdag was het weer nog wel aardig,maar zaterdag hebben we tussen de giet buien door in fluister bootjes gevaren en sávonds lekker met z'n allen zitten gourmetten.

Maar s'nachts kwam het noodweer pas echt los,onweer,windstoten,en stortregens dat hield niet op totdat we zondag maar om half drie besloten naar huis te gaan.

Jammer maar we hebben veel gelachen en weer eens bij kunnen praten met elkaar.

Maandag ben ik met Jasper meegegaan naar het Ikazia ziekenhuis,daar hadden we een afspraak met een internist Dr.Verveer.

Een aardig mens,een jonge vrouw vol begrip voor Jasper's uitleg wat hem bezig houd des te confronterend voor mij,alles komt met spook beelden weer op mijn netvlies.

Ook de mensen die werden geroepen voor de darmonderzoeken ,de beelden kwamen weer zo dicht bij dat ik heel onrustig werd.

Japer is heel rustig onder dit alles,de arts vroeg hem van alles en nog wat ook over het sporten,de opleiding en over de exacte klachten!!!!!!

Daarna aan mij hoe het bij mij ontdekt was,over mijn moeder wat zij precies had gehad voor darmkanker,en hoe het met mij ging nu,welke behandeling ik al had gekregen en hoe het ervoor staat op dit moment en later............u ziet er fantastisch uit,je zou niet zeggen dat u eigenlijk zo ziek bent....................dank u voor het compliment maar ik ben soms boos zei ik,zo teleurgestelt door mijn eigen lichaam.

Dat begreep ze gelukkig,het was een heel fijn open gesprek waar zij Jasper heel serieus neemt,en voorstelde een darmonderzoek te gaan plannen en een ct scan?

Dat darmonderzoek laten we nog even achterwege,dat wil Jap zelf niet(nog niet) hij heeft haar belooft als er iets uit de scan komt hij zich verder laat onderzoeken.

Eigenlijk verwacht ze niets ernstigs ,maar naar alle waarschijnlijkheid komen de klachten door het vele intensieve sporten,de marathon het niet goed zorgen voor zijn lichaam.

Deze studie vergt enorm veel van een menseleven,vooral dat van onze Jap.

Hij is vandaag begonnen met contrast vloeistof te drinken,twee maal 300cc en morgen nog eens 400cc en om half vier gaat hij de scan in...............

Nu ik dit zit te schrijven realiseer ik mij dat het ook anders kan zijn dan ...........goed!!!!!!

Onbewust ben ik bang maar denk simpel weg dat het gewoon goed moet zijn.

Maandag 4 juli horen we deze uitslag dan en hopelijk blijft het alleen bij deze scan.

Ik ben gisteren weer over mijn grenzen gegaan met werken,ik was geestelijk al op na een crematie van een jonge vent,net zo oud als ik,allebei een liefde voor onze stomme teckels,allebei een klote ziekte ,hij vier jaar verder dan ik eigenlijk zoveel raak vlakken,kwamen mekaar tegen met het wandelen met de honden,wij konden ze ook vanuit de kerk,vaak zo even een praatje hoe gaat het met jouw over en weer...........de ziekte werd steeds slopender bij hem,gisteren afscheid,

een "mooie"dienst met prachtige liederen,inmens druk,indrukwekkend allemaal maar zo confronterend............met zoveel emotie heb ik dit afscheid ondergaan.

Daarna ben ik gaan werken,een avond om voorlopig niet te vergeten,zo druk ,we hebben het gered met z'n vieren maar vraag me niet hoe ,finaal kapot.........wat een avond....leuk om in de zorg te werken!!!!!!!!!!

Geen personeel te krijgen,NEE vind je het gek wie wil op zo'n manier werken zeg..............

Al vroeg Sonneburgh gebelt om mijn ongenoegen kenbaar te maken,heel begripvol was het gesprek maar of er wat mee gedaan wordt geen idee.

Vandaag rustig aan gedaan,ben nu wel weer wat uitgerust.

Morgen de musical van Vera,daar gaan we met ons hele gezin naar toe,Veer vind het heel spannend en wij ook natuurlijk en maandag de afscheidsreis,hopelijk mooi weer voor haar.

Bob is voor dit jaar klaar en gaat lekker werken,heeft het lekker naar zijn zin,helpt mij waar nodig is zo'n lekkere troetelbeer.

Alle ups en downs weer vermeld,maar we blijven positief,liefs Marianne

woensdag 8 juni 2011

Lief dagboek.
Hier weer even een bericht rond het familie leven van ons gezinnetje.
We hebben een goede maar drukke tijd achter de rug,de uitslag ligt alweer ver achter ons en het gewone leven gaat weer verder.
Mart heeft het druk op zijn werk,gelukkig maar weer,en ik heb het niet veel minder druk.
Ik werk op dit moment zeker vier avonden per week en er wordt met het normaalste gemak nog eens extra diensten gevraagt!!!!!!
Als ik aangeef dat het zo wel mooi genoeg is,mijn lichaam protesteert krijg ik als antwoord:DAN MOET JE NIET ZEUREN DAT JE EXTRA WILT WERKEN!!!!!!!!!!!!!PARDON denk ik dan dit gaat mijn verstand te boven.
Volgens mij werk ik al boven mijn kunnenen moeten,maar dat kan aan mijzelf liggen hoor.
Ik heb nu een behoorlijke kou te pakken het lijkt pieterburen wel in huize Mulder,Bob is begonnen met hoestte,snotteren,daarna Jasper en nu ik,gisteren avond had ik zelfs 40 graden koorts dat was verre van prettig.
Vandaag de ochtend op bed gelege en vanmiddag er weer uit,hups in de kleren lekker op het gemak de boel weer aan kant,boodschappen gedaan en eten gekookt.

Bob heeft vandaag zijn stage afgerond bij de firma Eef en Huub ,heeft hier tien weken stage gelopen en het erg naar zijn zin gehad met een goede voldoende beoordeling,met ook nog de mogelijkheid volgend schooljaar er stage te gaan lopen.
Maar dan moet er wel een bureau met computer bij komen voor onze kleine directeur,heel leuk voor hem.
Deze week en volgende week heeft hij nog een aantal toetsen te maken en dan zit dit eerste jaar er alweer op.
Vera is helemaal druk met de musical op school zij heeft een hoofdrol en speelt moeder Lena,zij heeft drie kinderen(drieling) een man die sjeik is van het grootste gebied va Arabie,nou ka slechter toch.....
Morgen avond heeft zij een disco en over twee weken gaat zij voor drie dagen op afscheidsreis.
Jasper zit op het ogenblik in de lappenmand,klaagt al heel wat weken over buikpijn en is bij de huisarts langs geweest met het verzoek om eens grondig onderzocht te worden omdat hij voor zich zelf wil laten uitsluiten hetzelfde te hebben dan dat ik heb(kanker) dus.
Ik denk zelf dat Jasper ontzettend veel van zijn lichaam heeft gevergt ,wat sporten,trainen voor de marathon,de marathon zelf en verschillende kampen betreft.
vorig jaar bleek dat hij de ziekte van pfeiffer had gehad en ook gewoon mee door had gelopen,maar goed de huisarts heeft een verwijzing gegeven voor een interist daar moeten we 20 juni heen ik heb er nu al de zenuwen over.
Ik mag toch wel hopen en nu zeg ik iets heel diep en grondig uit mijn hart ,de ellende mag nu toch wel eens een andere deur naar binnen..........nee natuurlijk mag ik dat niet zo schrijven en alleen maar denken maar dat doe ik nu eventjes niet.
Dat moet echt het vreselijkste zijn voor ouders om een kind met deze vreselijke ziekte te hebben,ik voel het bij mijn vader en schoonmoeder hoe moeilijk het voor hen is om iedere keer weer die tegenslagen te moeten verwerken.
Maar we blijven vooruit de toekomst inkijken,maken plannen,genieten van zomaar een heerlijk
weekend vrij,naar het strand lekker met de hond wandelen en een tafel vol kinderen,de gezellige verhalen.
De foto's die ik geplaatst heb zijn door mijn broer gemaakt en de foto met z'n drieen die hangt op een kanvasdoek in onze woonkamer te pronken.
Morgen ga ik met mijn vriendin Ing naar scheveningen een nachtje in een hotel,ik neem paracetemol mee en heel veel pakjes zakdoeken,want ik ben honds verkouden.
Het pinksterweekend moet ik dan weer werken,hopelijk ben ik dan weer wat opgeknapt,liefs Marianne