24 november woensdag 2010

Lief dagboek.
Aan de waterkant ergens in Italie ,toen ik deze foto maakte bedacht ik mij hij komt vast nog een keer van pas.
Soms verlang ik intens naar dit plekje zo stil zwijgend in de warmte van de zomer zover weg van al het verdriet ,de zorgen ,de boosheid,de angst.............de ziekte.
De laatste veertien dagen heb ik veel gewerkt ,daar haal ik zoveel kracht uit ,de liefde die me dat werk geeft,voldoening gewoon zijn wie ik ben ,nog zoveel kunnen betekenen voor mensen met ook net zo'n verhaal als ik of zelfs nog dramatischer .
Deze afgelopen week heb ik nog even kontakt gehad met de nucleaire afdeling over mijn bloeduitslagen,mijn schildklier is namelijk op hol geslagen ,ik stuiter dus door het huis,heb last van hitte aanvallen een "raar"gevoel in mijn hoofd ,bloeddruk hoog en kan iedereen wel aanvallen grrrrrrr.
De medicijnen worden niet aangepast omdat de kuren dit tot gevolg hebben en ik er nog twee moet ondergaan ,dus om een lang verhaal kort te maken ga ik nog heviger stuiteren.
Iedereen is dus gewaarschuwd ,blijf uit mijn buurt.
Ik ben natuurlijk niet dom,ik ben dus wat aan het rommelen met de medicijnen en het voelt toch alwel wat beter ,het is niks maar de weegschaal ging ook weer de verkeerde kant op ,straks ben ik een wandelend luciferhoutje !!!!!!!!!!!!
Vanmorgen samen met Jap bloed wezen prikken,ik voor extra controle voor de volgende kuur en Jap vanwege een vermoedelijke ziekte van pfeiffer wat hij misschien onder zijn leden heeft.
Hij heeft nu de tweede antibiotica vanwege een keelontsteking maar de huisarts vertrouwd het toch niet,maar hij is niet moe en snapt er zelf dus ook niets van.
Hij kan het ook niet gebruiken,het gaat zo goed op school dat hij nu door wil naar de eindstreep .
Vorige week heeft hij twee dagen een mountainbike examen afgelegt ,en is geslaagt met een 7,5 en een 7 fantastisch toch.
Twee december wordt ik om half tien opgenomen voor de derde luthetiumkuur ,hopelijk ben ik voor de kerst weer helemaal opgeknapt en kunnen we op de scan al verbetering zien dat is wat ik hoop.
Het aankomende weekend vieren we Vera's verjaardag zij wordt twaalf jaar ,dat wordt een druk maar gezellig weekend .
Lief dagboek ik hou iedereen weer op de hoogte volgende week LIEFS MARIANNE

9 november 2010. dinsdag

Lief dagboek.

Even een bericht uit een sportief gezin.

Even op volgorde,Jasper en Bob spelen samen In het derde van T.O.G.R,Jap als aanvoerder.

Vera is dit seizoen begonnen ook bij dezelfde club in E3 met als trainer haar broer Jasper.

Zij heeft vele sporten beoefent maar vond alles stom,saai,dom en vermoeiend maar dit is het op dit moment helemaal als verdediger bij T.O.G.R.

Het is een half meiden team ,aangevult met jongens met hopelijk in de toekomst een echt meidenteam.

Al met al heb ik een voetballend gezin op de wereld gezet,alles draait om voetbal,zelfs onze aanstaande schoon -dochter speelt in een dames elftal en is heel fanatiek maar vooral sportief.

Ik voel mij weer "MENS",ik ben weer opgeknapt na mijn tweede kuur,deze keer heeft het wel bijna drie weken geduurd .

Vrijdag a.s ga ik voor controle,bloed prikken,bloeddruk meten en wegen en een vragen lijst hoe ik mij voel.

Mijn bloeddruk is in het ziekenhuis torenhoog,maar de laatste twee weken is het gecontroleerd door mijn verloskundige buurvrouw en is het keurig,gelukkig maar.

Dus mijn zenuwen slaan op hol zodra ik het ziekenhuis inloop.

Na de tweede kuur ben ik een week thuis gebleven omdat ik vier dagen leefregels mee kreeg dus uit de buurt blijven van iedereen.

Na een week ben ik weer gaan werken,wel rustig aan want hard lopen zat er even niet in,maar nu hol ik weer zoals voorheen.

ik kan nu nog even vier weken er tegenaan gaan ,alhoewel de stemming zeer ver te zoeken is op de werkvloer maar ik ben er niet voor mensen die het allemaal zo goed weten ,het zo goed weten te plannen allemaal,de onruststokers,de chagrijnen,de kantjes eraf lopers,de weet ik veel coaches maar voor de zorg van de oudjes,hun liefde en zorg geven en geen grote BEKKEN daar zijn wij niet bevoegd voor ............ik haal veel positieviteit uit mijn werk maar al dat gebakkelei erom heen daar baal ik van.

Op 2 December ga ik voor de derde kuur,hopelijk met goede resultaten,nu op dit moment voel ik me geweldig en kan ik de hele wereld weer aan.

Er komt een leuke tijd aan,Veer is aan het eind van de maand jarig,twaalf jaar wordt ze ,sinterklaas slaan we maar over dan ben ik radio aktief en dan de kerst alweer ook dit jaar is voorbij gevlogen,een bewogen jaar ,een jaar met strijd,gevecht maar toch ook met heel goede periodes,de wintersport,de vakantie naar Italie,Bob's diplomering,Jasper naar de derde van het CIOS en voor Veer zijn we op zoek naar een nieuwe school,ons kleine meisje ook naar de middelbare school maar waar...............

Hopelijk zijn de uitslagen volgend jaar SUPER positief ................daar heb ik het dan allemaal voor gedaan,met pijn,misselijkheid ,haar verliezend,op afstand en lichtgevend!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Lief dagboek liefs Marianne