zondag 28 februari 2010

zondag 28 februari 2010.

Lief dagboek
De vakantie zit erop,jammer het was zo gezellig,zo ontspannend,de sfeer was goed het weer zat mee en het aller mooiste wat voelde ik me goed zeg .
Ik kon me bijna geen dag ,geen moment meer voorstellen zonder vermoeidheid,zonder pijn,me rot voelen maar deze week was formidabel.
En toch had ik tot de woensdag nog gewerkt en ook de donderdag en vrijdag waren nog hectisch voor we vertrokken,Mart werkte nog de hele week en had het druk,bij Veer op school was een projectweek dus daar heb ik ook nog hand en span diensten verricht en toen vrijdag avond om 20.45 uur vertrokken we richting Oostenrijk.
Ik heb me vanaf het moment dat we op reis gingen overgegeven aan mijn vermoeidheid en heb heel veel geslapen onderweg ,af en toe werd er geroepen voor een broodje "BAL"en dan verzorgde moeder dat en sliep weer verder.
Zaterdag morgen om 7.00uur aangekomen in Oostenrijk ,toen sneeuwde het en lekker een bak koffie opgezocht en wachten tot 8.00 uur om de skipassen op te kunnen halen en ski's en boards te regelen.
Om half tien naar het appartement gereden met een uurtje zou alles schoon zijn en konden we de auto's uit laden,om half elf ging het spul richting piste en feesten maar.................
We hebben het leuk gehad,zon sneeuw en regen dat was wat minder we hebben gelukkig wat kleur op ons gezicht dat kon ik wel gebruiken en een uitgerust lijf.
De weegschaal gaf vanmorgen twee ons afgevallen,jammer ik heb mijn best gedaan maar het eten valt me soms zwaar en krijg gauw diarree maar het maakt dus niet uit of ik druk ben of niet.
Gisteren gelijk met de was begonnen,vieze stinkende skisokken die lucht is afgrijselijk maar hoort bij die week,soms hing er zo'n "ZURE"lucht in het appartement dan hing ik de sokken maar even buiten om ze sávonds diep gevroren weer op de verwarming te ontdooien en dan .........weer die lucht.
Alles is weggewassen,en morgen in de kast strijken ,dan blijven er alleen nog de mooie herinneringen,de verhalen en onze foto's .........heerlijk was het.
Voor volgende week staat er voor Bob een spannende tentamenweek te wachten,Jasper een toets herkansen en Veer begint gewoon uitkijkend naar de volgende vakantie.
Voor mijzelf begin ik morgen met mijn injectie,en eind van deze maand ga ik 24 uurs urine verzamelen,bloed prikken en een ct-scan en 12 april de uitslag???????
Lief dagboek ,Marianne







dinsdag 23 februari 2010

dinsdag 23 februari 2010

Lief dagboek

We hebben voor een weekje internet in het appartement genomen eigenlijk voor de jongens maar ik heb weer even zin om mijn dagboek te vervolgen.

Alle mannen vertrekken s'morgens om half negen naar de piste de meisjes gaan een uur later,en de grote meisjes vertrekken pas als de zon gaat schijnen,ha,ha,ha.

S'middags tussen vier en vijf druppelt iedereen weer binnen moe maar voldaan,gauw de laptop aan en kijken hoeveel km er  die dag geskied is.

Mart en Arie 42 km,Bob Jasper en Roel 28km,Anja enVera 20km,en de mamma's 60km bergje op bergje af gewandeld!!!!!!!!

Moe maar voldaan een heerlijke spaggetti gekookt en over en weer naar de meest fantastische verhalen zitten luisteren.

Om acht uur ging bij mij het kaarsje uit,de mannen gingen nog apres skieen bij de boven buren????????maar om tien uur hadden zij het ook bekeken en lagen de Muldertjes in dromenland.

Vandaag staan de 50 km op het program dus iedereen is al vroeg vertrokken en komen waarschijnlijk tegen vijf uur thuis vandaag,voor mij even tijd om in alle rust deze blog te schrijven.

Gisteren al wandelend de bergen in genietend van de mooie natuur,de rust,de stilte het weidse van dit prachtige land de zon de sneeuw slaat toch die angst weer om mijn hart ,volgende maand beginnen de onderzoeken weer hoe staan de zaken ervoor,waarom heb ik me zo afschuwelijk gevoelt en ben nog niet optimaal.

Het eten valt mij vooral erg zwaar,geregelt diarree,dat is niet goed we zullen het in April allemaal weer weten.

Hilda en ik gaan straks weer lekker wandelen ergens een koffie scoren ,uitrustten en weer verder,we kletsen wat af,echt heel gezellig soms worden we opgepiept door een van de kinderen waar zijn jullie,in hun gedachte  zitten wij altijd ergens en zijn wij ook niet sportief nou ze moeten maar eens een dagje met ons mee trippelen dan piepen ze wel anders.

Jasper heeft vandaag met een knul van het CIOS afgesproken en gaan gezellig met z'n allen op pad,Bob en Roel zijn aan het stunten met de snowboards veel lol dat zien we wel aan de foto's en filmpjes ,Jasper skied die heeft na een dag zijn board ingeruild want dat kan hij wel hmmmmmmmm.............................

Anja en Vera gaan samen op pad en zoeken ons af en toe op.gezellige meisjes.

Lief dagboek tot ziens Marianne

zondag 21 februari 2010

Zondag 21 februari 2010



Lief dagboek.

He,he hoor ik iedereen denken hier ben ik weer na bijna twee maanden.

Ik heb in een gigantische dip gezeten vanaf begin december tot ongeveer twee weken geleden.

In december begon ik met afvallen,niet voor de fun maar ja gewoon spontaan eerst twee kilo,toen drie ,toen vier kilo,ik dacht dit gaat absoluut verkeert,met zorgen overspoelt en angst in mijn ogen naar de huisarts gegaan,meid wat zie jij eruit dat hoefde hij niet te zeggen dat hoorde ik zo onderhand van iedereen die ik tegen kwam.Met spoed bloed prikken,oke daar ging ik weer ziekenhuis in ,om 11.00uur bloedprikken niet nuchter dus en om 16.30uur  de huisarts al aan de lijn.HB aan het zakken en een bloedsuiker van 3.3m/moll.

Wat kunnen we hieraan doen????????????????even aankijken was het motto!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Januari vijf kilo afgevallen en schommelende bld.s waardes,heel ellendig voelde ik me maar daar in tegen ging hetwerk geweldig ondanks dat ik hondsmoe was.

Ik had in Januari nog een telefonische afspraak in het Erasmus mc met dr.de Herder maar die moet nu nog bellen inmiddels ben ik twee kilo aangekomen en voel me goed hoe wat en waarom weet ik ook niet maar  zo is het......................................

Iedereen die zich ernstig zorgen om mij heeft gemaakt ,ik ben weer uit het dal aan het klimmen,ik hou van dit leven,ben trots op mijzelf en ben God dankbaar dat ik weer verder mag hoe dan ook.

Ben nu in het prachtige Oostenrijk aan het uitrustten van het vele werken,geef mijn lichaam rust die het zo nodig had en geniet van mijn stoere kinderen en lieve man maar ook van onze fantastische vrienden waar we voor de tiende keer mee op wintersport zijn.

Tot gauw liefs Marianne