woensdag 23 december 2009

woensdag 23 december 2009

Lief dagboek.
Het einde van het jaar is weer inzicht,ook dit jaar is omgevlogen.
Met de nodige ups en downs hebben we het leven weer met beide handen aangegrepen,vanaf maart heb ik weer gewerkt en vraag soms niet hoe maar het is gelukt.
De afgelopen twee weken ging het lichamelijk gezien steeds rotter,ik sliep slecht,ik at slecht,heel veel hoofdpijn,ontzettend moe,vaak naar de toilet,afvallen en me heel eng voelen.............heel verdrietig...........
De zorgen maken een wrak van mij,het ging zo lekker misschien te,dus vorige week naar de huisarts die schrok zich ook een ongeluk hoe ik eruit zag ik moest direkt naar het ziekenhuis bloed prikken en sávonds belde hij mij mijn hb gehalte is aan het zakken dat was al in november maar is nu nog lager en mijn bloedsuiker spiegel was te laag,en ik weet dat de sandostatine injecties die ik krijg diabetes kunnen veroorzaken.
Al met al waardeloos dus ,en dan gaan mijn hersens weer op volle toeren en wat nu???????????
Proberen goed te eten,fruit en rust nemen vooral dat ,oke voor iedereen vrij simpel maar voor mij gewoonweg waardeloos.
Vooral in deze periode van gezellige bezigheden niet kunnen doen wat ik graag zou willen doen.
Eigenlijk doe ik alles wel maar op laag niveau,gedoseerd blhhhhhhhhhhh,ik baal erzo van.
Vorige week stond er een dag kerst shoppen met drie vriendinnen op de planning nou dat ging niet goed,ik zag eruit als een witte kerstengel en viel bijna tussen de kledingrekken inmekaar.
Naar huis,op de bank en huilen maar want dit wil ik niet,en iedereen zal wel denken mens maak je niet druk je doet genoeg nou zeg dat maar even niet ......................foute opmerking!!!!
Natuurlijk doe ik genoeg ,maar juist die gezellige dingen breken mij dan op.
Vera en ik hebben samen de kerstboom gehaalt en versiert,ook voor haar kamer,het huis is gezellig,de boodschappen zijn binnen,het kerstfeest kan beginnen,ik moet tweede kerstdag werken en oud en nieuw .
Mart is volgende week een weekje vrij hopelijk gaat het dan met mij ook weer wat beter,we houden de moed erin.
Wij hebben ontzettend veel kaarten gekregen,heel lief allemaal,sommige met een gedichtje,of zomaar een paar regeltjes ,bemoedigend,hartverwarmend.
Deze sprak mij erg aan voor dit moment:

Here til mij op
hoog boven alle vragen.
Here til mij op,
en neem mij bij de hand.
Als ik val,Here,wil
mij dan dragen,
draag mij door storm
en tegenwind
aan land........

Lieve allemaal,veel goeds voor 2010 een goede jaarwisseling en tot volgend jaar liefs Marianne

zondag 6 december 2009

zondag 6 december 2009

Lief dagboek.
Vera is gedichten aan het maken en af en toe krijg ik er een toegestopt.
We hebben vorige week zondag haar elfde verjaardag gevierd,was heel gezellig,druk,ze is in iedere geval goed verwent.
Het wordt een hele dame,gezellig maar ook heel lief,maar vooral bezorgt en een echt gevoels mens.
Maar ze kan ook behoorlijk kattig zijn,vooral tegen haar broers.............
Ik merk ook nu ze ouder wordt dat ze zich heel bewust is van mijn gezondheids toestand,iedere dag vraagt ze wel een keer,mam gaat het goed,soms baal ik daar van maar zo is het wel en ik geef haar ook eerlijk antwoord.
Ik hoef daar ook niet om heen te draaien want als ik naar mezelf kijk in de spiegel schrik ik ...........de laatste weken gaat het slecht met mij lichamelijk dan ik val af,heb pijn en ben soms heel moe maar ga door.
Ik werk veel,dat is geestelijk heel boeiend,heel veel nieuwe bewoners weten niets van mijn achtergrond dat is prettig maar degene die het wel weten schudden hun bezorgde hoofdjes,maar ik ga,lach,verzorg,kan soms alle vernieuwingen niet rijmen met mijn gevoel ,laten we er voor de mensen gewoon zijn en niet al die regels veranderen ook de wisselingen van nieuwe collega's ,maar oke we hebben een leuk team en we gaan ervoor maar naar alle waarschijnlijkheid wel tegen mijn gezondheid in.
Zo voelt het op dit moment,meld je ziek wordt zo makkelijk gezegt dat heb ik een keer gedaan eind april 2007 toen voor een jaar,toen verlangde ik weer om te gaan werken en nu,soms denk ik nog wel eens aan het gesprek met dr.de Herder ,afkeuren zeg het maar ik schrijf het wel op...........nee,ik ga ervoor............en ik ga er ook voor met al mijn energie en liefde en vooral de kracht van God kan ik het maar vooral de steun van Mart .
Mart zegt heel vaak ik bewonder je maar gaat het zo nog wel langer ,en soms zegt hij helemaal niets maar dan weet ik wel genoeg.
Er komt een prachtige tijd aan,de kerst de kinderen fijn vakantie,Mart ook een weekje vrij ,gezellig met familie en proberen wat uitterustten,lief dagboek ............................liefs Marianne