donderdag 26 februari 2009

Lief dagboek.

Na een dag zonneschijn komt er natuurlijk weer een dag sneeuw.......koud en veel wind.

De mannen gingen om half negen op pad,zonder skibril heel handig dus in de namiddag konden ze nog weinig zien omdat het hevig begon te sneeuwen,om twee uur hielden de kleine mannen het voor gezien en liepen met mij mee naar huis.

We hebben nog een uurtje gelachen want de jongens hebben van de berg afgeroetst met hun board en moeders op een slee ,onder de sneeuw werden we gelanceerd lachen ,gieren,brullen.

Daar zijn ook foto's van maar nog niet op de computer gezet.

Het eind van deze week komt in zicht,dat voel ik ook aan mijn buik,want eigenlijk had ik afgelopen dinsdag mijn injectie moeten hebben en die krijg ik maandag a.s pas dus bijna een week later,mijn buikje begint te krampen,rommelen en opteblazen heel vervelend,vanmiddag poosje in mijn bedje gekropen daarna gaat het wel weer.

Ik hoop dat mijn buik het nog vol houd tot maandag en de reis goed mag verlopen,het is de planning dat wij zaterdag ochtend vroeg om 3.00uur vertrekken ,de jongens willen graag hun voetbal wedstrijd spelen zaterdag maar dat zien we wel.

Ons Joepie hondje heeft het prima naar zijn zin bij zijn logeeradres.

Voor morgen geven ze weer sneeuw op,hopelijk is het onderweg droog en hebben wij een rustige reis.lief dagboek tot ziens liefs Marianne.

woensdag 25 februari 2009.

lief dagboek.

Tot gisteren heel veel sneeuw gehad,sneeuw,sneeuw en nog eens sneeuw!!!!!!!!!!!!!!!

Ontzettend veel mooie foto's gemaakt, en vandaag scheen de zon onze gezichtjes hebben een heerlijke kleur gekregen.

De sfeer is geweldig,de kinderen gaan lekker,de vakantie kriebels zijn ook weer aanwezig ik ben weer schoonmammie????????????????ja zo even maar hoor lachen..............

De groep is in vieren gedeelt Mart en Arie gaan heel vroeg op pad,daarna volgen Jap,Bob,en Roel met snowboard op pad,dan vertrekken Veer en An met skies en daarna gaan die mutti's.

Die mutti's wandelen wat af,beppen zonnen winkelen en drinken overheerlijke cappucino???????????

Ik voel me onwijs lekker gewoon moe van het buiten zijn ,de natuur ,wandelen even nergens zorgen over maken maar genieten van dit sprookjes achtige land.

Er is vandaag wel een ramp gebeurt hier op de piste,een sneeuwlawine een dode ,een snowboard leraar...........verschrikkelijk wij hebben het gelukkig niet zien gebeuren maar de schrik zit er wel in zo dichtbij.

De kinderen mogen ook echt niet buiten de piste skien of boarden,zijn er ook wel van onder de indruk,Hilda en ik hadden wel menig helikopter zien vliegen maar wistten niet wat er aan de hand was nu dus wel onze moederhartjes werden weer geraakt.................

Lief dagboek we zijn al weer over de helft van de vakantie morgenvroeg geven ze nog zon op en dat gaat het weer sneeuwen dus genieten maar.

Lief dagboek tot gauw weer,knuffel aan iedereen,liefs Marianne

maandag 23 februari 2009

Lief dagboek.
Even een bericht uit een sneeuwrijk Flachau.
Vanaf zaterdag bij aankomst sneeuwde het al en tot op heden sneeuwt het nog steeds.
Bergen,de bomen alles vol met sneeuw,het is zo'n fantastisch mooi gezicht ook dit hebben wij nog nooit gezien.
We gaan nu al voor de tiende keer maar zoveel sneeuw,waanzinnig gewoon.
De kinderen vermaken zich prima,Jasper en Bob hebben het snowboarden al aardig onder de knie Veer en Mart aan het skieen en Hilda en ik hebben er al km. op zitten wat wandelen betreft.
Vandaag zijn Hilda en ik met de gondel naar boven gegaan ik weet wel niet hoe hoog maar dat was zo mooi maar ook veel wind en heel koud.
De foto van vandaag is daar gemaakt ik was weer de klos met inpoederen,dat was gelukkig niet voor het eerst deze week.
De sfeer zit er goed in,ik zit goed in mijn vel heb aardig veel energie en geniet van dit paradijselijk land het is fijn zo.
Lief dagboek tot gauw knuffels Marianne

donderdag 19 februari 2009.

Lief dagboek.
Mensen zijn geneigd te denken dat als je accepteert wat is,je indut en er
nooit iets zal veranderen.
Het tegendeel is waar: zodra je je verbindt met de realiteit van het moment,. zal de kracht van het leven door je heen stromen.
Ik kreeg een boekje een tijd geleden van een collega daar stond dit in ,even om over natedenken maar wel iets voor mij.
Ik doe mijn eigen werk weer alleen in een wat kortere uitvoering.
Ik voel me daar goed bij,kan mijn liefde weer delen ,mijn zorg geven lekker lachen,en de pijn vergeten daar doe ik het voor,en hoe de toekomst er uit zal gaan zien dat is voor later.
Wij gaan het weekend naar Flachau in Oostenrijk de tassen staan al gepakt,Joep gaat vanavond naar zijn logeer adres en dan kan de vreselijke reis beginnen dat is iets waar ik als een berg tegen op zie.
Het weer ziet er ook niet zo gunstig uit,heel veel sneeuw,ja daarvoor gaan we natuurlijk op pad maar om daar in te reizen vind ik het minst interressante van het geheel.
Hopelijk kan ik vanuit Oostenrijk nog een keer een blog schrijven,en vast wat foto's laten zien.
De jongens gaan snowboarden voor het eerst,en de rest skieen hopelijk schijnt voor mij de zon dat is zo onwijs lekker in de sneeuw in een luie ligstoel en dan zonnen maar,jippie vakantie................
Vanaf 1 maart ga ik tien uur per week werken,op naar de twaalf mijn eigen aantal uren dat is de doelstelling en daar ben ik bijna.
In Maart neemt de bedrijfsarts kontakt met mij op telefonisch en dan per een april weer beter meldden,nou ja beter ik bedoel maar dan ga ik gewoon aan de slag met hopelijk 20 april een gunstige uitslag.
Lief dagboek tot uit Oostenrijk hoop ik als dat gaat lukken liefs Marianne.

dinsdag 10 februari 2009.

Lief dagboek,"GEZICHIE"van vera.

Wat een vreselijke week heb ik achter de rug,geweest is geweest zeg ik dan maar............

Vorige week dinsdag had ik sávonds gewerkt,niets aan de hand maar woensdag begon het drama,moe,zo moe ik hing op de bank,lag op de bank maar wist met mezelf geen raad de wanhoop was ik nabij ,waarom?????

Woensdag ochtend kreeg ik mijn welverdiende injectie en hopen dan maar dat ik me snel weer wat beter zou gaan voelen,nou alles behalve dat .

Ik heb me door mijn huis voortgesleept af en toe een huishoudelijk klusje gedaan en daar lag tante Beth weer.

Vrijdag avond was ik letterlijk en figuurlijk aan het eind van mijn latijn,ik kon wel huilen maar ook kon ik het niet ,opgekropte boosheid maakte deel uit van mijn inwendige ellende hoe nu verder,het ziekenhuis bellen ,de huisarts raadplegen ach wat moet iedereen ermee.

Voor het eerst in deze twee jaar ben ik op de bank blijven liggen terwijl we naar een verjaardag moestten,dus Mart op pad met de kinderen mij achter latend op de bank lekker ingestopt door Veer.

En eigenlijk als ik zo'n moeheidsdip onderga kan ik ook niet goed slapen,denk,tob,huil,en ben ik het liefst helemaal alleen,ik met mijn eigen zorgen.

Het raast in mijn kop ,zou het toch de kanker zijn die doorslaat,angst,wanhoop,een heel drama scenario passeert de revue.

Zaterdag kwam ik als een gebroken vrouw uit bed,voortgesleept,maar met een glimlach kom op we gaan weer het is weekend met het vooruitzicht van drie avonden werken,ojeeeeeee.

Zaterdag avond heb ik me ook in Sonneburgh voortbewogen maar toen kwam de ommekeer,ik lag om negen uur in bed en dat voor de zaterdag maar oke en zondag was ik weer het vrouwtje en tot nu ziet mijn leven er ontzettend rooskleurig uit ja,jammer van het weer buiten maar in mijn hart vier ik feest ik heb het weer gered.

Ik heb waanzinnig gezellig gewerkt ,we hebben veel lol gehad met z'n vieren want die luxe hebben we nu ik er extra bij ben ,maar gewoon ouderwets,werken en plezier daar wordt je waanzinnig vrolijk van en de bewoners moeten ook weer lachen als ze mij horen.

De meiden zeiden gisteren avond wel ,Marian we hebben zaterdag echt niets aan je gemerkt ,gelukkig maar mijn kinderen anders wel toen ik thuis kwam vroegen ze of ik gelijk begraven wilde worden ik zag er kennelijhk als een lijk uit maar nu niet meer,jippie!!!!!!!!!

Ik heb alle afspraken weer liggen voor de maand maart te beginnen op 9 maart de nucleaire injectie en dan de vervolg dagen 10,11,en 12 maart voor de sms scintigram,uren scannen,en LAXEREN!bloedprikken,en twee maal de 24 uurs urine onderzoeken dan 6 april de ct scan en de twintigste om half negen voor de uitslag bij dr. de Herder.

Maar voor mij is nu het belangrijkste me goed voelen,deze week ben ik nu vrij verder eigenlijk vind ik dat heel jammer want ik voel me er weer een vis in het water ,maar ik weet het opbouwen,rustig aan maar als ik me weer goed voel kan ik niet rustig aan doen EIGENWIJS heet dat.

Ik ben gelukkig ook weer snel vergeten dat ik vorige week nog voor "dood"lag.

We tellen de dagen af want Flachau komt weer inzicht,heerlijk skieen,snowboarden,wandelen,eten,drinken en het belangrijkste in de zon liggen!!!!!!!!!!!

Maar voor die tijd schrijf ik nog wat positiefs,lief dagboek tot ziens Marianne

maandag 2 februari 2009

Lief dagboek.
Vera is creatief geweest op de computer ,het gaat hier zo z'n gangetje .
Ik heb de afgelopen week geprobeerd de thyraxtabletten voor de schildklier te minimaliseren maar dat is niet goed gelopen.
Zaterdag avond stortte ik letterlijk in elkaar,we wilden nog lekker naar de film gaan maar helaas,om negen uur lag ik op bed tot zondagmiddag twaalf uur.
Eigen schuld,maar........ik deed het hoofdzakelijk om uitteproberen of ik dan minder darmkrampen had,en inderdaad dat hielp en de hoofdpijn was ook vele malen minder maar ojee daar kwam die vermoeidheid weer om de hoek kijken.
Dus vanaf gisteren gewoon de normale dosering ingenomen.
Ik merk ook wel dat ik weer regelmaat krijg in de avondjes dat ik aan het werk ben,en de lol gewoon weer even gek doen,nergens aan denken nou ja nergens maar gewoon werken waar ik veel plezier aan heb.
Vanaf vandaag ga ik voor twee keer vijf uur,dus ik ben er bijna,fantastisch wie had dat ooit verwacht,nou om eerlijk te zijn ik wel want dit wilde ik en niets anders.
De jongens hebben vorige week een spoedcursus snowboarden gedaan in de uithof in denhaag ,geweldig leuk om te zien en na drie avonden hadden ze de smaak te pakken,de skies de kast in en nu snowboarden!!!!!!!!!!!!
De laatste avond hadden ze een hele leuke knul die veertien jaar in Oostenrijk les had gegeven,en nu in de uithof les gaf totdat z'n dochter klaar was met haar studie en dan ging hij emigreren naar Oostenrijk daar smult Jasper van dat is wat hij wil,skileraar worden en in oostenrijk wonen het kan maar een droom zijn .
Het weekend hebben we zware gesprekken gehad met Jap,welk profiel hij moet gaan kiezen,of het niet beter is om in Goes te gaan wonen en hoe gaat het op dit moment,nou pfffffff...............hele zware gesprekken!!!!!
Maar vanavond beldde zijn mentalcoach,Jap gaat hartstikke goed en als hij zo doorgaat gaat hij gewoon door tsjonge,tsjonge ik ben er helemaal van ondersteboven,geweldig zeg,nou hopen dat hij nu zo doorgaat,hij weet dit zelf nog geen eens want hij is even aan het chillen ,in ieder geval is het bij ons een pak van ons hart.
Lief dagboek een opgeluchte moeder,liefs Marianne