woensdag 31 december 2008.

Lief dagboek het jaar is bijna ten einde met een lach en een traan beginnen we vol goede moed aan 2009!!!!!!!!!!!!

Vanmorgen nog even gewerkt,heel relaxt ,vanmiddag een voor dutje gedaan en een wandeling met Joep gemaakt.

Joep wordt helemal gek van de herrie buiten maar ligt nu lekker te slapen op Mart,straks gaan we een bakkie doen bij mijn broertje en luiden wij het nieuwe jaar in.

Iedereen een goede jaarwisseling en een heel fijn 2009 toegewenst van ons vijven liefs Marianne

zaterdag 27 december 2008

Lief dagboek.

De feestdagen zijn alweer achter de rug,we hebben het gezellig gehad,vanaf zaterdag vorige week was Celina bij ons aan het logeren,een vriendin van Vera.

Zij zat bij Vera op school maar is helaas verhuist,maar door ons niet vergeten,dus gezellig de kerstvakantie voor een deel bij ons doorgebracht.

Wij zijn zo'n beetje haar pleegouders want het is een heel lang maar vooral verdrietig verhaal waarom zij niet door haar eigen ouders kan worden opgevoed.

Zij wordt dagelijks opgevangen door een tante van 26 jaar en ziet ongeveer twee maal per jaar haar vader en haar moeder is nog schrijnender.

Zij vind het fijn om bij ons te zijn en ziet Vera als een zusje,heel gezellig de jongens plagen haar wel maar ze moet er hard om lachen en heeft gelukkig een weer woord.

Aan tafel is het een gezellige boel en wordt er heel wat afgekletst waarom zij bepaalde dingen niet mag eten het commentaar van de mannen is lachwekkend.

Zij heeft heel wat kerstliederen leren zingen deze week,we zijn naar de kerstzang geweest in Rhoon,naar de kerstnachtdienst in onze eigen kerk,het kinder kerstfeest heeft ze meegemaakt ,ze heeft zelfs een stukje uit de bijbel voorgelezen,en de kerst morgendienst.

Meer kerstigs kan ik er niet van maken,eerste kerstdag bij mijn broer gegeten,Italiaans het leek wel een tien gangen diner,heeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeel kleine hapjes ,alles proeven,niet lekker dan mag het aan de kant was het advies,op het laatst kwam het hoofdgerecht wij stonden allemaal al op ontploffen,maar het was bere gezellig.

Maar vooral lekker,zij hebben ons echt verrast.

Tweede kerstdag een lange wandeling met Joep wezen maken,allereerst met z'n zessen zitten brunchen,was ook fijn,toen Celina naar huis gebracht en zo op weg naar oma om daar te gourmetten.

Al met al zit het erweer op en moeten de kilootjes er weer afgelopen worden.

Vandaag in Breda wezen winkelen samen met Mart,Vera is nu bij haar andere vriendin logeren Thirza tot morgen,en wij gaan morgen met de Rozen familie skieen/snowboarden in Denhaag de Uithof we zullen zien.

sávonds ga ik werken een normale avonddienst,ze zitten erg omhoog,ik heb mijzelf aangeboden om dit te doen zo,ik hoop dat het goed gaat ,daarna drie daagjes vrij en dan woensdag het dr.spreekuur weer.

Het nieuwe jaar begint voor mij op 5 januari een bezoek aan de ARBO arts kijken wat hij voor mij in petto heeft.

Lief dagboek dikke knuffels,Marianne.

dinsdag 23 december 2008

Lief dagboek het jaar is bijna ten einde,de winter heeft z'n intrede gedaan ,overal zijn de huizen opgedoft voor de aankomende kerst,de bommen vliegen zo af en toe al om je oren (is Joep heel blij mee)en mijn gevoel is een gevoel met een klein grijs randje.
De laatste periode heb ik verschrikkelijk veel buikpijn gehad de dozen paracetemol kon ik niet aangesleept krijgen ,ik maak mij dan ernstige zorgen wat is er daar binnen in die buik allemaal aan de hand ,maar april sta ik weer voor de scans op de lijst.
Even tussen door nog een bezoek bij de gynaecoloog gehad heeeeeeeeel leuk,daar krijg ik 20 januari de uitslag van,hopelijk loopt dat met een sissertje af want ik geloof dat ik iets vreselijks geestelijk niet meer aan kan,hopen,bidden en moed houden zo cliche ,zo.............
Verder heb ik dit jaar de moed niet gehad om van die gezellige kerstkaarten te versturen,en zelfs geen kerst stukken gemaakt dat vind ik van mijzelf toch wel heel negatief,ik ben ook wel wat negatief en soms heel dwars,maar dat wordt je er wel van zeg.
De kinderen hebben vakantie,de jongens sleuren mij er door heen een geweldig stel,en Veer heeft haar vriendin tot na de feestdagen dus een heel spul hier thuis.
Toch word ik door veel mensen met liefde omarmt,prachtige gedichten op kaarten,persoonlijke kaarten niet met een of andere kerstman erop,spreuken waarover is nagedacht zo,een prachtig boeket bloemen, intens lief ik ben nog steeds niet vergeten dat weet ik ook wel maar soms is alles zo grijs en grauw en huilt mijn hart zo hart- verscheurend dat ik stiekem wil weg kruipen en vraag ik heel opstandig waarom IK....................
Vanmorgen heb ik mijn injectie weer gehad daar ben ik nu precies een jaar mee bezig ,nauwelijks geen diarree meer maar wel heftigere buikkrampen dus misschien over na om de twee weken of een hogere dosering.
Met de kerstdagen heb ik het rustig,ik laat mij lekker verwennen door broertje en schoonzus,en de tweede dag gaan wij naar oma met de kinderen.
Morgen avond naar de nachtkerstzang,met z'n allen en dan kan de kerst beginnen:

De vrede van dat kind
De eenvoud van die stad
De eerbied van die herders
Ik bid dat God 't jullie geven zal

De wijsheid van de wijzen
't geloof dat Maria leidde
Jozef z'n geduld
Dat God ook jullie hiermee vervult

Kracht om te strijden
Aanvaarden wat niet is te vermijden
Hoop die je krijgt als je kijkt naar dat kind
't bid dat jullie dit alles in Jezus vindt.

Dit kaartje heeft een plekje op onze kast ,ik kan het geregelt even pakken ..............en kan weer verder,voor iedereen die mij maar ook Mart en de kinderen het afgelopen jaar op wat voor manier dan ook omringt hebben wil ik fijne feestdagen toewensen een goed maar vooral gezond 2009 hele dikke kerst knuffels Marianne

dinsdag 16 december 2008.

Lief dagboek.

Ja hoor hier ben ik weer,na drie weken,bijna vier ben ik maar weer achter de pc gekropen.

Van alle kanten hoor ik nerveuze berichten,gaat het wel goed we missen je op de blog,stop je ermee of nog erger!!!!!!!!!

Eigenlijk baal ik vreselijk van mijzelf,heb al mijn energie nodig om mijn werk te doen,om het thuis draaiende te houden,om ervoor de kinderen te zijn en natuurlijk voor Mart.

Maar (ik) ja hoe gaat het ermee?Al lachend zeg ik tegen iedereen die het horen wil ohhhhhhh,goed!!!!!!!

De kerst is in aantocht,sinterklaas al achter de rug,gesprekken op school gehad van alle drie,Veer haar verjaardag gevierd,een begrafenis gehad van een oude schoolvriend van mart al met al zeker niet stil gezeten.

En dan het werk,nu met de ARBO arts afgesproken twee maal vier uur te werken dat betekent 33,3% beter en vier uur therapeutisch in de avonddienst.

Het is zwaar ,heel zwaar maar de avonddienst is wel wat ik zelf zo wil,het voelt ook goed het weekend weer in uniform gegaan ,sommige bewoners vonden het geweldig om mij weer zo te zien ook mijn collega's alhoewel ik ook soms de bezorgheid proef,want ik ga niets uit de weg ook geen zware bewoners om in bed te sjouwen maar of dat heel slim is..................

Het is nu dinsdag en tot nu toe ben ik bek af,val in slaap waar ik zit en kijk weer uit naar het tijdstip dat ik lekker mijn bedje in mag.Ik heb twee vakantie woensdagen opgenomen dus ben lekker poosje vrij.

Ik krijg van iedereen lieve kerstkaarten dat waarderen wij bijzonder maar zelf heb ik niet de moed om leuk kaartjes te gaan zitten schrijven hopelijk wordt mij dat vergeven en zo niet jammer dan.

Ik kreeg vandaag zo'n prachtige kerst groet uit een zeer verrassende hoek waar ik helemaal stil van werd,ik wil hem graag delen:

Ik wens je sterke schouders om de zorgen van vandaag te dragen.

Onvermoeibare voeten om je eigen levensweg te lopen

Stralende ogen om het mooie in de schepping te zien en om God in de mensen naast je te ontmoetten.

Alerte oren om de roepstem van je hart te horen en om de noden van je medemensen te herkennen.

Open handen om wat mensen je in vertrouwen bieden te ontvangen.

Een glimlach om je grote en kleine zorgen te relativeren en om wie stil langs de weg blijft zitten aan te moedigen.

Een kloppend hart om biddend te danken in de geborgeheid van onze Vader.

Een hart ruim genoeg voor wie er even in wil schuilen.

Prachtig om over natedenken,zeker als het allemaal niet zo lekker gaat,hopelijk staat er weer een mooi nieuw jaar voor ons open,met veel positiviteit,goede uitslagen en de gewenste resultaten .

Wij gaan vanavond kerstfeest vieren met onze dochter in de kerk ,zij zingt in het koor van school,en de jongens zijn aan vakantie toe,voor Jap zijn deze eerste drie maanden op het CIOS een genade slag geweest,hij is vijf kilo lichter en breekt zo zachtjes aan boven zijn enkels af ,hij heeft vandaag zijn EHBO diploma behaalt en moet nog even twee verslagen afronden,Bob gaat zo rustig zijn gangetje ,stil maar met veel plezier.

Hopelijk tot gauw,liefs Marianne