donderdag 20 november

Lief dagboek.

Er is weer heel wat gebeurd zo van de week.

Maandag naar Goes geweest met Jap,een geweldige maar zeer vermoeiende dag,om zeven uur de deur uit en sávonds om zeven uur er weer in.

Wel een goede indruk gekregen van hoe de dag er voor een cios student uitziet,druk,lang,sportief,vol uitdaging,geen tijd hebben om te eten van het ene punt naar de andere school fietsen vier uur treinen op een dag als je mazzel hebt kan ook met storingen vijf uur worden maar vooral de lol ervan blijven inzien.

Jasper heeft het heel zwaar,hij is veel afgevallen maar ondanks dat blijft ook hij de optimist.............

Het is wat hij wilde,en wat hij nog steeds wil maar er hebben al heel wat gesprekken plaats gevonden over ga toch op kamers dat is voor jouw wel zo rustig maar daar wil hij absoluut nog niets over horen dus hij maar ook wij gaan vrolijk verder.

Woensdag weer gewerkt 4uur ging goed,gewassen,wat administratie,dr.spreekuur ,en naar huis,toen gisterenavond lag ik om half tien op bed,en vandaag weer drie uur sávonds boventallig maar dat is nog steeds mijn ding heerlijk,drie uur volledig ingezet,pillen gedeelt,en een achterblijf ronde meegelopen ,kousen uittrekken,bewoners op bed helpen zo heerlijk weer ,wat er ook gaat gebeuren dit heb ik mooi weer gedaan.

Deze week heb ik ook contact gezocht met de uwv keuringsarts,deze heeft vandaag teruggebelt,wat de problemen waren nu waarom staat erin de papieren dat ik kan herstellen???????Dat ik minimaal 20 uur kan werken?????????waar baseren dit allemaal op.

Dat ik kan herstellen kon hij geen antwoord op geven,maar 20 uur werken dat doelde meer op het feit als je normaal 40 uur werkt dat je makkelijk 20 uur kan gaan werken.

Dus .............hoef ik maar 6 uur te werken,HA,HA,HA..............

Als ik me zo blijf voelen kan ik makkelijk 20 uur werken wat zeurt iedereen nou,maar ik moet wel naar mijn lichaam blijven luisteren van de uwv meneer want wat ik heb is niet niks dat is echt een energie vreter,ja,ja vertel mij wat na anderhalf jaar ben ik daar heus wel achter hoor.

Niet getreurt de wonderen zijn de wereld nog niet uit,en misschien ben ik wel een zo'n wonder.

Lief dagboek ik heb vandaag een heel fijn gesprek gehad met onze pastoraal medewerkster,wij hebben samen gebeden,dat voelde heel fijn daar kon ik zeker deze dag mee verder en hopelijk nog heel veel dagen,ik kreeg van haar het volgende gedicht:

Het verschil

Een brandende pit

verdrijft

het duister.

een kleine vlam

verlicht de nacht.

een warm gebaar

slechts,

een liefdevol woord

-en hoop vlamt op,

het leven

krijgt kleur.

een mens

met pit

kan het verschil

maken tussen

donker en licht.

Lief dagboek welterustten,liefs Marianne

zondag 16 november

Lief dagboek.

Vandaag een heerlijke boswandeling gemaakt met een maffe hond die abnormaal heeft lopen rennen,trekken,een snoekduik genomen in die vieze baggersloten met enorme boomstammen lopen slepen achter de konijnen aan geprobeerd ons gek te krijgen maar helaas dat is hem mooi niet gelukt.

Ik had mij deze dag anders voorgesteld,dood moe versleten maar dat liep gelukkig heel anders.

Gisteren avond weer voor drie uur de avonddienst ingegaan met lood in mijn schoenen,zo van ik zie wel ,vol goede moed maar ook heel bang ,maar het is gelukt.

Voor sommige was het een grote verrassing dat ik sávonds kwam ,maar zo achter de pillenkar voelde het weer als van ouds.

Drie uur is voorlopig even genoeg,om zeven uur was het lichamelijk gezien even mooi geweest,mijn hersens maken overuren en de moeheid eist dan zijn tol maar ik heb het weer gedaan.

Vrijdag viel de brief binnen van de uwv met als reden dat ik niet voor de wia in aanmerking kom dat ik kans heb op herstel .....................JIPPIE ,geweldig wie heeft dit bedacht ,als het echt zo is geef ik gauw een heel groot feest,want dan is er echt een wonder gebeurt,ik ben genezen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Wat een bizar bericht,was het maar waar,vandaar dat ik ook door de ARBO dienst met spoed aan het werk wordt gezet,dat is beter voor alle partijen,voor Sonneburgh,voor de ARBO,voor de UWV .....maar voor mij.............

Goed ik probeer het met al mijn enthousiasme ,mijn positieviteit,mijn wil maar heb ik soms anderhalf jaar de boel in de maling genomen,heb ik anderhalf jaar in een bio vakantie oord gezeten,heb ik anderhalf jaar gedroomd,heb ik anderhalf jaar een hele boze droom gedroomd of zat ik in een sprookje.........er was eens..............en ze leefde nog heel lang en gelukkig.............

Ik hou erover op,vrijdag ga ik mijn tweede avond proberen,ik heb gisteren met mijn collega/vriendin heerlijke drie uurtjes gehad en daar gaat het om.

Morgen ga ik met Jap mee naar Goes,i.v.m een ouderdag,een actieve doe dag voor ouders,dus dat wordt lachen.

Om zeven uur gaan we op pad,dat wordt wel afzien maar het moet leuk worden,praktijklessen en theorielessen moeten wij als ouders mee doen.

We gaan nu onze pitbullteckel naar ons vakantie adres brengen want zo'n hele lange dag alleen vind ik zielig,en hij gaat daar graag logeren.

Lief dagboek jullie horen gauw weer van mij liefs Marianne.

donderdag 13 november.

Lief dagboek.
De uitslag van de arbo arts was verbluffend............het gesprek ging als volgt,ik heb anderhalf jaar drama gelezen en we gaan nu verder punt............!!!!!!
Al rammelend en ratelend achter zijn computer meldde hij mij voor 25% beter,ik zat het natuurlijk allemaal heel rustig op tenemen en had er mijn bedenkingen over.
Hij vervolgde je kan mij nog wel overleven ,misschien wordt je wel 170 jaar ,dan ga ik aardig op weg naar de leeftijd van de bijbelse Sara.
Ja luister ik heb ook een rugzakje hoor je hoeft mij niets te vertellen ik weet van hoe en wat ,later heb ik heeeel veel gedacht maar op dat moment zat ik letterlijk met mijn bek vol tanden.
Het volgende heeft hij bedacht ik ga weer de avonddienst in therapeutisch,boventallig als probeersel voor drie uur.........en wel van 16.00-19.00 uur,geweldig.
Ja vervolgde hij zijn rede,ik zie dat je funktie avondhoofd is,makkie achter je buro,delegeren,delegeren..........dus meiden jullie horen het.............het lijkt wel of ik een soap aan het schrijven ben ,maar nee hoor het is waar gebeurd.
Ik zei maar meneer de avonddienst houd in hard rennen,sjouwen,tillen nog meer hollen in ieder geval heel onrustig voor mijn toch wel zieke lichaam,maar dat mag de pret niet drukken ,proberen maar.
En dat w.i.a. verhaal dat had ik je zo wel kunnen vertellen,je ziet er kern gezond uit,voorlopig nog geen negatief vooruitzicht waar hij dat op baseerd weet ik niet ,maar goed a.s zaterdag ga ik mijn intrede weer doen en zondag voor paf op de bank maar ik ga ervoor.
Heel veel mensen zullen nu denken ik had dit gezegt of dat,stijlloos en weet ik het allemaal niet ,bespaar me de kritiek er zijn menig traantjes gestroomt ,ik weet wat mijn lichaam aankan maar dit moet ..................
Ik blijf dus voor 75%in de ziektewet en moet 8 december bij de arbo arts terug,ik schrijf dan wat zaken op papier ,ik heb samen met Leen een planning gemaakt voor de aankomende periode en ga het proberen.
Dinsdag heb ik mijn injectie weer gekregen,en woensdag heb ik veel last van mijn darmen gehad,waarschijnlijk de stress ,veel diarree en dus weer een kilootje lichter ach ja zo gaat dat.
Lief dagboek ,knuffels aan heel wat bezorgde mensen om mij heen.liefs Marianne

zondag 9 november 2008

Lief dagboek.

Na twee weken van heel hard werken is dit het eindresultaat van de grote verbouwing geworden.Het is bijna af nog wat hele kleine karweitjes ,wat ophangwerk wat gezellige planten we zouden vast de kerstboom neer kunnen zetten maar het is echt naar onze zin allemaal.

Wat het grootste voordeel nu al is, is de vaatwasmachine werkelijk heerlijk na ruim 21 jaar huwelijk altijd afwassend samen de dag door nemend wat de kinderen uitgevreten hadden of wat ons zelf bezig hield zo even samen voor het keukenraam dat is voorbij,nu bespreken we de zaken tijdens de wandeling met Joep.

Ik heb inmiddels twee weken ook niet geschreven,ik miste het ook niet want ik beleef niet zoveel meer,wel dat ik 2x4 uur aan het werk ben in sonneburgh(nou ja werk)aanwezig zijn wat hand en spandiensten en vervolgens ontevreden naar huis gaan behalve de woensdag het artsenspreekuur dat is heel gezellig,morgen vroeg moet ik bij de arbo arts komen,ben benieuwd wat ik dan weer moet gaan doen.

Afgelopen week zat ik weer in een gigantische dip zowel geestelijk als lichamelijk............

doodmoe en ontzettend ongelukkig over van alles en nog wat.

Vandaag een fijne zondag gehad ,een jeugddienst met een geweldige praiseband ,met z'n vijven naar de kerk heel trots ben ik dan ook heel emotioneel dan vliegen er heel wat zaken om mijn oren ,dan denk ik heel intens na over de zin van mijn leven.

Ik ben een heel gelukkig mens zoals het op dit moment gaat,het kan veel beter dat als eerste maar ik kan hier mee leven.

Lief dagboek tot ziens Marianne