Maandag 23 juni

Lief dagboek.

De ORANJE gekte ligt alweer achter ons,de slingers in de kast,de vlag met tas ook weer opgeruimd en zo gaat er weer een nieuwe week van start.

Nadat ik vorige week mijn injectie had gekregen ,kroop ik weer uit mijn dalletje,kon ik de wereld weer aan.

Ziet het leven er een stuk aangenamer uit,maar wat moet ik opletten bij iedere bezigheid tot hoever ik kan gaan................

Vrijdag heb ik samen met Jasper en mijn vader wat snoei werk verricht in mijn vaders tuin,ik heb alleen wat takken kleiner gemaakt en in vuilniszakken staan doen,en foto's staan maken die zal ik van de week plaatsen.

Er moest een enorme dennenboom uit gehaald worden,daar kon mijn vader wel wat assistentie bij gebruiken,voor de rest van de middag lag ik uitgeserveerd.

Zondag ben ik samen met Mart wezen high teaen!!!!!! geweldig was het in hotel golden tulip,we konden samen even ongestoord kletsen zonder oren erbij ,die in ons huis toch al teveel horen.

Alles samen op een rijtje zetten,hoe moeilijk het voor ons samen ook is,deze middag kan nooit meer worden afgenomen.

Mart maakt zich ernstig zorgen over mij,omdat ik toch weer meer klachten krijg,diarree,vermoeider,maar ik kijk vooruit,iedere dag is er weer een,en als de zon schijnt ziet alles er nog fantastischer uit.

Vandaag zijn er ontzettend veel tranen gevloeid,tranen op schouders van collega's,niet alleen bij mij maar ook bij hen waren er emoties,ik had een gesprek met de arbo arts en die verliep zoals ik heb geweten al heel lang dat dit zou gaan gebeuren dat ik word afgekeurd in ieder geval voor de avonddienst,ik blijf als ik dat aankan nog wel de dr's visite doen op de woensdag ,voor hoe lang mijn lichaam dat aankan,zij had papieren gekregen uit het Erasmus mc vandaan dat het op dit moment stabiel is in mijn lichaam maar dat het met een jaar omgedraaid kan zijn ,en dat het dan afgelopen is,op die momenten als ik dat dan weer hoor ben ik helemaal ondersteboven want ik wil nog zo veel meemaken...................

Het maakt je heel onzeker,wanhopig,intens verdrietig,maar ik weet dat ik moet volhouden,volhouden om mijn kinderen te begeleiden naar volwassenheid,er voor Mart te zijn ,en daar kan alleen God mij in helpen want ik weet ik ben nog steeds die parel in zijn hand.

Daarom komt Sonneburgh niet meer op de eerste plaats zoals zoveel jaren dat bij mij wel zo is geweest,vanaf 1982 ben ik in dienst geweest ,heb ik mijn opleiding afgerond,heb ik leerlingen begeleid heb ik in 1988 de overstap gemaakt van verpleeghuis naar de verzorging daar ben ik parttime op de ziekenafdeling gaan werken,in 1990 is Jasper geboren en heb ik mijn ontslag genomen want ik wilde voor ons kind zorgen ,mart heeft toen nog geprobeerd om minder te werken maar dat kon toen niet ,dat heb ik een half jaar vol gehouden toen miste ik mijn werk,en ben toen om het weekend gaan werken en iedere donderdag ,mijn moeder paste dan op die dag,het weekend was Mart thuis.

Vanaf 1998 ben ik de avonddienst in gegaan,dat was voor ons gezin ,want inmiddels werden wij verrast door ons Veertje in 1998 de beste mogelijkheid om te blijven werken met hier en daar wat hand en spandiensten.

Dit heb ik met veel plezier gedaan met hele fijne collega's,tot 16 april 2007 vanaf die tijd loop ik in de ziektewet ,en ben ik kanker patient,en weet ik niet hoe dit allemaal gaat aflopen..............alleen dat ik nog niet uitgeleefd ben en toch weer probeer om het verdriet aan de kant te zetten en positief doortegaan.

Ik sla mijn gedichten bundel open op dit vers:

Houd mij vast

Al is mijn weg vol gevaren,

u houdt mij in leven,

u verdedigt mij tegen de woede

van mijn vijanden,

uw rechterhand brengt mij redding.

De Heer zal mij altijd beschermen.

Heer, uw trouw duurt eeuwig,

laat het werk van uw handen niet los.

van Renske de Moes.

Ook nu heel veel tranen,nu ik dit aan het schrijven ben,maar de tijd komt eraan dat ik mijn werk vaarwel ga zeggen ,lief dagboek tot gauw liefs Marianne

vrijdag 20 juni

Lief dagboek.
Ons "chique"wctje is klaar,de mannen hebben hard gewerkt,Jap nam het sloop werk voor zijn rekening,Mart en jeroen de rest.
Mannen bedankt,ik was dood versleten zag op een gegeven moment de humor er niet meer van in ,maar oke het is weer achter de rug.
Ik heb dinsdag gelukkig mijn injectie gehad en begin nu weer op te knappen,meer energie en voel me prettiger van binnen.
Woensdag ben ik bloed wezen prikken,s'morgens om 10.00uur en om 14.00uur beldde dr.Haak met de uitslag,hb8.2,nierfunktie goed,schildklierfunktie goed!!!!!!!!!!!!!!!!
Oke duidelijk,de uitzaaiingen rotzooien wat af in mijn lijf,twee weken voel ik mij goed en dan brand ik langsaam op en overheerst de moeheid zo hevig,daar word je dus echt niet vrolijk van.
Met dr.Haak afgesproken om in juli nogmaals te prikken,en dan toch maar kontact met de internist op te nemen en dan...................
Geen idee,misschien om de twee weken de injectie, maar dat is eigenlijk niet wat ik wil want dan gaat het wel heel snel.
Woensdag dus ook geen spreekuur in Sonneburgh gedaan,jammer maar dat ging niet.
Nu ik weer meer energie voel wandel ik wat af met Joep en zie de prachtige natuur,al het mooie groen,de jonge vogels,de eendjes,en ook 4 jonge zwanen in het park geweldig alleen een foto maken geeft grote problemen.
Ik heb ze een keer gezien met vader,moeder en 4 jongen maar helaas geen fototoestel,en nu iedere dag met camera op pad,en zie ik alleen moeder zonder jongen of alleen vader jammer hopelijk morgen of ik ga in ieder geval het weekend op de loer!!!!!!!!!!!!!!!
Maandag moet ik naar de arbo arts ,en hoor ik wel hoe en wat verder.
Donderdag avond is de diploma uitreiking van Jap ,heel fijn dat ik dit kan doen ,en voor de rest luister naar je lichaam zei dr.haak doe het rustig aan.
Lief dagboek voor iedereen een fijn weekend liefs Marianne

maandag 16 juni

Lief dagboek.

Onze Joep als hongaarse teckel ,tijdens de roemenie sponsorloop.

Wij hebben een feest week achter de rug,Jap geslaagd dus woensdag avond feest in huize Mulder,donderdag onze vriend Roel geslaagd, tweede feestavond,maar mijn vermoeidheid gaat een steeds grotere rol spelen in mijn leven.

Rondom mij,ik bedoel hiermee mijn huishouden run ik op mijn eigen manier maar de wc verbouwing bekijk ik ,maar daar doe ik verder niets mee ,daar zijn Mart samen met Jeroen de buurman druk mee.

Maar al dat geregel eromheen,een kop koffie,een colaatje,en dan als er geklust is zo'n avond de boel weer glad achter laten,maar ik voel dat er iets in mijn lichaam gaande is,wat................hopelijk slaat de schildklier op hol maar het hele weekend heb ik op de toilet gezeten wegens diarree,en dat beangstigd mij ,ik ben heel bang,morgen krijg ik weer mijn injectie en hopelijk krabbel ik dan weer uit mijn dipje,maar ik voel mij nu een "stervende zwaan"

Ik ben zo intens moe,ik slaap s'nachts heel slecht,tegen de ochtend val ik diep in slaap ..................de wekker hup eruit want Veer moet dan naar school.

Jap is klaar tot 2 september,Bob moet nog twee weken,Veer nog vijf weken en dan vakantie.

Vanmiddag geprobeerd te slapen maar ook dat werd een ramp,nee eigenlijk gaat het waardeloos,opgebrand ,mijn lichaam weigert zo intens dat ik er gewoon bang van wordt,hoe moet dit verder.

Jap is er voor mij,als ik iets vraag te doen,doet hij het,maar ik ben er ook al die tijd voor hem geweest.

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.

woensdag 11 juni

Lief dagboek.
Wij mogen opgelucht adem halen en een heellllllllllllll groot feest vieren want Jap is geslaagd.
De taarten zijn gehaald,dus het feest kan beginnen.
Morgen gaat hij zijn cijfer lijst ophalen,en gaat hij verdient vakantie vieren.
Wij zijn apetrots op hem er zijn aardig wat traantjes gevloeid vanmiddag en Jap was de rust zelve:want ik ben gewoon geslaagd!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Lief dagboek tot gauw liefs Marianne.

dinsdag 9 juni

Lief dagboek.

Het is alweer een week geleden dat ik heb geschreven,en er is veel gebeurd.

Nederland heeft gisteren de eerste wedstrijd gewonnen voor de kampioen schappen dat is al een feestje waard,voor de rest zijn er twee mannen in mijn huis hard aan het werken geweest om een chic wctje te maken...............

Alleen jammer ............lekkage hoe en waar ,een haar scheurtje in de sfinx pot dus retour ,huppakee een nieuwe halen en nu wordt er hard geklust om te tegelen.

We hebben voor de kleuren zwart/wit gekozen heel modern lekker strak en fris.

En morgen staat een spannende dag te wachten voor ons,nou eigenlijk voor Jasper de uitslag van zijn examen.

De vlag staat al klaar,zijn tas ook nu nog de uitvoering,de taart is zo gehaald en hopelijk kunnen we morgen echt feest vieren.

Er zullen tranen vloeien van geluk,blijdschap maar ook met een achter uitblik...........wat is er in hemelsnaam toch allemaal gebeurd maar we kijken vooruit ,en denken wat de toekomst brenge moge.......................

Ik heb geprobeerd om een afspraak te maken met dr.Haak maar helaas hij is afwezig (vakantie!!!!!!!) studieverlof ik heb geen idee maar ik bel volgende week wel om bloed te laten prikken en om spierverslappers te vragen voor die enorme hoofdpijnen en nekspanningen.

Voor de rest is de vermoeidheid om gestoord van te worden,maar ik moet ermee omgaan het hoord bij mij eigenlijk weet ik niet beter meer er is geen dag meer zonder vermoeidheid.

Ik kreeg een prachtig gedicht van een vrouwtje die ik geregelt tegen kom met Joep uitlaten,dat gedicht is geschreven door een vriendin van haar.

"gewoon"doorgaan!

Als wensen hopen gaat worden,en dromen sprookjes zijn.

Als lachen moeite gaat kosten,en tegen pijn geen medicijn.

Als voelen diep graven is,en je macht geen zeggenschap heeft.

zodat onderdanigheid en overgave in overhand leeft.

Maar als al dat moeten,nog steeds moeite kost,en je vechtlust onbeschadigd blijft bestaan.

Zodat je al 't goede,en 't mogen kunnen in dankbaarheid kan ondergaan.

Als je hart warm kan blijven,zolang het kloppen mag.

Krijg ik het voor elkaar ,en zie je die lach!

Als ik met liefde mag blijven geven,

Zal ik houden van dit leven!

Prachtig,gewoon voor mij geschreven ,lief dagboek ik ben er morgen weer om mijn nieuws van Jap te meldden.

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

woensdag 4 juni

Lief dagboek.
Er is weer heel wat te vertellen,afgelopen vrijdag heb ik 25 plantenbakjes opgemaakt voor het goede doel ,de opbrengst ging naar onze zuster gemeente in Roemenie.
Het zag er allemaal erg gezellig uit,samen met Jap in de tuin staan frutselen.
Sávonds opgebrand,zaterdag morgen naar de oude kerk om alles leuk neer te zetten veel lol gehad want iedereen had zo zijn zegje over de bakjes,zo van waar heb jij dat onkruid vandaan .
S'middags om 14.00uur begon de sponsorloop ,erg vermoeiend maar ik heb het wel gedaan,ik ben trots op mijzelf en Joep want wij hebben 9 rondjes rond de kerk "gerent"gewandelt en gelopen................
Dat heb ik toch maar weer gedaan,en toen nadat alles verkocht was naar huis en naar bed............want zo eindigt dan mijn avontuur.
Slapen wel nee maar wel even mijn lichaam laten rustten.
Zondag morgen naar de kerk daar hadden wij een jeugddienst met onze kinderen die hun medewerking daar aan verleenden ,het was een geslaagde dienst soms met wat kippenvel,zeker toen Jap en Veer samen het gebed deden,Jap die soms zo tegen de kerk aanschopt ,hij was er en had er plezier in ,later zei hij ook het was fijn zo............
S'middags bij Arie en Hilda voetbal gekeken lekker even bijgekletst ,en sávonds naar een concert in de kerk waar Mart en ik gillend uit zijn gelopen in een woord vreselijk!!!!!!!!!!!!!!!!jammer wij hadden er een andere voorstelling van maar goed andere mensen hebben er van GENOTEN,smaken verschillen DUS!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Maandag heeft Jap de buitendeur geschuurd een hele klus en vandaag heeft mijn vader hem voor de eerste maal gelakt geweldig die hulp.
Het weekend komt er een nieuw wctje in de kleur wit/zwart ,eigenlijk kan ik er niet zo goed tegen ,die zooi bedoel ik,jehele huis staat op z'n kop.
Vandaag dokters visite gelopen,gezellig even hier en daar een ouwehoer praatje ,wat zie je er goed uit bla,bla hoe gaat íe het was weer gezellig.
Gisteren middag heb ik nog een schoonheidsbehandeling gehad,aangeboden door een vriendin ,dat was ook niet gek,even helemaal ontspannen met een klodder van het een of andere goedje op je gezicht en het rook heerlijk.
Ik ben het nu spuugzat ik doe verder helemaal niets meer en ga vroeg mijn bedje in,voor morgen staan er weer nieuwe avonturen op mijn programma.
Ik ga morgen vroeg oppassen op onze jongste buurjongen en ik moet nog op pad voor tegels.............
Rustig aan maar,morgen weer een dag.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.