29 mei donderdag

Lief dagboek.

De examens zitten er gelukkig op,de laatste was economie en heeft hij met een goed gevoel afgerond Jap is geweldig optimistisch dus ik ga met zijn gevoel mee en voel me heel blij van binnen.

We hebben vandaag samen de boodschappen gedaan en gezellig bij opa koffie gedronken ,het is een heerlijk spontaan mannetje..............

Mart is vanmiddag laat vertrokken naar Frankrijk hij heeft het erg druk op het ogenblik,hij ziet er heel moe uit heeft veel aan zijn hoofd,de zorgen rondom mij maar ook de "verbouwing opknappen"rondom het huis van zijn moeder.

De klus is bijna klaar,maar het is zo'n oud huis dat er altijd wel wat te doen blijft.

En eigenlijk moeten we zelf ook weer wat gaan doen,wij wonen al elf jaar in ons huis en willen nu de wc gaan opknappen,er komt ons een fijne buurman helpen en hopelijk is die klus gauw geklaard.

Daarna eerst maar eens lekker op zomer vakantie............Veer heeft over een week nog een weekje vakantie in de week van de examen uitslag dus dat wordt vast gezellig.

Bob moet nog vier weken naar school die telt ook de dagen af .

Vandaag de hongaarse vlag gebreid voor op Joeps rug,zaterdag lopen wij een sponsorloop voor het goede doel onze zuster gemeente in Roemenie.

Morgen ga ik plantenbakjes vullen voor de verkoop,hopelijk halen we heel veel geld op.

Vandaag las ik dit prachtige lied van Rob Favier.

Als er een Roos bloeit..........

dan is het leven

meer dan grijs;

dan staren de bloemen in

verbazing

naar die Ene

Als er een Roos bloeit............

dan is het leven

onverwacht uitdagend;

dan breekt het onbreekbare beton

open

door Zijn wortels

Als er een Roos bloeit.............

dan komt de dood

nog maar tot Pasen;

dan hebben koud en kil en namaak

niet

het laatste woord

Als ik nadenk.........

Jezus!

ROOS OP DE WEG

laat mij leven;

roos

zijn.

Een lied voor mij of aan mij geschreven,prachtig want een ding is zeker ik wil nog heel graag leven.

Lief dagboek tot gauw liefs Marianne

dinsdag 27 mei.

Lief dagboek.
Nog een examen dan is het weer gebeurd,zijn gevoel zegt goed,aardrijkskunde was veel en heeft hij zijn twijfels over maar de andere vakken goed ,morgen nog economie dan zit het er weer op.
Hij heeft veel geleerd,zo wie zo geleerd van vorig jaar zo moest het in ieder geval niet maar hij is tien keer zo veel meer gemotiveerd en wij hebben hem zien groeien het afgelopen jaar.
Gisteren avond zijn we met hem naar Goes geweest om zijn kleding te passen,geweldig allemaal van die klungelige jongelui allemaal uit de kleren ,allemaal trots de trainingspakken passen met logo's erop CIOS GOES/BREDA.
Enfin alle pappies en mammies aan het eind van de maand blut,trainingspakkenkorte en lange broeken,t-shirts,zwembroek,zwemvliezen,duikbril,judopak,binnen schoenen ,buiten schoenen,zaalschoenen,voetbalschoenen weet ik veel wat voor schoenen nog meer..................regenjack,winterjack,sporttas,fluitje,teller,...............zo was het geloof ik.
Daarna nog even een contract getekent en toen weer gauw naar huis want er moest nog geleerd worden.
Op 11 juni om 16.00uur horen we de uitslag..................en dan feesten!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik heb vanmorgen mijn injectie weer gehad ,ik ben nog niet naar mijn huisarts geweest om een bloedonderzoek aantevragen,ik weet dat het heel eigenwijs is maar ik heb niet zoveel met .................dokters.
Ik doe het rustig aan,ga vooral op tijd naar bed,tussendoor even een dutje als dat lukt en voor de rest luister naar mijn lichaam...................maar moeilijk of dat is!!!!!!!!!!
Morgen weer een paar uurtjes naar Sonneburgh en voor de rest van de week (druk) met de voorbereiding voor de sponsorloop ten bate van onze zuster gemeente in Roemenie.
Ik ben een hongaarse vlag aan het breien voor Joep,die binden we aan zijn rug en voor de rest maak ik plantenbakjes voor het goede doel ,de opbrengst bedoel ik.
Dat lijkt druk,maar dat is ook ontspanning voor mij ,maar ik moet doseren,ja ik leer het vast nog wel eens.
Lief dagboek tot gauw liefs Marianne.

woensdag 21 mei.

Lief dagboek.
Hier sta ik afgelopen zondag aan de waterkant samen met Joep (onze teckel) te mijmeren,te genieten ,mijn levensweg te overdenken samen met mijn dierevriendje die voor mij heel veel betekent ,die mijn lichaamstaal herkent zoals ik mij voel zo gedraagt hij zich ,hij is verschrikkelijk ondeugent,luistert voor geen meter maar hij is en blijft voor mij geweldig.
Jasper heeft gisteren zijn eerste examen nederlands gemaakt ,ging goed zo zei hij zelf ,vrijdag heeft hij examen maatschappijleer daar kan hij dus mooi nog twee dagen voor leren.
Vanmiddag is hij lekker gaan voetballen,ik laat hem maar hij zal het wel weten (hoop ik)!!!!!!!!!!!!!!
Vanmorgen artsen spreekuur gedraaid in Sonneburgh,wel weer gelachen,volgende week ga ik hem alleen doen,nou dat moet niet moeilijk zijn ,als ik in sonneburgh ben voel ik mij heel prettig ik merk ook dat collega's van welke werkplek dan ook blij zijn mij te zien,en vragen dan ook hoe het nu gaat en hoe verder maar er komt altijd achteraan blij je te zien en je ziet er heel goed uit....................
Soms is dat voor mij heel moeilijk omdat ik mij alles behalve goed voelt maar dat was al zo voor dat de kanker geconstateerd werd,zelfs Dr. den Hoed de chirurg zei op de dag voor de operatie als je het ziekenhuis verlaat is dat huisvrouwen kleurtje er wel af...................niet dus ik was wel veel afgevallen en na de hevige koorts dagen kwam mijn huisvrouwen kleurtje weer terug,gelukkig ha,ha,ha......................
Ondanks de moeheid zie ik het nog steeds positief ,vanmorgen met Leen nog even in gesprek geweest en hij zei zou je je toch niet even laten prikken voor je schildklier funktie,mijn antwoord was ik heb even echt geen behoefte aan dokter of ziekenhuis bezoek maar in mijn achterhoofd weet ik dat dat de grote boosdoener wel is ,de schildklier die veel te traag werkt die moeheid veroorzaakt,heel kouwelijk ben ik en ik moet echt oppassen dat ik niet in een depressie terecht kom.
Dat is wel het laatste wat ik wil,mijn motto is blijven lachen en vooruit kijken.
Ik kreeg gisteren een bon om naar een schoonheids specialiste te gaan voor een gezichtsbehandeling een massage en een masker,onwijs lief,ik voel mij dan heel blij van binnen dat ik zo verrast wordt,ik ga mij dus lekker laten verwennen het is speciaal voor kanker patienten die allemaal door iemand worden uitgenodigd,of verrast.
Ik zei vanavond tegen Mart ,ik ben heel blij dat ik nog op deze aarde ben maar er is wel heel veel veranderd,en dat maakt het leven soms heel zwaar en verdrietig.

Uit het boekje van Hans Bouma:

Omdat er meer is dan je verdriet.
Omdat jij meer bent dan je verdriet-opstaan,
weer het licht ontdekken,
op weg gaan.
Weet wat je waard bent.
Hoe alles beheersend je verdriet ook is,
je overstijgt het.
Je identiteit reikt verder.
Val er niet mee samen.
Je doet jezelf tekort.
Je verdriet krijgt een status,
die het niet verdient.

Lief dagboek ik hou van dit leven ,ik vecht ,met een lach en een traan maar ik ga verder................
Liefs Marianne

maandag 19 mei

Lief dagboek.

spannend,spannend,spannend!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

De examens zijn begonnen,morgen nederlands Jap is de rust zelve we hopen en bidden en gewoon ..................doorgaan.

De foto hierboven van Jap spreekt trouwens wel boekdelen .......heel ontspannen in eigen wereld of toch twijfels ,onzeker of juist ik ga ervoor en anders niet.

De foto helemaal boven is van afgelopen zaterdag,om half negen s'morgens aanwezig op T.O.G.R samen met Bob's elftal op weg naar Venlo voor een vriendschappelijke wedstrijd.

Met z'n allen met de bus het was net echt allemaal,de jongens allemaal in tenue ,begeleiding mee,fam. vrienden en vriendinnen ,eigenlijk zou Mart mee gaan maar hij moest onverwachts naar Frankrijk dus had ik het geluk om mee te gaan.

Het werd een leuke dag,wel koud en nat maar de jongens hebben gewonnen met 3-0 om zes uur waren we weer thuis,toen gauw de auto gepakt en met z'n allen nog een nachtje naar Ouddorp.

Druk,druk,maar wel gezellig sávonds nog een heerlijke strandwandeling gemaakt en toen uitgevloerd onderuit.

Ons vriendinnetje Ans was mee,heel gezellig alleen het slapen was niet zo'n succes overal spinnen en er is een ding waar An niet van houd en dat is van spinnen dus s'nachts is ze op de bank verder gaan slapen ook daar lopen natuurlijk spinnen maar daar heeft ze niet aangedacht denk ik...................

S'morgens uitgebreid ontbeten met z'n allen en toen scheen de zon dus lekker lui de tuin in met een boek.

De kinderen zijn gaan fietsen en Mart en ik met een bakje koffie even bijgepraat van de afgelopen week,want Mart is niet veel thuis op dit moment het is heel druk op zijn werk.

Mart is vorige week twee keer heen en weer naar Frankrijk geweest en is nu weer,we praten ook veel over de toekomst,vooral Mart houd dat enorm bezig ik ben daar eerlijk gezegt wat minder mee in de weer iedere dag is een mooie dag voor mij hoe moe ik mij ook voelt daar baal ik het meest van die moeheid.

Vanmiddag heb ik ook weer twee uur geslapen ,en voel je je dan uitgerust,nee eigenlijk niet maar dan kom ik wel de avond weer een poosje door.

Maar eigenlijk merkt niemand dat,Bob op school,Veer op school,Mart naar Frankrijk ja Jap wel die was mij kwijt vanmiddag maar normaal is iedereen weg en missen ze mij niet als ik slaap.

Ik las vandaag het volgende:

Niet bezwijken aan een te grote ernst.

Leven is ook spel.

Behalve zwaar,ook licht.

Niet alleen een last,ook een lust.

Leer van de kinderen.

Ze zijn er ware specialisten in:

in het aanroeren van lichte tonen,

in het zomaar vieren

in het zomaar spelenderwijs er zijn .

Ernst,hoe bitter ook,is niet het enige.

Kijk naar die kinderen.

Volg hun vingertaal.

Leef wat er te leven valt.

Leef dus ook licht,schep dus ook vreugde.

Vooral mijn drie kinderen hebben mij door deze enorme crisis heen geho

lpen zonder dat zij er zelf weet van hebben,ik houd zo oprecht veel van hen dat is met geen pen te beschrijven en ik hoop dat ik ook later die liefde weer mag terug voelen als ik op al mijn kleinkinderen mag gaan passen en op Veer haar hond.................

Veer en ik maken veel toekomst plannen ,Zij wil een groot gezin en een (herdershond) zegt ze en gaat in Rhoon wonen en ik mag gaan oppassen,maar Veer zeg ik dan ,een herdershond vind ik niet zo echt..............nou ja een gentle(labrador) is ook leuk he mam!!!!!!!!!!!!!!geweldig die plannen hopelijk mag ik het waar maken ,en kan ik het ook waarmaken.

Ik voel mij vandaag een opgebrand "iets"heel moe,lekker vroeg naar bed straks en hopelijk morgen weer fris en uitgerust de dag beginnen.

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne

dinsdag 13 mei

Lief dagboek.
Voor sommige mensen is het nogal moeilijk om onze jongens uit elkaar te houden.
Vandaar deze foto,links is de oudste van de drie,daarna komt het jongere evenbeeld en daarna de jongste van het spul,hopelijk wordt het zo allemaal wat duidelijker.
Inderdaad gaan Jap en Bob steeds meer op elkaar lijken maar Mart en Jap lijken ontzettend op elkaar niet alleen uiterlijk maar ook het karakter is identiek.
Bob gaat als veertien jarige zijn broer wat lengte aan gaat voorbij,bij de medische keuring kreeg Jasper te horen dat hij 1.84cm zal worden ,nu is hij 1.83 dus nog een cm,maar bob gaat die grens rap voorbij,hij heeft ook dagelijks groeipijnen en stopt daarom ook in de sportklas en gaat volgend jaar verder met de het vakken pakket handel en administratie.
Jasper is behoorlijk met examen opdrachten bezig en hoopt echt het aller beste ervan,is vol goede moed ,deze week staat in het teken van veel opdrachten oefenen en uitrusten en volgende week gaat íe erop of.........................nee gewoon slagen!!!!!!!!!!!!
Zondag hebben we Japs verjaardag gevierd,heerlijk in de tuin,heel druk maar erg gezellig zo'n 25 mensen bleven eten en maandag na lekker te hebben uitgeslapen zijn we een poosje naar het strand gegaan .
Vandaag heb ik het huis weer doorgevlogen even de feesttroep opgeruimd ,slingers,ballonnen lekker alles weer glad.
Joep vind die ballonnen maar niks gaat dan in een hoekje liggen als ik ze laat klappen nog net niet met z'n poten voor zijn ogen maar dat scheelt niet veel.
Mart is weer een nachtje weg op doorreis naar Frankrijk komt morgenavond weer thuis en ik ga morgen weer dokters spreekuur doen.
Al met al gaat het goed,als ik naar mijn lichaam luister en geen gekke dingen doe.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.

zaterdag 10 mei.

Lief dagboek.
Er is EEN JAAR voorbij van spanning en onzekerheid,een hele grote operatie,het mislukken van een examen ,heel veel verdriet,maar met de wetenschap door te vechten ,te blijven genieten van heel veel mooie dingen die het leven ons (mij) te bieden heeft.
Er breekt een tijd aan van examens ,van vakantie van genieten van de draad weer oppakken,op tijd mijn rust nemen maar vooral van leven................
Deze week stond voor ons in het teken van veel terug kijken op de afgelopen 12 maanden,8 mei was de dag dat ik een jaar geleden op de i.c wakker werd,en vol vertrouwen de wereld in keek en ieder bezoek aan het ziekenhuis op wat voor manier dan ook of een scan of welk onderzoek dan ook mijn vertrouwen brokkelde steeds kleine stukjes af,een uitzaaiing hier,een tumor zus misschien een hernia daar nee toch een uitzaaiing eigenlijk weet ik het ook niet goed meer en heb ik voor mijzelf alleen nog maar rust nodig in de vorm van tot september geen ziekenhuis meer bezoeken en te genieten van het mooie weer met het vooruitzicht op een fijne toekomst.
Morgen vieren we Jaspers verjaardag,lekker in de tuin,met veel gezelligheid ,visite ,taart,en veel drinken met dit warme weer.
Iedereen een fijn pinkster weekend gewenst en tot ziens,liefs Marianne

dinsdag 6 mei

Lief dagboek.

Alle feestdagen achter de rug ook de verjaardag van onze oudste zoon .

Ik weet wel dat ik er 18 jaar geleden beter voor stond dan nu,gisteren naar de neuroloog geweest allerlei lachwekkende test moeten doen ,ik dacht tijdens die onderzoeken straks komt er iemand binnen van candid camera maar nee hoor het waren echte neurologische onderzoeken.

neurologisch is er niets schokkends naar alle waarschijnlijkheid is het toch een uitzaaiing die langs de beenzenuw loopt en die pijn veroorzaakt.

Maar waarom zien ze dan niets op de scans was mijn vraag,het zal zo ontzettend klein zijn net zoals in het buikvlies dat dat nauwelijks te zien is.

Daar moet ik dan maar weer in berustten ,kom je thuis met die uitslag het huis vol slingers ,het voorraam versierd wat een afknapper zeg ,18 jaar geleden lag ik vol trots in mijn kraambed met een geweldige zoon in mijn armen van 8 pond die nu even zijn examen gaat halen en dan het C.I.O.S gaat doen ..................ik heb er nog geen traan om gelaten ,ik kan niet meer huilen er is een ijzeren cocon om mij heen gebouwd IK MOET VERDER HOE DAN OOK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik kreeg van mijn lieve vriendin een kaart met het volgende gedicht:

Met vertrouwen

en geloven

kom je elke

zorg te boven

angst en twijfel

zijn een last

hoop doet leven,

dat staat vast.

Morgen moet Veer weer naar school,en ik ga een paar uurtjes in Sonneburgh doktersvisite mee draaien,ik ben erg benieuwd hoe ik dat ga vinden.

Vrijdag was ik ook nog geweest,en heb ik de laatste zorgplannen ingevoerd,daarna nog iemand aangekleed (heel zwaar) toen nog de koffie gedeeld en toen....................was het kaarsje op,TEVEEL.............

Ik weet het allemaal wel daarna twee dagen van de kaart,dan is alles me teveel ,dan heb ik de balen van mezelf,waarom doe je het dan nog steeds............

En nu geniet ik al een paar dagen van het mooie weer,lekker met de hond wandelen en lekker lui in de tuin.

Mart is onderweg naar Frankrijk voor zijn werk en ik ga vroeg mijn bedje in,vanmorgen mijn injectie gehad ,nu om de drie weken .

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne