dinsdag 29 april.

Lief dagboek.

Het afgelopen weekend hebben wij onze tuin "zonneklaar"gemaakt.

Dat betekent het gras tussen de tegels vandaan schrappen,onkruid en mos verwijderen en eindelijk na tien jaar zeuren een houten tuinset in elkaar gemaakt.

Dat was namelijk zo'n bouwpakket,maar staat heel gezellig het was wel even tijdrovend maar nu het zo staat ,is het wel heel gezellig.

Daarna opnieuw het terras met zand ingeveegt ,de tuin ziet er weer als nieuw uit de zon mag komen wij kunnen weer genieten.

Vandaag schrijf ik mijn 250ste blog en dit nu een jaar lang met nog heel veel passie ,al mijn gevoelens kan ik hier nog steeds kwijt,ik weet dat heel veel mensen nog steeds met mij ,met ons gezin meelezen wat wij beleven ,hoe wij nog steeds met mijn ziekte omgaan,hoe het met mij gaat,het niet steeds aan mij te hoeven vragen maar er komt een eind aan wij moeten ons leven weer gewoon gaan oppikken in de wetenschap dat ik ziek blijf maar hopelijk nog heel veel mooie jaren mag krijgen met mijn positieviteit moet dat lukken.

Op de been blijven voor mijn onwijs leuke gezin ,mijn ontzettend lieve overbezorgde man ,mijn lieve vader ,mijn bezorgde broertje en heel veel lieve vrienden en vriendinnen,en verdere lieve familie.

Er komt een leuke tijd aan,Jasper wordt a.s maandag 18 jaar dit vieren wij uitbundig niet alleen voor zijn verjaardag maar ook dat wij nu met z'n allen alweer een jaar verder zijn ,een jaar na die hele zware operatie....................maar ik mag er nog steeds zijn !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Soms

Soms is er zoveel wat we voelen,

Maar zo weinig wat we kunnen zeggen..........

Woorden zullen nooit

in staat zijn onze

gevoelens precies uit te drukken.

zoals ze bedoeld zijn

Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn

om al onze gevoelens te delen.

Ieder dag staan we voor de keus om de mensen

om ons heen met erbarmen,met warme harten

en begrip te verzorgen.

Maandag heb ik weer achter de computer gezeten in Sonneburgh de zorgplannen klus is bijna geklaard,dan komt het nieuwe project aan de orde.

Op woensdag ga ik ,na daarvoor ingewerkt te zijn doktersvisite draaien ,ik ga maar eens kijken of ik dat wat vindt op zich zo s'morgens aantutten bevalt mij goed,ik bedoel mijn lichaam bevalt dat goed ik kan daarna even mijn oogjes dicht doen .

Sávonds om 20.00 uur vallen mijn ogen dicht dan overvalt de vermoeidheid daar moet ik ook maar aan toegeven,meestal zing ik het tot half tien uit en dan roep ik welterustten allemaal.............

Vandaag de wereldwinkel klaar gezet in de kerk voor morgen het koninginnefestijn,hopelijk doen we goede zaken ,ik heb mooie sieraden ,leuke boekjes voor de kinderen,leuke pakketjes met thee en chocolade ziet er sfeervol uit.

Hopelijk schijnt de zon voor iedereen morgen ...............

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne

vrijdag 25 april.

Lief dagboek.

Ik heb eindelijk bericht wanneer ik naar de neuroloog moet,en wel op 5 mei wanneer mijn oudste boy 18 jaar oud wordt grrrrrrrrr............

Ik laat het maar door gaan,want wanneer moet ik anders weer en eigenlijk wil ik nu wel eens weten wat de oorzaak van die pijn is.

Vanmorgen in gesprek geweest in Sonneburgh,wel verhelderend voor mij ik moet voor mijzelf een knop omdraaien ,mijn leven verloopt anders dan ik gepland had,dat heb je dus niet in de hand en dat doet pijn en geeft veel frustratie en verdriet.

Met dat ik een invulling ga geven overdag komt er ook veel geregel bij kijken,omdat Veer nog opvang nodig heeft,hopelijk komt daar ook wel weer een oplossing voor.

De zorgplannen invoeren is bijna klaar,er is hard gewerkt voor de afdelingen lekker zij kunnen ermee aan de slag.

Voor de rest hoop ik dat ik van de week wat kan relaxen de kinderen hebben vakantie wij hebben geen plannen,Mart is ook een paar dagen vrij dus dat komt wel goed.

Vanavond hebben onze twee neven gezellig bij ons gegeten,een heel koppeltje zo aan tafel maar wel bere gezellig,ze worden eigenlijk steeds leuker zo met elkaar ieder met z'n eigen soort humor.

We gaan hopelijk de nieuwe week met frisse moed in ,ik sloeg net een gedicht open van Hans bouma:

Niet opgaan in je verdriet.

Het wordt onherroepelijk

je ondergang.

Strek je uit naar het licht.

Blijf geloven in nieuwe

mogelijkheden,toch nog

bloei,toch nog geluk.

Lachen door je tranen heen.

Zo voelt het voor mij wel,inderdaad niet opgaan in mijn verdriet maar het is heel erg zwaar.

Geloven in nieuwe mogelijkheden,die zijn inderdaad besproken daar moet ik mijn plekje nog in vinden maar ik ga ervoor.................

Lief dagboek prettig weekend. liefs Marianne.

donderdag 24 april.

Wind ze om je hals.

Niemand weet,

wat morgen zal komen-

geluk,gezondheid,

een lach,een lied,

een traan misschien,

een groot verdriet.

Wij weten zoveel,

maar wat komen zal

niet.

Dat liefde en trouw je nooit verlaten,

wind ze om je hals ,

schrijf ze in je hart.

Niemand weet

wat morgen zal komen-

honger,dorst,

armoede,haat

of rijkdom misschien:

geld bij de vleet,

veel te veel,overdaad.

Dat liefde en trouw je nooit verlaten,

wind ze om je hals,

schrijf ze in je hart.

Niemand weet

wat morgen zal komen-

een wolk voor de zon,

een storm,een orkaan,

wanhoop misschien,

omdat schepen zinken

en rozen vergaan.

Dat liefde en trouw je nooit verlaten,

wind ze om je hals,

schrijf ze in je hart.

Niemand weet

wat morgen zal komen-

goed of kwaad,

vreugde of rouw.

Gelukkig wie dragen

alle dagen

liefde

en trouw.

Andre. Troost.

Lief dagboek,deze week was geestelijk heel zwaar mijn schouders zijn gespannen van alle zorgen die ik tegen kom,die ik hoor, waar ik mee worstel.................

Ik heb nog geen afspraak binnen voor de neuroloog ,ook zoiets wachten maar ik ben een van de zovelen.

Zondag avond in Sonneburgh geweest,rondje meegelopen daarna achter de computer om half tien naar huis maar sávonds trek ik niet meer ,de hele nacht wakker gelegen en maar malen en wat schiet ik er mee op niets .

Morgen ga ik in gesprek over hoe nu verder,welk plan van aanpak,over hoe veel uur te verdelen wat kan ik aan!!!!!!!!!!!!!

Het enige dat ik weet ,dat ik hondsmoe ben .pijn in mijn rug,mijn been en dat het nu geestelijk heel zwaar is,maar we blijven lachen.............

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne

donderdag 17 april.

Lief dagboek.
De uitslag,er is op de botscan niets verontrusttends te zien GELUKKIG!!!!!!!!!!!
En de buikscan,de uitzaaiingen in mijn buikwand lopen langs de bloedvaten door naar de kleine bekken,maar zijn niet groter geworden GELUKKIG!!!!!!!!!!!!
Ik ga nu wel eens in de drie weken de sandostatine injectie krijgen i.p.v om de vier weken omdat na drie weken ik de klachten van diarree weer terug krijg en mijzelf minder fit voel .
Ik mag een half jaar weg blijven dus pas na de zomervakantie moet ik weer door de scan voor mijn hart,mijn longen en mijn onderbuik ,24-uurs urine opvangen en een groot bloedonderzoek.
Ik krijg nu wel een oproep voor de neuroloog i.v.m. de pijn aan mijn heup/been (hernia) is een gedachte van de arts?????????naar mijn idee niet een of andere beknelde beenzenuw ja nou eigenlijk geen idee dus dat wachten we dan maar weer af.
Hij had bericht van de ARBO arts gekregen en vroeg aan mij wat hij daarop moest invullen,ik vertelde eerlijk dat ik dolgraag de avond weer in wil nou doe dat dan lekker, maar.................zei ik na een hele dag in de weer te zijn met Veer naar school lopen,het huishouden ,de hond ben ik aan het eind van de middag uitgeteld en dan begint de avonddienst dat is zo het trekt veel energie uit je lichaam maar je moet niet tegen je raamkozijnen aan gaan zitten kijken hoor ,nou nee zo zit ik niet inelkaar.
Dus hij ging er een mooi verhaal van maken,maar ik ga voor mijzelf dit weekend ook eens een "toekomstplan"maken,hij gaf Mart en mij nog mee maak er iets moois van het kan zo maar omslaan in het leven geniet van alle fijne dingen in het leven .
Ik heb wel gevraagt wat zijn mijn toekomstverwachtingen,daar kan hij natuurlijk niets over zeggen,wel geniet, het is nu goed onder controle het kan zomaar omslaan maar dat zien we later wel weer.
Het klinkt allemaal zo makkelijk maar het was weer een enerverende dag ik ben hondsmoe en ben toch heel gelukkig van binnen,ik weet wel dat God al onze gebeden verhoort heeft ook van iedereeen die met ons mee heeft gebeden ,deze week heb ik, maar ook Mart en de kinderen ervaren dat er heel veel lieve mensen om ons heen staan die van ons houden.............

Gedragen
Dat je je gedragen
weet
door liefdevolle
mensen
en
een liefdevolle
Hand

Lief dagboek tot gauw.liefs Marianne.

woensdag 16 april.

Lief dagboek.

De avond voor een spannende uitslag ,heb ik heerlijke verrassingen van vriendinnen gekregen wat ben ik toch een bevoorrecht mens dat ik zoveel lieve mensen om mij heen mag hebben.

Het begon gisteren avond,om 19.00uur werd ik opgehaald en ben ik voor het eerst in mijn leven in de sauna geweest,een bikini of badpakkenavond (lekker gekleed dus) wat een geweldige belevenis,lekker ontspannen,alles lekker warm gestoom en gebubbel in je badjas door de tuinen langs de rijksweg schiedam wandelen waaaaaaaaaanzinnig was het.

We hebben de kleuren sauna gehad,de torensauna,de stoomcabine ,een hamamritueel en een klassieke massage.

Bij het hamamritueel vroeg die dame ,ik lag in mijn bikini met een snee van hier tot .......,

waaraan ik geholpen was wijzend naar mijn buik,houd u vast zei ik,ik vond het ook lomp om het zo te zeggen het is nogal ernstig zei ik,ik heb darmkanker....................oh,zei de dame dan mag ik u niet masseren..............dat meen je niet zei ik nou op mijn eigen verantwoording toch wel ,laat mijn buik gewoon met rust maar voor de rest is mijn lichaam (hppelijk) goed ik had er zo'n zin in.

Dat deed ze,het was geweldig,lekker warm ,ontspannen,ik heb echt genoten.

Aan het eind vroeg ze mij wel het aan mijn arts te vragen ,dat zal ik morgen doen en als het niet goed is,jammer dan dit kunnen ze mij niet meer afnemen en ga ik volgende week weer......HA.HA.HA.

Toen naar de klassieke massage,hetzelfde verhaal,bent u gezond of heeft u bepaalde klachten,ik dacht ja hoor daar gaan we weer ik heb kanker ja nou goed.

Dat dacht ik ,heb ik natuurlijk niet zo gezegt,weer het verhaal opnieuw oh dan ga ik dat even met mijn leidinggevende bespreken,ik zei zeg maar dat het op mijn eigen risico is................dus toch gemasseerd behalve mijn buik nou daar kan ik meeleven.

Ik vroeg later wel wat de reden is dat ik eigenlijk niet gemasseerd mag worden,het is zo dat de kankercellen door de massage zich kunnen delen.

Om 24.00uur was ik thuis ,met een fijn ontspannen gevoel,marian een dikke knuffel van mij,doen we nog is.(maar dan een hele dag).

Vanmorgen vol spierpijn wakker geworden,maar met een heel blij gevoel volgens mij heb ik heel de dag met een glimlach gelopen.

Ik heb heel de dag veel pijn in mijn heup/been maar hopelijk weten we morgen meer.

Gelukkig gaat Mart toch mee want ik ben heel zenuwachtig wat mijn leven weer op z'n kop gaat zetten.............

Onze Bob is nu ziek,de griep ligt lekker op de bank ,ik moet hem maar lekker verwennen.

Nanc en Roel kwamen net binnen rennen een dikke knuffel brengen en sterkte voor morgen,en daar kreeg ik een high tea bon voor twee personen van zo ontzettend lief dus weer wat leuks in het vooruitzicht.

De afgelopen dagen ben ik verwent met kaarten,telefoontjes,een lekkere bodylotion,dikke knuffels,reakties op hyves allemaal heel lief.

Ik hoop dat ik morgen opgelucht adem kan en mag halen maar ondanks dit alles is er voor mij maar een manier om mijn hoofd boven water te houden en dat is bidden,bidden dat ik toch weer een poosje vooruit mag kijken.

Lief dagboek tot morgen liefs Marianne

maandag 14 april.

Lief dagboek.
De maandag zit er weer bijna op.
Twee uur zorgplannen aan het invoeren geweest,toen als een speer naar huis voor mijn maandelijkse injectie .
Met Hanny overlegd (prik nurse) over mijn diaree klachten en hoe ik mij in grote lijnen voel ik ben w.s wat eerder aan de medicijnen toe,daarom donderdag overleggen met Dr. W.de Herder .
Vanmiddag poosje geslapen,want mijn lichaam protesteert gewoon.
Mijn gedachten dwalen constant af,hoe moet dit verder allemaal..............
..............ik weet het even niet meer.............
Lief dagboek tot ziens liefs marianne.

zondag 13 april.

Lief dagboek.
We hebben een enerverend weekend achter de rug,met veel gelach maar met ook een traan.
Zaterdag eerst met Veer naar gitaarles geweest,daarna even op Hoogvliet de boodschappen gedaan,en bij Arie en Hilda een bak koffie op de terugweg.
Hilda gaat a.s. donderdag met mij mee naar het ziekenhuis,nog een paar dagen vol spanning ,in afwachting op de uitslag.
S'middags is Mart mee gegaan naar het voetballen met Jasper en heb ik de was laten wapperen op het dakterras ,en aan het eind van de middag lekker de kast in.
Sávonds zijn we met de kinderen gaan bowlen en hebben we gesteengrild ,dat was een hele gezellige avond.
Ik moet wel even vertellen dat ik de winnaar was van ons gezin.......................?
Ik heb vandaag een rotdag,ik ben weer aan de diarree (speelt de tumor op!!!!!!!!!!) ben ik "gewoon"super gestrest hopelijk dat laatste en erg emotioneel.
Vanmorgen naar de kerk,dat was ook een tranendal,tijdens een prachtig lied hield ik het niet meer droog,Jap pakte mijn hand en zo zaten we samen ,wat hou ik van die knul.
Mijn lichaam voelt vandaag heel erg zwaar,mijn nek,mijn schouders hangen als een zware last aan mijn lichaam,mijn hoofd zit overvol met zorgen,wat ga ik horen donderdag ,kan ik het allemaal nog wel aan als het weer een zware boodschap wordt,kan ik dan zo nog wel verder ...............
De laatste twee weken heb ik ook wel weer veel geeist van mijn lichaam,dat doet de kanker in mijn lichaam ook geen goed denk ik ,rust is het allerbeste maar dat is o zo moeilijk voor mij.
We zongen vandaag :
Heer,ik kom tot U,
neem mijn hart,verander mij.
Als ik U ontmoet vind ik rust bij U.
Want,Heer,ik heb ontdekt
dat,als ik aan Uw voeten ben,
trots en twijfel wijken
voor de kracht van Uw liefde.
refr:
Houd mij vast,laat Uw liefde stromen.
Houd mij vast,heel dichtbij Uw hart.
Ik voel Uw kracht en stijg op als een arend.
Dan zweef ik op de wind,gedragen door Uw Geest
en de kracht van Uw liefde.

Een prachtig lied ,twee regels heb ik gezongen ,toen ging het niet meer..............
Morgen krijg ik weer mijn injectie,en van de week wordt het heel spannend...........
Lief dagboek tot ziens Marianne

vrijdag 11 april.

Lief dagboek.

Wat hebben we van de week weer allemaal beleeft,maandag en dinsdag was Veer niet lekker vanaf woensdag is ze weer naar school gegaan maar ze is ontzettend chagerijnig en waarom.........geen idee.

Woensdag in Sonneburgh achter de computer gezeten en vandaag ook de hele vijfde etage is nu ingevoerd ,maandag ga ik verder met de zesde.

Was wel weer lachen vandaag ,de piep,piep...............MUIS liep vast dat heb ik natuurlijk weer maar de helpdesk had een notitie achter gelaten met wat te doen bij.

Geprobeerd en nog eens uiteindelijk met wat hulp zijn we er toch weer ingeslaagt het apparaat aan de praat te krijgen.

Als ik zo die twee uur soms wat langer achter de computer zit heb ik het prima naar mijn zin maar als ik dan thuis ben denk wat een vreselijk saai gebeuren zeg.

Gisteren heb ik een massage van mijn nek/schouders gehad want mijn hele nek zit zo gespannen ,dus er is geprobeerd daar wat meer beweging in te krijgen,ik zit zo vol stress dat ik er zelf helemaal moe van wordt.

Ik hoop vanaf volgende week als de uitslag gunstig is wat meer rust te krijgen dat mijn spieren zich ook wat relaxen,ik krijg wel meer energie daar ben ik heel blij mee dat geeft de burger weer moed.

Gisteren was onze trouwdag dat hebben we al vervend en schoonmakend gevierd ,zaterdag gaan we met onze kinderen uit we maken het zeker nog goed maar we hebben de klus bij mijn schoonmoeder klaar,gelukkig..............

Wij kregen een mooi gedicht van onze vrienden met onze trouwdag .

"liefde"

Je kunt wel over liefde praten

maar aan de kern kom je dan nog niet toe

want liefde is niet:doen of laten,

't is geen verklaring van 't waarom en hoe.

De liefde is niet enkel geven,

al doet ze dat ook nog zo graag en veel;

het is niet enkel iets beleven

van een twee-eenheid,van een nieuw geheel;

ze wil geen moeilijkheid ontlopen,

maar vecht zich dapper door verdriet en pijn;

ze blijft geloven,ze blijft hopen,

ze is de enige manier van zijn.

Geschreven door Nel Benschop.

Het is weer weekend,ik ga weer genieten hopelijk schijnt de zon ,liefs Marianne

maandag 7 april.

Lief dagboek.

Het weekend ligt alweer achter ons,gezellig maar druk.

Zaterdag de hele dag bij schoonmama aan het klussen geweest..........pffffffffff

Zaterdag avond hadden de mannen een zaalvoetbaltoernooi en de meisjes gingen onderuit op de bank.

En zondag eerst naar de kerk ,een mooie dienst met mooie liederen en een goede preek voor veel mensen maar voor mij en ook Mart zei het later met een dubbel tintje voor ons.

S'middags naar mijn vader met mijn broer,schoonzus,en neven om gezellig zijn verjaardag te vieren na de koffie op pad naar de grienden om mooie foto's te maken.

Acht jaar geleden hebben wij samen met mijn ouders een gezinsfoto gemaakt een maand voordat mijn moeder overleed,die foto hangt bij mijn vader in de woonkamer.

Een prachtige foto met veel herinneringen ,die foto gaat ook nooit weg maar mag wel eens vervangen worden door een recentere............zo gezegt zo gedaan op naar de grienden.

Allemaal in casual kleding een beetje op elkaar afgestemt nou ja ......een rood gevaar in de midden van de foto ,nou pa het staat heel fleurig hoor.

Joep werd vastgebonden aan een boom nadat hij door mijn broer de grienden in was gegooid en er niet meer uit kon klimmen,hij heeft n.l. zeer korte pootjes en daar waar wij foto's maakten was een heel hoge rand naar het water toe,dus moest er eerst een reddingsactie plaats vinden voordat wij de foto konden gaan maken.

Iedereen snapt wel wat een lol wij hebben gehad daar ,broeken onder de blubber,hond geblubberd en goor stinkend en bibberend van angst want uiteindelijk werd hij aan zijn halsband om hoog getrokken ohhhhhhhhh.......

Heel veel foto's gemaakt en daarna op weg naar een heerlijke kop koffie met taart.

S'avonds chinees gehaalt en allemaal weer op huis aan,nu is het maandag ochtend en was ik van plan om naar Sonneburgh te gaan maar Veer is niet lekker ligt dus op de bank met hoofdpijn ,keelpijn,en buikpijn ,ik heb de kinder kamers ramen gezeemt ,bedden verschoond en dacht ik ga even lekker schrijven ,mijn energie komt gelukkig weer terug hopen dat dat zo blijft.

Waar ik gisteren geheel ontroerd door werd in de kerk was bij het volgende lied:

Als een hert dat verlangt naar water

Zo verlangt mijn ziel naar U,

U alleen kunt mijn hart vervullen,

Mijn aanbidding is voor U.

U alleen bent mijn kracht,mijn schild.

Aan U alleen geef ik mij geheel.

U alleen kunt mijn hart vervullen,

Mijn aanbidding is voor U.

Evangelische liedbundel nr.8.

De laatste twee regels kon ik niet meer zingen,mijn tranen zitten dan heel hoog vaak tijdens een kerk dienst wordt je vervult met liefde en troost niet altijd ervaar ik dat maar gisteren wel.

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne

vrijdag 4 april.

Hieperdepiep hoera mijn paps is jarig vandaag en Jap is geselecteerd voor Goes.
Wat een feestelijke dag,vanmorgen om half acht een ontbijtje bij mijn vader thuis gebracht ,dit was een grote verrassing want als je al zolang alleen bent wordt je niet spontaan meer verrast,daarna naar huis Veer naar school gebracht met haar gitaar en toen nog even gauw een bloemetje halen voor de jarige.
S'morgens druk met visite,wat buurtjes ,kennissen uit de kerk een oude collega de koffie verzorgd een natje en een droogje en toen om 12.00 uur Bob gebeld die was al thuis of de post al geweest was............en jawel post uit Goes.........ohhhhhhhhhh,Bob heeft de brief open gemaakt en voorgelezen we hebben staan juichen en gillen dik kippevel op mijn armen,onze kanjer is er weer door,in een woord GEWELDIG.
Deze dag kan niet meer stuk,Ik heb Jap ge-smst want hij zat nog op school,hij beldde mij om half twee ,heel droog ik zei toch dat ik erdoor was...............
Nou ja nu zijn examen nog even scoren en dan vanaf 2 september aan de slag in Goes.
De laatste paar dagen slaap ik bijna de hele nacht niet en heb ik de hele nacht pijn in mijn heup/been.
Toch heb ik het idee dat de thyrax zijn werk wel goed doet want die extreme moeheid en die extreme kou en onrust worden wel minder gelukkig ,maar s'middags doe ik wel een dutje dan voel ik mij toch wel prettiger.
De mannen zijn nu aan het voetballen ,Joep ligt uitgeteld in zijn mand,ik heb een fijn gevoel in mijn hart,ik ben eigenlijk heel blij van binnen maar toch knaagt die onrust dat bange gevoel overheerst soms waar komt die pijn vandaan is het wat of is het niets..........

Als ik weet.........

Als ik weet
Dat er een Almachtige God is
Die mij liefheeft
En zich over mij ontfermt,
Hoe zou ik dan
Bekommerd kunnen zijn
of ongerust?

Toon Hermans.

Morgen gaan Mart en ik weer klussen bij zijn moeder ,wij moeten nog een stuk behangen en daarna sausen(zo geschreven??) en wat plintjes verven hopelijk nog een week en dan moet het klaar zijn want het is zo samen heel veel werk.
Lief dagboek ik neem zo mijn kruidvat slaappillen in en hopelijk slaap ik eens goed vannacht liefs tot ziens Marianne

dinsdag 1 april.

Lief dagboek.

zo weer een paar dagen na de onderzoeken,even tijd voor mijn dagboek.

Het hele weekend ben ik ontzettend moe geweest en eng in mijn lijf waarschijnlijk van al die contrast zooi die ik heb moeten drinken,ingespoten heb gekregen en daarna nog leuk die nucleaire rommel.

Dat kan toch nooit goed zijn voor een lichaam...............ja,misschien wel voor dat van mij!!!!!

Maandag rustig aan gedaan toen voelde ik mij wat fitter worden,het enige vervelende is dat ik zo vreselijk slecht slaap,twee uurtjes op een nacht dat is echt het matje daar wordt je ook zo vrolijk van ,ondanks mijn kruidvat slaappillen ,ook geen succes dus.

S'nachts heb ik veel pijn aan/in mijn heup,been,onderrug,mijn hele nek zit vast(stress) en bijna iedere dag niet geheel vrij van hoofdpijn maar verder gaat het geweldig.

Maandag de ARBO arts aan de lijn gehad,ik ben nu bijna een jaar in de ziektewet dus moet er een evaluatie plaats vinden en op papier gezet hoe het afgelopen jaar is verlopen nou dat kan heel kort......................KLOTE................

Nee dat mag ik niet zo zeggen,maar een jaar geleden besefte ik niet dat mijn leven er zo uit zou gaan zien,een jaap van een meter over mijn buik,mijn baan op de schop veel verdriet bij mijn kinderen ,mijn lieve schat ontzettend bezorgd en ikzelf........................

Heel veel moeite met mijn leven ,zo die rust geven waar mijn lichaam om vraagt ,van het ene onderzoek naar het andere,van de ene uitslag naar de andere.

Ik heb nu wel een leuke job tijdelijk in Sonneburgh ,daar ben ik aangesteld tot de assistente van dr.v.d. Ploeg.....................geweldig ,zorgplannen invoeren in de computer,vanmorgen heb ik er 7 ingevoerd van 9.00-11.30 uur tussen door even een klets praatje, Leen verzorgd de thee anders moet ik teveel lopen,en hij biedt een luisterend oor eigenlijk is het niet mijn "ding",ik bedoel je staat ver bij de bewoners vandaan maar ik kan mij zo wel nuttig maken ,soms lekker lachen,verhalen van vroeger uit onze verpleeghuis tijd ,gewoon mijzelf kunnen zijn.

Morgen ga ik weer er moeten 101 zorgplannen ingevoerd worden dus ik heb nog wel wat te doen.

Dan hou ik een paar dagen rust,mijn vadertje is bijna jarig dus die moet ik ook een beetje verwennen.

Vanmiddag voor Vera naar school geweest,rapport bespreking het gaat heel goed met ons Veertje,hele mooie cijfers de meester had het idee dat ze zich wat verveelde in de klas dus krijgt ze wat extra werk ,om haar te blijven motiveren en stimuleren.

We zaten vanavond aan tafel wel te dollen met haar ,dat zij de intelligenste van de drie is.zij is onze NERD zo zei Bob,straks Veer ga je met een mega schooltas naar school!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Heerlijk zo lachen met de kinderen.

Iedere dag is het spannend nu of de post een brief uit Goes brengt,het is nu tweeeneenhalve week geleden dat de test dag was ,afwachten maar..............

Lief dagboek tot gauw liefs Marianne