woensdag 31 december 2008.

Lief dagboek het jaar is bijna ten einde met een lach en een traan beginnen we vol goede moed aan 2009!!!!!!!!!!!!

Vanmorgen nog even gewerkt,heel relaxt ,vanmiddag een voor dutje gedaan en een wandeling met Joep gemaakt.

Joep wordt helemal gek van de herrie buiten maar ligt nu lekker te slapen op Mart,straks gaan we een bakkie doen bij mijn broertje en luiden wij het nieuwe jaar in.

Iedereen een goede jaarwisseling en een heel fijn 2009 toegewenst van ons vijven liefs Marianne

zaterdag 27 december 2008

Lief dagboek.

De feestdagen zijn alweer achter de rug,we hebben het gezellig gehad,vanaf zaterdag vorige week was Celina bij ons aan het logeren,een vriendin van Vera.

Zij zat bij Vera op school maar is helaas verhuist,maar door ons niet vergeten,dus gezellig de kerstvakantie voor een deel bij ons doorgebracht.

Wij zijn zo'n beetje haar pleegouders want het is een heel lang maar vooral verdrietig verhaal waarom zij niet door haar eigen ouders kan worden opgevoed.

Zij wordt dagelijks opgevangen door een tante van 26 jaar en ziet ongeveer twee maal per jaar haar vader en haar moeder is nog schrijnender.

Zij vind het fijn om bij ons te zijn en ziet Vera als een zusje,heel gezellig de jongens plagen haar wel maar ze moet er hard om lachen en heeft gelukkig een weer woord.

Aan tafel is het een gezellige boel en wordt er heel wat afgekletst waarom zij bepaalde dingen niet mag eten het commentaar van de mannen is lachwekkend.

Zij heeft heel wat kerstliederen leren zingen deze week,we zijn naar de kerstzang geweest in Rhoon,naar de kerstnachtdienst in onze eigen kerk,het kinder kerstfeest heeft ze meegemaakt ,ze heeft zelfs een stukje uit de bijbel voorgelezen,en de kerst morgendienst.

Meer kerstigs kan ik er niet van maken,eerste kerstdag bij mijn broer gegeten,Italiaans het leek wel een tien gangen diner,heeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeel kleine hapjes ,alles proeven,niet lekker dan mag het aan de kant was het advies,op het laatst kwam het hoofdgerecht wij stonden allemaal al op ontploffen,maar het was bere gezellig.

Maar vooral lekker,zij hebben ons echt verrast.

Tweede kerstdag een lange wandeling met Joep wezen maken,allereerst met z'n zessen zitten brunchen,was ook fijn,toen Celina naar huis gebracht en zo op weg naar oma om daar te gourmetten.

Al met al zit het erweer op en moeten de kilootjes er weer afgelopen worden.

Vandaag in Breda wezen winkelen samen met Mart,Vera is nu bij haar andere vriendin logeren Thirza tot morgen,en wij gaan morgen met de Rozen familie skieen/snowboarden in Denhaag de Uithof we zullen zien.

sávonds ga ik werken een normale avonddienst,ze zitten erg omhoog,ik heb mijzelf aangeboden om dit te doen zo,ik hoop dat het goed gaat ,daarna drie daagjes vrij en dan woensdag het dr.spreekuur weer.

Het nieuwe jaar begint voor mij op 5 januari een bezoek aan de ARBO arts kijken wat hij voor mij in petto heeft.

Lief dagboek dikke knuffels,Marianne.

dinsdag 23 december 2008

Lief dagboek het jaar is bijna ten einde,de winter heeft z'n intrede gedaan ,overal zijn de huizen opgedoft voor de aankomende kerst,de bommen vliegen zo af en toe al om je oren (is Joep heel blij mee)en mijn gevoel is een gevoel met een klein grijs randje.
De laatste periode heb ik verschrikkelijk veel buikpijn gehad de dozen paracetemol kon ik niet aangesleept krijgen ,ik maak mij dan ernstige zorgen wat is er daar binnen in die buik allemaal aan de hand ,maar april sta ik weer voor de scans op de lijst.
Even tussen door nog een bezoek bij de gynaecoloog gehad heeeeeeeeel leuk,daar krijg ik 20 januari de uitslag van,hopelijk loopt dat met een sissertje af want ik geloof dat ik iets vreselijks geestelijk niet meer aan kan,hopen,bidden en moed houden zo cliche ,zo.............
Verder heb ik dit jaar de moed niet gehad om van die gezellige kerstkaarten te versturen,en zelfs geen kerst stukken gemaakt dat vind ik van mijzelf toch wel heel negatief,ik ben ook wel wat negatief en soms heel dwars,maar dat wordt je er wel van zeg.
De kinderen hebben vakantie,de jongens sleuren mij er door heen een geweldig stel,en Veer heeft haar vriendin tot na de feestdagen dus een heel spul hier thuis.
Toch word ik door veel mensen met liefde omarmt,prachtige gedichten op kaarten,persoonlijke kaarten niet met een of andere kerstman erop,spreuken waarover is nagedacht zo,een prachtig boeket bloemen, intens lief ik ben nog steeds niet vergeten dat weet ik ook wel maar soms is alles zo grijs en grauw en huilt mijn hart zo hart- verscheurend dat ik stiekem wil weg kruipen en vraag ik heel opstandig waarom IK....................
Vanmorgen heb ik mijn injectie weer gehad daar ben ik nu precies een jaar mee bezig ,nauwelijks geen diarree meer maar wel heftigere buikkrampen dus misschien over na om de twee weken of een hogere dosering.
Met de kerstdagen heb ik het rustig,ik laat mij lekker verwennen door broertje en schoonzus,en de tweede dag gaan wij naar oma met de kinderen.
Morgen avond naar de nachtkerstzang,met z'n allen en dan kan de kerst beginnen:

De vrede van dat kind
De eenvoud van die stad
De eerbied van die herders
Ik bid dat God 't jullie geven zal

De wijsheid van de wijzen
't geloof dat Maria leidde
Jozef z'n geduld
Dat God ook jullie hiermee vervult

Kracht om te strijden
Aanvaarden wat niet is te vermijden
Hoop die je krijgt als je kijkt naar dat kind
't bid dat jullie dit alles in Jezus vindt.

Dit kaartje heeft een plekje op onze kast ,ik kan het geregelt even pakken ..............en kan weer verder,voor iedereen die mij maar ook Mart en de kinderen het afgelopen jaar op wat voor manier dan ook omringt hebben wil ik fijne feestdagen toewensen een goed maar vooral gezond 2009 hele dikke kerst knuffels Marianne

dinsdag 16 december 2008.

Lief dagboek.

Ja hoor hier ben ik weer,na drie weken,bijna vier ben ik maar weer achter de pc gekropen.

Van alle kanten hoor ik nerveuze berichten,gaat het wel goed we missen je op de blog,stop je ermee of nog erger!!!!!!!!!

Eigenlijk baal ik vreselijk van mijzelf,heb al mijn energie nodig om mijn werk te doen,om het thuis draaiende te houden,om ervoor de kinderen te zijn en natuurlijk voor Mart.

Maar (ik) ja hoe gaat het ermee?Al lachend zeg ik tegen iedereen die het horen wil ohhhhhhh,goed!!!!!!!

De kerst is in aantocht,sinterklaas al achter de rug,gesprekken op school gehad van alle drie,Veer haar verjaardag gevierd,een begrafenis gehad van een oude schoolvriend van mart al met al zeker niet stil gezeten.

En dan het werk,nu met de ARBO arts afgesproken twee maal vier uur te werken dat betekent 33,3% beter en vier uur therapeutisch in de avonddienst.

Het is zwaar ,heel zwaar maar de avonddienst is wel wat ik zelf zo wil,het voelt ook goed het weekend weer in uniform gegaan ,sommige bewoners vonden het geweldig om mij weer zo te zien ook mijn collega's alhoewel ik ook soms de bezorgheid proef,want ik ga niets uit de weg ook geen zware bewoners om in bed te sjouwen maar of dat heel slim is..................

Het is nu dinsdag en tot nu toe ben ik bek af,val in slaap waar ik zit en kijk weer uit naar het tijdstip dat ik lekker mijn bedje in mag.Ik heb twee vakantie woensdagen opgenomen dus ben lekker poosje vrij.

Ik krijg van iedereen lieve kerstkaarten dat waarderen wij bijzonder maar zelf heb ik niet de moed om leuk kaartjes te gaan zitten schrijven hopelijk wordt mij dat vergeven en zo niet jammer dan.

Ik kreeg vandaag zo'n prachtige kerst groet uit een zeer verrassende hoek waar ik helemaal stil van werd,ik wil hem graag delen:

Ik wens je sterke schouders om de zorgen van vandaag te dragen.

Onvermoeibare voeten om je eigen levensweg te lopen

Stralende ogen om het mooie in de schepping te zien en om God in de mensen naast je te ontmoetten.

Alerte oren om de roepstem van je hart te horen en om de noden van je medemensen te herkennen.

Open handen om wat mensen je in vertrouwen bieden te ontvangen.

Een glimlach om je grote en kleine zorgen te relativeren en om wie stil langs de weg blijft zitten aan te moedigen.

Een kloppend hart om biddend te danken in de geborgeheid van onze Vader.

Een hart ruim genoeg voor wie er even in wil schuilen.

Prachtig om over natedenken,zeker als het allemaal niet zo lekker gaat,hopelijk staat er weer een mooi nieuw jaar voor ons open,met veel positiviteit,goede uitslagen en de gewenste resultaten .

Wij gaan vanavond kerstfeest vieren met onze dochter in de kerk ,zij zingt in het koor van school,en de jongens zijn aan vakantie toe,voor Jap zijn deze eerste drie maanden op het CIOS een genade slag geweest,hij is vijf kilo lichter en breekt zo zachtjes aan boven zijn enkels af ,hij heeft vandaag zijn EHBO diploma behaalt en moet nog even twee verslagen afronden,Bob gaat zo rustig zijn gangetje ,stil maar met veel plezier.

Hopelijk tot gauw,liefs Marianne

donderdag 20 november

Lief dagboek.

Er is weer heel wat gebeurd zo van de week.

Maandag naar Goes geweest met Jap,een geweldige maar zeer vermoeiende dag,om zeven uur de deur uit en sávonds om zeven uur er weer in.

Wel een goede indruk gekregen van hoe de dag er voor een cios student uitziet,druk,lang,sportief,vol uitdaging,geen tijd hebben om te eten van het ene punt naar de andere school fietsen vier uur treinen op een dag als je mazzel hebt kan ook met storingen vijf uur worden maar vooral de lol ervan blijven inzien.

Jasper heeft het heel zwaar,hij is veel afgevallen maar ondanks dat blijft ook hij de optimist.............

Het is wat hij wilde,en wat hij nog steeds wil maar er hebben al heel wat gesprekken plaats gevonden over ga toch op kamers dat is voor jouw wel zo rustig maar daar wil hij absoluut nog niets over horen dus hij maar ook wij gaan vrolijk verder.

Woensdag weer gewerkt 4uur ging goed,gewassen,wat administratie,dr.spreekuur ,en naar huis,toen gisterenavond lag ik om half tien op bed,en vandaag weer drie uur sávonds boventallig maar dat is nog steeds mijn ding heerlijk,drie uur volledig ingezet,pillen gedeelt,en een achterblijf ronde meegelopen ,kousen uittrekken,bewoners op bed helpen zo heerlijk weer ,wat er ook gaat gebeuren dit heb ik mooi weer gedaan.

Deze week heb ik ook contact gezocht met de uwv keuringsarts,deze heeft vandaag teruggebelt,wat de problemen waren nu waarom staat erin de papieren dat ik kan herstellen???????Dat ik minimaal 20 uur kan werken?????????waar baseren dit allemaal op.

Dat ik kan herstellen kon hij geen antwoord op geven,maar 20 uur werken dat doelde meer op het feit als je normaal 40 uur werkt dat je makkelijk 20 uur kan gaan werken.

Dus .............hoef ik maar 6 uur te werken,HA,HA,HA..............

Als ik me zo blijf voelen kan ik makkelijk 20 uur werken wat zeurt iedereen nou,maar ik moet wel naar mijn lichaam blijven luisteren van de uwv meneer want wat ik heb is niet niks dat is echt een energie vreter,ja,ja vertel mij wat na anderhalf jaar ben ik daar heus wel achter hoor.

Niet getreurt de wonderen zijn de wereld nog niet uit,en misschien ben ik wel een zo'n wonder.

Lief dagboek ik heb vandaag een heel fijn gesprek gehad met onze pastoraal medewerkster,wij hebben samen gebeden,dat voelde heel fijn daar kon ik zeker deze dag mee verder en hopelijk nog heel veel dagen,ik kreeg van haar het volgende gedicht:

Het verschil

Een brandende pit

verdrijft

het duister.

een kleine vlam

verlicht de nacht.

een warm gebaar

slechts,

een liefdevol woord

-en hoop vlamt op,

het leven

krijgt kleur.

een mens

met pit

kan het verschil

maken tussen

donker en licht.

Lief dagboek welterustten,liefs Marianne

zondag 16 november

Lief dagboek.

Vandaag een heerlijke boswandeling gemaakt met een maffe hond die abnormaal heeft lopen rennen,trekken,een snoekduik genomen in die vieze baggersloten met enorme boomstammen lopen slepen achter de konijnen aan geprobeerd ons gek te krijgen maar helaas dat is hem mooi niet gelukt.

Ik had mij deze dag anders voorgesteld,dood moe versleten maar dat liep gelukkig heel anders.

Gisteren avond weer voor drie uur de avonddienst ingegaan met lood in mijn schoenen,zo van ik zie wel ,vol goede moed maar ook heel bang ,maar het is gelukt.

Voor sommige was het een grote verrassing dat ik sávonds kwam ,maar zo achter de pillenkar voelde het weer als van ouds.

Drie uur is voorlopig even genoeg,om zeven uur was het lichamelijk gezien even mooi geweest,mijn hersens maken overuren en de moeheid eist dan zijn tol maar ik heb het weer gedaan.

Vrijdag viel de brief binnen van de uwv met als reden dat ik niet voor de wia in aanmerking kom dat ik kans heb op herstel .....................JIPPIE ,geweldig wie heeft dit bedacht ,als het echt zo is geef ik gauw een heel groot feest,want dan is er echt een wonder gebeurt,ik ben genezen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Wat een bizar bericht,was het maar waar,vandaar dat ik ook door de ARBO dienst met spoed aan het werk wordt gezet,dat is beter voor alle partijen,voor Sonneburgh,voor de ARBO,voor de UWV .....maar voor mij.............

Goed ik probeer het met al mijn enthousiasme ,mijn positieviteit,mijn wil maar heb ik soms anderhalf jaar de boel in de maling genomen,heb ik anderhalf jaar in een bio vakantie oord gezeten,heb ik anderhalf jaar gedroomd,heb ik anderhalf jaar een hele boze droom gedroomd of zat ik in een sprookje.........er was eens..............en ze leefde nog heel lang en gelukkig.............

Ik hou erover op,vrijdag ga ik mijn tweede avond proberen,ik heb gisteren met mijn collega/vriendin heerlijke drie uurtjes gehad en daar gaat het om.

Morgen ga ik met Jap mee naar Goes,i.v.m een ouderdag,een actieve doe dag voor ouders,dus dat wordt lachen.

Om zeven uur gaan we op pad,dat wordt wel afzien maar het moet leuk worden,praktijklessen en theorielessen moeten wij als ouders mee doen.

We gaan nu onze pitbullteckel naar ons vakantie adres brengen want zo'n hele lange dag alleen vind ik zielig,en hij gaat daar graag logeren.

Lief dagboek jullie horen gauw weer van mij liefs Marianne.

donderdag 13 november.

Lief dagboek.
De uitslag van de arbo arts was verbluffend............het gesprek ging als volgt,ik heb anderhalf jaar drama gelezen en we gaan nu verder punt............!!!!!!
Al rammelend en ratelend achter zijn computer meldde hij mij voor 25% beter,ik zat het natuurlijk allemaal heel rustig op tenemen en had er mijn bedenkingen over.
Hij vervolgde je kan mij nog wel overleven ,misschien wordt je wel 170 jaar ,dan ga ik aardig op weg naar de leeftijd van de bijbelse Sara.
Ja luister ik heb ook een rugzakje hoor je hoeft mij niets te vertellen ik weet van hoe en wat ,later heb ik heeeel veel gedacht maar op dat moment zat ik letterlijk met mijn bek vol tanden.
Het volgende heeft hij bedacht ik ga weer de avonddienst in therapeutisch,boventallig als probeersel voor drie uur.........en wel van 16.00-19.00 uur,geweldig.
Ja vervolgde hij zijn rede,ik zie dat je funktie avondhoofd is,makkie achter je buro,delegeren,delegeren..........dus meiden jullie horen het.............het lijkt wel of ik een soap aan het schrijven ben ,maar nee hoor het is waar gebeurd.
Ik zei maar meneer de avonddienst houd in hard rennen,sjouwen,tillen nog meer hollen in ieder geval heel onrustig voor mijn toch wel zieke lichaam,maar dat mag de pret niet drukken ,proberen maar.
En dat w.i.a. verhaal dat had ik je zo wel kunnen vertellen,je ziet er kern gezond uit,voorlopig nog geen negatief vooruitzicht waar hij dat op baseerd weet ik niet ,maar goed a.s zaterdag ga ik mijn intrede weer doen en zondag voor paf op de bank maar ik ga ervoor.
Heel veel mensen zullen nu denken ik had dit gezegt of dat,stijlloos en weet ik het allemaal niet ,bespaar me de kritiek er zijn menig traantjes gestroomt ,ik weet wat mijn lichaam aankan maar dit moet ..................
Ik blijf dus voor 75%in de ziektewet en moet 8 december bij de arbo arts terug,ik schrijf dan wat zaken op papier ,ik heb samen met Leen een planning gemaakt voor de aankomende periode en ga het proberen.
Dinsdag heb ik mijn injectie weer gekregen,en woensdag heb ik veel last van mijn darmen gehad,waarschijnlijk de stress ,veel diarree en dus weer een kilootje lichter ach ja zo gaat dat.
Lief dagboek ,knuffels aan heel wat bezorgde mensen om mij heen.liefs Marianne

zondag 9 november 2008

Lief dagboek.

Na twee weken van heel hard werken is dit het eindresultaat van de grote verbouwing geworden.Het is bijna af nog wat hele kleine karweitjes ,wat ophangwerk wat gezellige planten we zouden vast de kerstboom neer kunnen zetten maar het is echt naar onze zin allemaal.

Wat het grootste voordeel nu al is, is de vaatwasmachine werkelijk heerlijk na ruim 21 jaar huwelijk altijd afwassend samen de dag door nemend wat de kinderen uitgevreten hadden of wat ons zelf bezig hield zo even samen voor het keukenraam dat is voorbij,nu bespreken we de zaken tijdens de wandeling met Joep.

Ik heb inmiddels twee weken ook niet geschreven,ik miste het ook niet want ik beleef niet zoveel meer,wel dat ik 2x4 uur aan het werk ben in sonneburgh(nou ja werk)aanwezig zijn wat hand en spandiensten en vervolgens ontevreden naar huis gaan behalve de woensdag het artsenspreekuur dat is heel gezellig,morgen vroeg moet ik bij de arbo arts komen,ben benieuwd wat ik dan weer moet gaan doen.

Afgelopen week zat ik weer in een gigantische dip zowel geestelijk als lichamelijk............

doodmoe en ontzettend ongelukkig over van alles en nog wat.

Vandaag een fijne zondag gehad ,een jeugddienst met een geweldige praiseband ,met z'n vijven naar de kerk heel trots ben ik dan ook heel emotioneel dan vliegen er heel wat zaken om mijn oren ,dan denk ik heel intens na over de zin van mijn leven.

Ik ben een heel gelukkig mens zoals het op dit moment gaat,het kan veel beter dat als eerste maar ik kan hier mee leven.

Lief dagboek tot ziens Marianne

zondag 26 oktober.

Lief dagboek.
De herfstvakantie achter de rug,heel veel leuke dingen gedaan,veel in huis geklust,maar het eind is in zicht nu,wat kleine afwerk klusjes en vrijdag komt ons nieuwe vloertje.
Ik ben zo benieuwd wat het eind resultaat zal zijn ,hopelijk wat we ervan gedacht hebben,tot nu toe is het allemaal mooi.
Donderdag avond zijn Veer ,mijn vader en tante en ik naar de musical tarzan geweest,waanzinnig was dit voor Vera was het de eerste keer dat zij een musical bezocht,ze zat op het puntje van haar stoel te swingen ,met open mond alles te volgen alleen dat was al genieten.
Ik las vandaag een artikel van een ongeneeslijke zieke moeder van twee kinderen net zo jong als ik met ook de wetenschap nooit meer beter te worden maar alles positief benadert net als ik,zij schreef :iedere dag is een feest je moet alleen zelf de slingers ophangen ............
Zo zie ik het leven ook je kan ouwehoeren over allerlei onzin maar het leven is zo betrekkelijk voor sommige mensen te kort dat je moet genieten van al het mooie dat er is,en op je levens pad komt.
De ochtend begon voor ons wat vroeg,door alle drukte en hectiek de KLOK vergeten en iedereen binnen ons gezin incl. onze logee hadden hier dus ook geen erg in gehad.
Op tijd uit bed ,gezellig met z'n zessen ontbeten,aankleden en op naar de kerk,gelukkig moest Mart nog even wat uitprinten en vroeg, de computerklok staat niet goed,oh dat is gisteren vast gebeurt toen de stroom eraf was..................hmmmmmmmmm,enfin toen viel het kwartje en hebben we met z'n allen gelachen,al met al een lange zondag.
Vandaag lekker al mijn opgespaarde libelles zitten lezen ,lekker lui even helemaal niets,wel met Joep door de regen gestruind en verder niets.
Vanmorgen een fijne kerkdienst gehad,prachtige liederen,een goed te volgen preek ,een fijne zondag,we kunnen weer aan een nieuwe week gaan beginnen.
Vol goede moed ,wil ik van de week afspraken gaan maken om een weekplanning te maken ,op te gaan bouwen in Sonneburgh want dat is waar ik naar streef.
Ik weet dat ik naar mijn lichaam moet blijven luisteren ,maar mijn verstand zegt doorgaan...........nu.
Lief dagoek ik ga lekker eten koken tot gauw liefs Marianne

maandag 20 oktober 2008

Lief dagboek.

Voor Jap zit de herfstvakantie erop ,voor de andere twee is de vakantie net begonnen.

De afgelopen week hebben we niet zoveel kunnen doen in huis,het wachten was op de schilder,het weekend is dus het plafond gewit de muren geverfd,de gordijnen naar de stomerij gebracht straks zo voor de kerst ziet alles er weer spik en span uit.

Hopelijk zitten we met Veer haar verjaardag er al lekkerbij maar nu lijkt ons huis nog een bouwput.

We weten nu wel hoe wij onze meubelen gaan neer zetten dat is al heel wat ,want zo besluiteloos als ik op dit moment ben dat is echt om gek van te worden.

Eindelijk hebben we ook een vloer uitgezocht,nee,nee geen grindvloer dat is te veel werk voor mij ,iedere dag dat gehark.....ha,ha.

Het is een mooie houten vloer geworden,rustiek eiken naturel geolied hopelijk helemaal toppie.

Volgende week vrijdag wordt het vloertje gelegd dan moet ook de schilder klaar zijn ,en het tegel werk in de keuken,maar dat moet allemaal gaan lukken.

Overal door het hele huis staan dozen het begint zo langzamerhand overal een zooi te worden ,maar ondanks dit hebben we toch een logee ,Veer haar vriendin is er vanaf zaterdag tot morgen avond dan brengen we haar naar huis.

Gisteren zijn we een heerlijke wandeltocht wezen maken door de duinen in Ouddorp en over het strand weer terug een twee uur durende wandeling,de meiden hebben een zak schelpen gezocht ,Joep heeft lopen dollen,gezwommen en weer een poosje los gelopen dat ging gelukkig weer goed.

Moe maar voldaan gingen we weer huiswaarts,gezellig met z'n zessen zitten eten en op tijd onder de wol.

Vanmorgen met de meiden naar de bios geweest,Bob ging ook mee en vanmiddag lekker een wandeling door het park met Joep en aan het eind van de middag kwam de schilder.

Morgen moet Vera om twee uur in het ziekenhuis zijn voor het verwijderen van haar mega wrat,verdoof zalf heeft ze al in huis dat moet ik twee uur vantevoren op de wrat smeren ,ik ben wel heel benieuwd en dan schrapen ze hem weg.

Ik krijg morgen vroeg mijn injectie ,maar het gaat lichamelijk gezien in stijgende lijn,waarschijnlijk reageer ik nu heel goed op de thyrax ,goed ingesteld dat voelt prima dus we houden de moed erin.

Deze week heb ik ook een vakantie week,geen werk,woensdag avond ga ik naar scheveningen naar de musical tarzan met Vera ,mijn vader en tante dat zal vast gezellig worden.

Al met al weer een fijne week met veel leuke dingen en de bouwput nemen we op de koop toe,maar het komt goed.

Als er weer wat meer zicht komt zet ik wat nieuwe foto's op de blog ,lief dagboek tot ziens liefs Marianne

maandag 13 oktober 2008

Lief dagboek.
Een gezellig weekend achter de rug ,zaterdag naar Arnhem geweest lekker shoppen en sávonds naar het concert van Marco Borsato in een woord geweldig!!!!!!!!!!!
Ons huis begint weer wat op een huis te lijken,verbouwen is leuk maar soms zit het even niet mee en lijkt het een drama te worden,maar nu krijg ik het gevoel dat het allemaal goed komt.
Vorige week ben ik alweer vergeten (wia-arts) wat een dooddoener zeg,maar ik ga ervoor,woensdag het spreekuur en afspreken hoe nu verder.
Eigenlijk weet ik het voor mijzelf wel,en hoe mijn lichaam daar mee omgaat moet ik gaan ervaren,kom op zeg gewoon doorgaan toch zo denkt mijn hoofd,zo is mijn wil ,dat ben ik,dat is mijn karakter............
Ik wil absoluut niet zoals ik donderdag zag op een brancar meer dood dan levend het uwv kantoor binnen gereden worden om een uitkering te scoren dank je feestelijk zeg wat belachelijk was dat zeg het staat iedere nacht op mijn netvlies,ik heb tegen Ing mijn vriendin ook direct gezegt jij bespaar mij deze gang hopelijk he ?????????
Mart is het afgelopen weekend in een klooster geweest ,een stilte weekend,voor zichzelf een rust moment hij heeft het heel fijn gehad ,veel kunnen lezen,bidden en alles in rust kunnen overdenken,prima toch ik uit m'n dak bij Borsato hij tussen de "nonnen"ha,ha.
Vandaag m'n keukentje ingeruimt,alles weer een plekje en de woonkamer verder leeg want zaterdag komt de winter schilder en dan nog mijn mooie vloertje...........
Lief dagboek veel meer nieuws heb ik niet dus tot ziens liefs Marianne

donderdag 9 oktober 2008

Lief dagboek.

Ons mooie keukentje is bijna klaar,de laatste afwerk klusjes en dan nog een nieuw vloertje en we kunnen er weer voor ............tig jaar tegen aan.

Vandaag is Mart weer een jaartje ouder geworden,dit vieren we op een later tijdstip als we er weer mooi bij zitten.

De foto boven wie is wie???????????Rein,Jeroen en Mart ons klus trio gezellige "klus Nico's"

Het resultaat mag er wezen,nu inruimen alles op het gemakkie.

Vandaag bij de uwv keuringsarts geweest,mw u bent niet terminaal ,geen 3-6 maanden te leven dus geen recht op verkorte aanvraag,duidelijk met een half uur stonden we buiten ik ga gewoon weer heerlijk hard werken dood ga ik toch .....dit slaat nergens op wat ik nu zit te schrijven maar ik ben en wordt zo moe van ALLES!!!!!!!!!!!!

Eigenlijk weet ik ook niet meer wat ik moet schrijven,weg van alles niemand die mij hoeft te zien even lekker alleen ,maar dat kan niet de kinderen druppelen een voor een binnen ,m'n schoonmoeder staat zo op de stoep voor Mart en ik heb belooft pannekoeken te bakken blhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

Lief dagboek het weekend kom ik hier op terug liefs Marianne

donderdag 2 oktober

Lief dagboek.
Deze dag hebben we toch wel feestelijk afgesloten,de uitslag is stabiel gebleven in vergelijking met maart er is enige aktiviteit in het kleine bekken maar in de buikwand is er rust.
Zo doorgaan met de injecties ,alleen de thyrax wordt verhoogt omdat ik getreiterd word door enorme hoofdpijnen.
Ik blijf nog even weg bij de radioaktiviteit vandaan,hopelijk nog voor jaren,dr de Herder is niet te peilen wat hij voor toekomst beeld hierover heeft we zien over een half jaar wel weer.
Hij had een Italiaanse co arts bij zijn spreekuur zitten ,dus het was een gezellig twee- talig gesprek.
Ik heb nu de volgende afspraken mee gekregen,voor maart 2009 een sms scan voor een aantal dagen ,24 uurs urine plus een groot bloedonderzoek,voor april een ct scan en voor mei 2009 de uitslag maar daar denk ik even niet aan,nu komt het volgende bezoek de hoek om kruipen,naar de wia arts......................brrrrrrrr
De zenuwen kon ik na afloop even niet meer de baas,de zenuwen werden me teveel de tranen stroomden over mijn wangen een ding weet ik zeker ik ben de afgelopen periode weer met warmte omringt door mijn geloof,mijn hoop,mijn moed en kracht om doortegaan maar bovenal de liefde die ik ontvang van mijn lieve mannetje die het soms heel zwaar heeft met mijn uitspattingen van woede waarom ik dingen niet meer kan,waarom het nooit meer onbezorgt kan zijn toch proberen we met z'n vijven er een prachtig leven van te maken ondanks de onzekerheid.
Ik ben nu op ,doodversleten,waar ik nu naar verlang is een warm bad en dan lekker onder de wol en de nacht doorslapen,want de afgelopen nacht ben ik wakker geweest en heb alle drama's weer voorbij zien gaan.
In huis is het een grote chaos maar het komt goed.................
Lief dagboek iedereen bedankt voor het meedenken,mee bidden en er gewoon voor mij te zijn liefs Marianne

dinsdag 30 september.

Lief dagboek.

Een spannende week voor de deur,wat zal de uitslag zijn.............

Ik ben heel onrustig van binnen,ik probeer dit niet te laten merken,alhoewel Vera haar armpjes geregelt om mijn nek legt en vraagt:mama gaat het wel goed met je............

Soms vraag ik,waarom vraag je dat lieve schat,je kijkt zo verdrietig en je ogen zien er zo moe uit.

Je hart breekt,negen jaar en al zo verstandig maar ik wil dit helemaal niet.

Ons gezinsleven gaat op zo'n normaal mogelijk niveau door,althans ik ben niet bewust anders gaan doen maar ze voelen de spanning ook wel waar ik mee worstel.

Vanmorgen mijn sandostatine injectie gekregen even lekker zitten praten met Hanny,mijn angst verteld over de afspraak die gemaakt is bij de uwv arts ,wat staat mij te wachten.............

Ik ben heel bang,mijn lichaam zegt lekker rustig aan zo dan gaat het goed,maar mijn hersenen zeggen kom op lekker weer aan de slag en zie wanneer je erbij neervalt.

Morgen ga ik mijn spreekuurtje draaien,eerst wat hand en span diensten op de afdeling want het spreekuur is wat later gezet,ik heb er zin in en zie wel weer.

Afgelopen vrijdag ben ik met Veer bij de dermatoloog geweest i.v.m een mega wrat op haar elleboog,deze wordt 21 oktober weggehaalt (geschrapt)!! tot aan die tijd moet de wrat behandelt worden met zalf en op de dag zelf heeft ze toverzalf meegekregen voor te verdoven.

Ze is heel stoer en vind het een klein beetje eng ,maar dit gaat vast goed komen.

De keuken is inmiddels gesloopt,nieuwe kachel aangesloten de voorbereiding is in volle gang,donderdag komt de keuken tussen 7-9 uur lekker vroeg en om 11.45uur moet ik in het ziekenhuis zijn.

Het wordt vast een roerige donderdag,hopelijk met een goede afloop.

Mijn broertje komt Mart helpen donderdag en vrijdag dus dat wordt gezellig,ik kook vanaf zondag bij mijn vader dat is een fijne bijkomstigheid zo dichtbij.

Mijn vader geniet hiervan,of je dagelijks alleen eet of met vijf man meer aan tafel,en wat voor stel natuurlijk,lachen hoor.

Lief dagboek ik heb mijn hart even gelucht en ga nog een wandelingetje door de regen met onze Joep maken lief dagboek tot gauw liefs Marianne

donderdag 25 september

Lief dagboek.
Een gezandstraalde Joep,deze keer vond hij het strand niet echt geweldig,heel z'n ogen zaten vol zand zo hard waaide het.
Op een gegeven moment ging hij liggen,languit en deed geen stap meer,Jasper is toen rondom hem gaan liggen in de luwte om Joep even te beschermen tegen de storm.
Dat resulteerde in een golf water over Jap heen en uiteindelijk verlieten we allemaal als verzopen katjes het strand,behalve Mart hij had z'n korte broek aangedaan voordat we gingen wandelen, want hij zag deze bui al aankomen.
Gisteren weer met veel plezier in Sonneburgh gewerkt,even wat praatjes hier en daar,een knuffel en lekker gelachen.
Af en toe vliegt de paniek mij aan,wat zal de uitslag zijn volgende week,eigenlijk wil ik mij daar niet mee bezig houden maar het overvalt me.
Ik slaap overigens prima,gelukkig s'nachts geen zorgen maar als ik s'middags even mijn oogjes dicht knijp krijg ik soms van die angst visioenen dan haal ik mij van alles in mijn hooft.
Wat ik dus absoluut niet wil horen,wordt mij in zo'n rust moment wel voor de voeten gegooid en dan rollen de tranen over mijn wangen.
Er komen nu heel drukke dagen aan ,wij gaan de keuken vernieuwen,heel leuk maar wel een bende.
Alles staat in dozen,er kan gesloopt worden,we moeten alleen nog een vloer uitzoeken dan zitten we voor de feestdagen er weer netjes bij.
Dat zijn de leuke dingen van het leven,alles weer opfrissen,wat vernieuwen,samen (mart en ik) .
Met de kinderen gaat het prima,zitten goed in hun velletjes ,hebben lol en druk met sporten daar ben ik heel blij om.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne

woensdag 17 september

Lief dagboek.
Het gaat allemaal even niet zo lekker,veel last van een zeer gevoelig buikje,enorme hoofdpijnen maar we gaan gewoon vrolijk verder.
De vakantie ligt in mijn idee alweer maanden achter ons maar het tegendeel is waar,maar daar heeft iedereen last van als ik zo om mij heen hoor.
Hier voel ik mij het prettigst aan het strand uren wandelen,alleen of met de hond ,de wind door je haren het ruizen van de zee zo ontspannen,zo intens maar voorlopig zitten we in de stad met onze alledaagse beslommeringen.
Op dit moment moet ik het heel kalmpjes aandoen,omdat ik voel dat er protesten in mijn lichaam aan de hand zijn,en alhoewel ik mij daar altijd met hand en tand tegen verweert heb ga ik nu even de strijd niet aan(dapper he).
Ik heb vandaag mijn kleine bezigheid in Sonneburgh ook afgeblazen even helemaal niets................
Ik ben begonnen te lezen in een boek dat gaat over op weg naar herstel geschreven door O.Carl Simonton en zijn vrouw Stephanie Matthews-Simonton en James L. Creighton.
Een kans om te overleven,ik heb het gekregen vorig jaar van onze hongaarse vrienden uit Roemenie,Rosalie die toen bij ons in huis was is cardioloog en zij had dit boek in het engels ,wij zijn toen gaan zoeken op internet en hebben het in het nederlands kunnen vinden.
Mart heeft het al gelezen en vond het indrukwekkend ,maar ik was wat afstandelijk ervoor,het gaat over het positieve uit je lichaam halen hoe ziek je ook mag zijn.
Door speciale ademhalingtechnieken, en ontspanningsoefeningen kun je positieve energie halen uit je lichaam waardoor de kanker terugtrekt.
Ik ben er net in begonnen maar het pakt me wel ik zal proberen iedere keer hier een stukje over te schrijven.
Alles is het proberen waard want ik wil en ik moet mijn kinderen volwassen zien worden en zeker nog heel veel leuke dingen samen met Mart ondernemen.
Even nog over Jasper,hij heeft het erg druk maar ontzettend naar zijn zin in Goes.
Hij is begonnen aan een 20 urige stage van coachen en trainen bij T.O.G.R het d elftal.
Maar dat moet gebeuren na school,dus als een speer naar huis,eten, op de fiets naar de voetbal,en les geven en de andere twee avonden zelf trainen,om tien uur sávonds is het kaarsje op,gaat het licht uit en zijn wij arm gegeten want hij heeft mega honger aanvallen!!!!!!!!!
Gisteren had hij een judoles gehad,dus dat moest even op zijn vader uitgeprobeerd worden twee mannen van 1.90 meter over de vloer een hard blaffende teckel ertussen,lachen dus.
Verder had hij zwemlessen gehad,alles gaat op tijd,wedstrijd en ik begreep dat hij nu op school zijn zwemvaardigheden 1,2 en 3 moet gaan halen maar ik lag al op bed voordat hij thuis was en vanmorgen om zes uur was hij alweer de deur uit .
Vanavond om half zeven komt hij met de trein aan,dan ga ik hem halen om hem als een speer naar T.O.G.R te brengen want dan moet hij de d-tjes trainen en dan daarna maar eten,ik vind het heel zwaar voor hem,maar hij komt lachend thuis dus dat zit wel goed.
Bob heeft zijn eerste cijfers ook weer binnen ,dat is onze stille maar laat hem maar schuiven,hij moet aan boekverslagen gaan beginnen dat vind íe niet zo maar dat hoort er ook bij.
Met Vera heb ik van de week oorlog gevoerd,iedere morgen die strijd om naar school te gaan,stomme school,stomme juf,stomme meester en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik was het zo zat dat ik ze voor een keuze heb gesteld en gezegt dat wij woensdag naar een andere school zouden gaan kijken.
Dus gisteren vroeg zij of ze bij haar vriendin langs mocht gaan en heb ik nee gezegt want we gaan een andere school zoeken die zij zelf uit mocht kiezen,dat gezicht sprak boekdelen,dat was natuurlijk niet de bedoeling maar ik heb ze er wel een nacht over laten nadenken en gezegt dat ze nu de kans had, en anders moet ophouden met dat ongezellige humeur....................
Ik heb haar niet meer gehoord,ze is naar haar vriendin spelen en het is weer gezellig,ze wilde mij denk ik uittestten,nou dat is gelukt,het is weer vrede in huis.
Vrijdag gaat ze lekker naar Ouwehands dierenpark met school,daar heeft ze zin in ik heb een hele lange dag vrij ,als ik me lekker voel wil ik wat najaarsbakken in de tuin gaan vullen,maar ook het weer moet een beetje meewerken dan.
Lief dagboek het was weer een heel verhaal tot ziens liefs Marianne.

vrijdag 12 september

Lief dagboek.
Het valt me allemaal weer zwaar,ondanks mijn lach en het gaat goed hoor ,bekruipt de angst voor de uitslag,zou het toch stabiel blijven of..........
Ik voel het weer over mij heen komen,mijn schouders naar beneden gebogen,zomaar die tranen,waarom is mijn leven niet onbezorgt meer,maar iedere dag die angst,WAAROM!!!!!!!
Je ziet er goed uit,hoor ik dagelijks,ja gelukkig maar,stel dat ik er ook nog verkankerd uit zou zien (wat klinkt dat bizar) dan is het genieten echt ver te zoeken.
Ik heb veel tijd om na te denken,soms denk ik nu ,was ik maar zo'n mooie kruisspin in een web lekker in de tuin hangend van boom naar struik of tussen de prachtige hortensia's hangend zoekend naar voedsel en spinnen aan mijn web,maar eigenlijk spin ik iedere dag en geniet ik als ik in het park loop met Joep,maar mijn hersens stil zetten zou ook wel eens prettig zijn,en volgens mij maar ik ben geen bioloog hebben spinnen geen hersens.
Even wat anders het treinverhaal van Jap,soms reizen ze met 15 mede studenten en hebben vreselijk veel lol,de rit is lang en daarom muziek mee en dansen in de trein,de dans die ze vorige week vrijdag aan de ouders hebben laten zien na het introductie kamp,Jap heeft het gefilmd op zijn mobiel we hebben dubbel gelegen en de medereizigers ook.
Ze hebben ook een middag beesten zitten maken met ballonnen,een teckel,een giraf,een zwaard,en een hoed ,een aantal medereizigers bedankten voor de gezellige tijd in de trein en wensten ze veel plezier met elkaar.
Van studeren komt nog niet veel,maar plezier hebben ze in ieder geval wel.
Jap heeft z'n eerste les gegeven met een waanzinnig resultaat,alleen werken aan zijn taalgebruik,namelijk plat ROTTERDAMS,ja dat wordt nog wat.
Verder is hij op zoek naar een stage plek om training en coachschap te kunnen geven,eerst had hij bedacht om bij TOGR dat te gaan doen maar de plannen zijn geweizigd maar daar weet ik nog niet het fijne van.
Volgende week begint het echte werk en heeft hij een schappelijk rooster tot aan de herfstvakantie,hij moet zijn draai nog helemaal vinden,maar qua mede studenten heeft hij het prima naar zijn zin.

Ik las vanmorgen een mooi toepasselijk gedicht uit:Zonnestralen van de schepping.

Zoals een bloem de zon nodig heeft om bloem te worden,
zo heeft een mens de liefde nodig om mens te worden.

Er zijn zoveel bomen en bloemen,
zoveel vogels en vlinders,
zoveel weiden en bossen,
zoveel wonderen om ons heen,die wachten,
om een mens van droefheid te genezen.


In elke bloeiende bloem
zegt God dat Hij mij graag ziet.
In elke zingende vogel hoor ik Zijn liefde.
In elke hand,die mij steunt,
voel ik Zijn zorg voor mij.

Phil Bosmans.

Lief dagboek het weekend staat voor de deur ,ik hoop dat ik wat rust in mijzelf kan vinden,en mijn kracht terug krijg om door te gaan liefs Marianne.

woensdag 10 september.

Lief dagboek.
Gisteren mijn injectie gekregen,en nog steeds pijnlijke darmkrampen over gehouden na de ct scan.
Vandaag in Sonneburgh dokters spreekuur gedaan met veel plezier,tussen door nog een pillenkar voor een collega gedeelt,heerlijk maar nu...................
Thuis gekomen uitgeteld,op de bank neergeploft,ik geef me voor de volle 100% en dat moet ik nu weer bezuren.
Even een rondje met Joep gemaakt en voor de rest doe ik helemaal niets meer.
En toch wil ik het niet missen dus lekker gewoon morgen weer met frisse moed er tegen aan.
Deze foto is in Ouddorp gemaakt tijdens windkracht 7 met een giga zandstorm om onze oren.
Mart z'n lenzen vlogen er spontaan uit,je kon echt niet over het strand lopen zo hard waaide het.
Zo is het een paar dagen geweest,maar wel met de zon dus dat was genieten.
Gisterenavond kwam Jap thuis met de tweede reis Goes achter de rug met heel enthousiaste verhalen we hebben allemaal dubbel gelegen van het lachen over de trein verhalen!!!!!!!!!!!!!
Het reizen valt hem wel zwaar maar het is een kanjer,vandaag moest hij zijn eerste les geven aan 7 á 8 klas genoten,ben erg benieuwd krijgt een vervolg.
Ik heb behoefte om vanavond een hele grote wandeling te gaan maken maar of ik er echt puf voor heb weet ik niet.
Lief dagboek tot ziens.Marianne

maandag 8 september.

Lief dagboek.

Vanmorgen naar het ziekenhuis geweest,voor een bloedonderzoek,om mijn "piesflessen"te brengen en voor de ct scan.

Alles weer achter de rug,nu op dit moment erg moe ,en last van darmkrampen,heel vervelend .

Het afwachten kan weer beginnen ,samen hopelijk weer voor een half jaar maar liever nog voor een jaar wegblijven.

Mart maakt zich verschrikkelijk veel zorgen over mij,over de toekomst,maar samen blijven we positief met af en toe een traan.

Maar we blijven hoop houden op de toekomst,de moed erin houden,kracht putten uit ons geloof,samen lachen ,samen huilen,plannen maken ,en genieten van onze kinderen.

Dansen en zingen.

Vertel nu eens niet

over verdriet

over oorlog

maar vertel hoe mooi

je kunt dansen

en zingen

en zeg dat we ook

heel erg

mogen lachen. Ina Sipke Smit.

Lief dagboek tot gauw liefs Marianne

zondag 7 september

Lief dagboek.

Wat een week vol van spanning ,nieuwe ontwikkelingen op schoolniveau ,Jap naar Goes gebracht,Bob naar z'n nieuwe klas en Veer naar groep zes.

Maandag heb ik met Jap samen de spullen gepakt maar hoe krijg je een tent potten en pannen sport binnen en sport buiten kleding ,zwemkleding ,twee paar schoenen,skeelers een helm ,slaapzak nou ja al met al drie dagen kamperen op de fiets...................

Ik was bloed nerveus ,maar Jap was de rust zelve want nu ging het echt beginnen,hij had al wel wat verhalen gehoord van jongens die ook het cios hadden gedaan,en wist ook dat het kamp heeeeeeeel heftig zou zijn ,maar zei zelf ik zie het allemaal wel.

Dinsdag morgen werd hij om half acht opgehaald door zijn oom Rein de hele zooi in de auto en gaan dikke kus ,een knuffel en daar ging hij zonder mobiel dus vrijdag zou ik hem pas weer zien.

Geen bericht goed bericht maar de week kon mij niet snel genoeg gaan.

Woensdag heb ik de koffie lopen delen in Sonneburgh,na twee uur vier etages heen en weer gelopen was ik het zat dus toedeloe en lekker naar huis.

Donderdag ook s'middags nog een klusje in Sonneburgh gedaan,maar de injectie moet er weer aankomen en dat voel ik dan ook,ik wil alles zo graag maar de energie is er niet jammer maar helaas.

Gelukkig vrijdag naar Goes Jap ophalen,om 13.15 uur werden we verwacht op school,ik was heel nerveus hoe zou het met hem zijn,om half twee begon de opening.

De ouders werden welkom geheten door de directeur,onderwijl zag je foto's van de introductieweek op een groot scherm voorbij gaan,dat waren de meest bizarre toestanden waar je moederhart van oversloeg.

Een soort militaire oefening door greppels tijgeren,van boom naar boom slingeren door het water heen om aan de overkant te komen, vlotten bouwen skeeleren,fietsen,in de regen een tent opzetten,dansen,ochtend gymnastiek,zwemmen............

Toen kwamen de klassen een voor een binnen hollend als hun sportheld verkleed,zo begon ook het kamp,Jap was micheal Jordan een basketballer de tranen zaten hoog ook bij Mart hoorde ik later want Jap kwam hardlopend met zijn handen al klappend in de lucht met zijn klas binnen zo apetrots zaten wij daar samen allebei met onze emotie en gedachten.

Zo waren er 13 klassen ook uit de locatie Breda allemaal met hun eigen thema.

Toen gingen alle o de jaars (zo werden ze voorgesteld) dansen op waanzinnige muziek dat je zelf mee wilde doen.

Daarna werd er nog wat over de opleiding verteld,en viel plotseling het licht uit.....................

Alle studenten trokken hun CIOS kleding aan en daar stonden ze heel gaaf om te zien,blauwe broek met een rode trui en toen nogmaals de dans..............om drie uur was het afgelopen en konden we hem eindelijk in onze armen sluiten. Nu als eerste jaars student.

Een modder pakket werd er in de auto gelegd en Jap fietste naar het station om zijn fiets daar weer te parkeren,hij stapte in de auto ,hij is gaan vertellen en stopte voor de deur,is de douche ingestapt en ging het hele verhaal tegen Bob vertellen.

Hij heeft het vooral zwaar gehad,maar ontzettend leuk,hij had een behoorlijke snee in z'n voet en liep wat moeilijk maar nu twee dagen verder gaat het prima en gaat hij morgen voor de tweede keer met de trein naar Goes.

De dagen zijn heel lang geweest in het kamp gesport tot twee uur s'nacht,s'morgens om zes uur weer op om te sporten ook tot twee uur s'nachts ,dan om zes uur zwemmen en de laatste ochtend ,naar de gymzaal voor ochtendgymnastiek in een slaapzak ja,ja dat is het begin van een studie aan het CIOS.

Ik ben vanaf vrijdag op dieet,nee,nee geen Sonja Bakker maar een dieet voor mijn urine onderzoek die morgen ingeleverd moet worden,ik heb op dit moment drie flessen vol gepiest en vanaf 24 uur nuchter voor de scan van morgen.

Ik zal blij zijn als het morgen middag is dan is alles weer achter de rug en dan wachten tot 2 oktober.

Vanmiddag naar mijn broertje geweest want hij is jarig ,we hebben hem verrast met geweldige 40+hebbe dingetjes of hij het echt leuk vond..........maar wij wel dus.

Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.

zondag 31 augustus.

Lief dagboek.
Ik ben helemaal druk geweest het weekend om alles voor Jap te regelen,uiteindelijk hebben we samen de klus geklaard de tassen staan gepakt,zoals de verhalen die hij heeft gehoord ,wordt het echt een soort militairedienst ONTGROENING!!!!!!!!!!!!!
Hij heeft er wel zin in maar de spanning loopt op,niet alleen bij hem maar ook bij mij is de spanning ten top.
De tranen zitten heeeeeeeeeeeel hoog,niet alleen om Jap maar er zijn meerdere factoren .
Vanmorgen een geweldige kerkdienst gehad,met veel lieve reakties ,iedereen begint terug te komen van vakantie.
De maandag morgen begint gelijk met een bezoek aan de ARBO arts,hopelijk verloopt dat rustig ,Vera gaat bij haar vriendin spelen zij begint dinsdag weer met school,en voor de rest zijn Mart en ik druk met de voorbereidingen voor een nieuwe keuken en nieuwe vloer,vermoeiend maar wel een leuk vooruitzicht.
De keuken is bestelt en de vloer zijn we nog over aan het dubben maar daar komen we ook wel weer uit.
Het was een prachtig weekend wat het weer betreft ,veel buiten geweest,vandaag Jaspers kleding voorzien van naamlabels ,leuke klus pffffffffffffff...................
Lief dagboek tot gauw liefs Marianne.

Vrijdag 29 augustus.

Hallo allemaal wij zijn weer thuis na een vooral herfstachtige vakantie maar met heel veel plezier.
Wij hebben van de vier weken vijf echt.......mooie dagen gehad maar hebben ons zeker niet verveelt.
De eerste week is mijn vader mee geweest en moest Mart nog hard werken,toen was het weer prima,we hebben gefietst,veel gewandelt,gelachen jasper hard geleerd voor zijn theorie examen en in de vakantie met goed gevolg geslaagd ,uitgeslapen en in de zee gezwommen.
Toen Mart kwam veranderde het weer jammer genoeg en hebben we stormen gezien,doorheen gelopen,veel regen maar toch over het strand heen met Joep die zich niet liet kennen ,weer of geen weer.
De mannen hebben gevliegert,en heel veel lol gemaakt met z'n drieen,foto shoots gemaakt en vreselijke filmpjes oh ja en drie model auto's in mekaar zitten freubelen.
Vera en ik hebben heel veel boeken gelezen,zitten schilderen,brieven geschreven,schelpen lopen zoeken en lekker gekroelt.
Ik heb vooral op het strand met de wind door mijn haar lopen mijmeren,zachtjes lopen bidden of mijn lichaam mij niet helemaal in de steek wil laten,ik heb een fijne vakantie gehad maar met veel lichamelijke ongemakken,vermoeidheid,pijnlijke onderbuik,opvliegers,slecht slapen maar gewoon doorgaan of er nietsssssssssss aan de hand is.
Afgelopen woensdag hebben we in Goes Jasper afgezet,hij had zijn introductie ochtend en wij hebben Goes onveilig gemaakt,een fiets bij de trein in de stalling gebracht en later Jap weer opgepikt,we mochten niet teveel vragen want oh jee..............later begon hij gelukkig wel te praten,a.s dinsdag gaat hij op kamp tot vrijdag dat wordt na alle verhalen afzien maar hij heeft er heel veel zin in.
Met de fiets,plus tent met toebehoren en een rugzak en skeelers plus helm naar een nieuwe uitdaging ,dit is waar hij van droomde er zijn wat tegen slagen geweest op zijn jonge weggetje maar nu staat deze uitdaging voor de deur,eerlijk gezegt heb ik er al menig traantje om gelaten om hem te moeten laten gaan de weg naar de echte volwassenheid,de eerste die ik nu toch echt los moet gaan laten,maar ik heb hem met al mijn liefde die ik bezit zover gebracht ,en dat maakt mij soms zo onrustig of ik met de andere twee ook zover kan meegaan.
Ik heb voor maandag een afspraak staan bij de ARBO arts in Sonneburgh en 8 september ga ik de scan weer in..........................met een weekend vooraf met twee maal 24 uur urine verzamelen.
Mijn vriendin Ing gaat gelukkig mee ,vooraf even bloed prikken de pies bokalen afleveren en daarna nuchter de scan in.
Eerlijk gezegt maak ik me heel veel zorgen,hoe sta ik er weer voor maar gelukkig 2 oktober hoor ik de uitslag al.........................!!!!!!!!!!!!!!!!!
In de vakantie ben ik nog een keer naar huis gereden voor mijn injectie,zomerkleding thuis wezen brengen en winterkleding mee terug,nee hoor dat viel ook wel weer mee,de surfplanken hebben we opgehaald en heerlijk een week kunnen surfen (Mart) en wij bibberen achter een windtentje met onze fleecevesten aan .
We zijn een aantal keer uit eten geweest maar dat stond mijn lichaam ook niet toe,krampen,diarree balen dus.
We hebben het weer gehad,het gewone leven is weer begonnen,de was,boodschappen ,nu nog boeken kaften,labels in Jap z'n kleding maken en heel veel strijk.
Dinsdag gaat alles weer van start en wordt het heel stil in huis.
Lief dagboek tot snel weer liefs Marianne.

donderdag 31 juli.

Lief dagboek.
Wat een zonnige week is het geworden,met ons zonnestraaltje als foto.
Gisteren nog een ochtendje gewerkt,en nu vakantie,er lekker op uit.
Jasper heeft z'n laatste avond bij de nettomarkt gewerkt,want straks vanuit Goes lijkt het ons niet zo succesvol,dan heeft hij genoeg aan reizen,sporten,studeren en voetballen.........
Voor Joep zijn deze temperaturen super extreem,hij heeft dus niet zo veel zin om te wandelen.
Gaat door het hele huis verkoelende plekjes zoeken dat je echt uit moet kijken anders breek je je nek nog eens.
Van de week heb ik mijn injectie weer gehad met daar een blauwe plek van over gehouden.
Mijn bloed was trouwens goed,hb 8.1,nierfunkties en schildklier waren goed en vit b 12 niks mis mee.
Het scheelt dat ik nu niet de wekker hoef te zetten om Veer naar school te brengen,ik kan wat beter tot mijn rust komen en dat voelt beter in mijn lichaam.
Vera is twee dagen wezen varen met haar oppas ouders zo als ze zelf altijd zo leuk zegt,zij heeft al een heerlijk bruin teintje,maar wil nu zelf ook graag op vakantie.
Lief dagboek ik ga nog even lekker in de tuin zitten en geniet nog even van deze mooie zomer avond.
Tot gauw liefs Marianne

Maandag 21 juli.

Lief dagboek.

Even weer de nieuwtjes hier vanuit het Slotboomplein.

Deze foto's zijn gemaakt gisteren bij de vliegrace vanuit de Rotterdamse havens.

Gelukkig was het s'middags droog ,het waaide wel behoorlijk maar het was fantastich om die show te zien.

We zijn met z'n negenen op pad gegaan om eerst ergens een goed stekkie te zoeken ,Rein had een grote plek nodig i.v.m zijn enorme..........lens.

Na wat heen en weer gewandel hadden wij op het Nelcon terrein een goede plek,en later zijn we naar het Condor terrein gelopen dat was echt een hele goede hoek,konden we helemaal over de Maas heen kijken.

Om een uur of vijf waren we uit ons ondergoed gewaaid,koud tot op onze botten en hadden we trek gekregen.

Thuis gekomen met z'n allen aan de koffie en de warme chocomelk,de twee neven hadden bij ons gelogeerd dus even de spullen nog bij elkaar verzameld en afscheid genomen,het was een heel gezellig weekend.

Vanmorgen lekker uitgeslapen ,de vakantie is nu voor alle drie de kinderen begonnen,het weer is nog niet zo zonnig,maar de sfeer is goed.

Het leven leven!

bloeien,

groeien zonder tal;

dan zingt je hart!

Morgen ga ik nog even langs de huisarts om een bloed onderzoek te laten doen ,op 8 september ga ik weer door de scan.

Het lijkt zo lang weg een half jaar weg blijven maar dat half jaar is alweer bijna voorbij.

Op 2 oktober hoor ik dan de uitslag.................

Ik laat nu ook prikken op de vit b 12 op een reaktie van een vrouwtje uit curacou die ook geopereerd is aan een carcinoid en daar nu al tien jaar mee verder leeft,ook met de sandos injecties sinds vijf jaar om de vier weken heeft,en zij krijgt ook per vier weken een vit b12 injectie.

Ik hoop een leuke sportieve vakantie te gaan maken ,lekker te kunnen fietsen ,te wandelen met Joep langs het strand en eigenlijk gewoon uitrustten,onze zorgen aan de kant,genieten van dit mooie leven....................

Lief dagboek tot........................

Liefs Marianne.

Dinsdag 15 juli

Lief dagboek.
Deze foto hebben we gemaakt in Ouddorp,na de regen kwam weer zonneschijn.
Zo is het weer op dit moment ook dagelijks,zo loop je in je zonnejurk ,zo heb je een winterjas nodig echt zomers................
Ik hoop wel dat het weer wat standvastiger gaat worden,even zo lekker de zon,buiten kunnen eten,gezellig koffie drinken in de tuin maar op dit moment is het heel triest ook voor de mensen die nu op vakantie zijn.
Veer moet nog twee dagen naar school en dan is het voor haar ook gedaan met groep 5,op naar 6 en met welke juf of meester of misschien wel beide??????????
Afgelopen weekend is er een vriendin blijven slapen van vrijdag tot en met maandag een feest was het,maar helaas dat meisje gaat verhuizen dus volgend jaar weer op zoek naar een nieuwe vriendin.
Maar we proberen kontakt te blijven houden,of dat gaat lukken zien we wel .
Vandaag met Bob schoolspullen wezen kopen,nieuwe agenda ,de keus is uit vijftig agenda's met de meest uiteenlopende onderwerpen.
Daar hangt dan ook leuk een prijskaartje aan,vreselijk zonde van je geld vind ik dat,er wordt alleen maar in gekladdert en als je mazzel hebt wordt het huiswerk genoteerd en de cijfers................ik zeg wel als je mazzel hebt en anders wordt het alleen vol geverfd met de meest belachelijke teksten.
Voor de rest pennen,potloden en schriften een stuf(gom)(gum) weet ik hoe zo'n ding heet een puntenslijper en oh,ja een nieuwe rekenmachine want die heeft hij voor het gemak maar weggegooid omdat hij het niet meer deed.............Bob misschien is de batterij leeg oh zou dat kunnen dan............dat zou kunnen Bob!!!!!!!!!
Gaaf he die kinderen,voor Jap is ook alles geregelt,boekenlijst,kluisje,o.v jaarkaart,fiets voor in Goes(treinpendelfiets) spullen voor het introductie kamp,wit t.shirt,smink,vingerverf,een tent potten en pannen hebben we zelf,een goede fietstas al met al veel voorbereiding dus.
Als ik er aan denk krijg ik de zenuwen dat hij daar heen gaat,twee uur reizen heen en twee uur reizen terug veel sporten,veel stages,veel voorbereiding veel om dus zelf te regelen en nu doe ik..........heel veel straks moet hij het echt zelf gaan doen dan sta ik ver bij hem vandaan,het is niet voor niets het gezegde kleine kinderen kleine zorgen,grote kinderen grote zorgen.
Ik weet dat hij het kan ,ik moet hem gaan loslaten,dat gaat ook wel lukken maar heeft ook wel tijd nodig.
Mart is weer voor een nachtje weg naar Frankrijk,Mart moet nog een paar weken werken en dan lekker op vakantie,we hebben er alle vijf zin in,fietsen mee,hopelijk schijnt de zon,over het strand banjeren in de hangmat luieren,heel veel boeken lezen en genieten van de rust en de stilte,ik hoop dat ik heel veel energie mag hebben,in ieder geval zal het aan mij niet liggen.
Ik moet in de laatste week van onze vakantie nog wel een keer terug komen voor mijn injectie,de laatste week moeten we ook naar Goes om Jaspers spullen op te gaan halen van kleding en boeken .
Morgen ga ik weer naar Sonneburgh,voor het doktersspreekuur,hopelijk wat minder hectisch dan vorige week,vanmiddag heb ik weer een paar uur op bed gelegen om bij te tanken,ik heb de laatste weken weer veel last van rommelende darmen,krampen maar voor de rest mag ik niet klagen.
Lief dagboek tot ziens liefs Marianne.

woensdag 9 juli.

Lief dagboek.

Mijn verjaardag achter de rug,vol met verrassingen!!!!!!!!!!!

S'morgens een ontbijt op bed van de kinderen,kado's en muziek verzorgd door Bob(lol), er staat een paard in de gang waar sloeg dat op Bob!!!!!!!!!

Uit bed gieten van de regen,vorig jaar scheen de zon ,konden we lekker buiten zitten maar nu staat onze houten tuinset te verregenen.

S'middags op spreekuur geweest voor Vera,een prachtig rapport een mooie cito score voor groep 5 (studie zeiden de jongens) ,Veer gaat lekker naar groep 6.

Sávonds feest,klein groepje vrienden die a.s zaterdag niet kunnen,dan vier ik het samen met Bob,Bob is n.l 3 augustus jarig maar dan zijn wij lekker.........

Ik kreeg een concert kaart voor Marco Borsato in een woord geweldig,lieverds zijn jullie!!!

Vanmorgen een heel druk spreekuur in Sonneburgh n.l van twee artsen,dat was even doorwerken.

Maar ik had er weer zin in,ik hoop echt dat ik dat mag blijven doen ,het kontakt met de collega's,de bewoners heel fijn was het.

Vanmiddag met Veer en haar vriendin naar de film snuf de hond een hele mooie ontroerende film,ik vroeg mij in de bioscoop wel af of daar toch geen leeftijds grens aan gesteld zou moeten worden want Veer d'r vriendin kneep mij zowat fijn,zo spannend vond ze het.

Er zaten nog kleinere kinderen die zaten niet stil en zaten maar te kletsen maar goed hij was dus voor alle leeftijden.

Het kaarsje brand nu langzaam op,even de blog schrijven een kopje thee en dan lekker tukken lief dagboek tot ziens liefs Marianne.

maandag 7 juli.

Lief dagboek.

Mijn twee vriendinnetjes op de foto,Veer en Ans ,de foto is door mijn broertje gemaakt,zelf vind ik hem heel mooi hopelijk vinden de meiden dat ook.

Het was weer een week vol emoties,veel papieren werk i.v.m. de wia uitkering,papieren onder ogen zien geschreven aan de ARBO arts vanuit het Erasmus:beschreven vanaf de operatie tot aan nu,hoe ik!!!ervoor sta,nou dat is niet best zullen we maar zeggen,over de uitzaaiingen tot de behandeling sandostatine tot aan wat evt. na deze behandeling nog op het programma komt te staan.

Dat is de nucleaire bunker waar ik een week in opgesloten moet zitten...................!!!!!!!!!!!!

Als ik die papieren lees ,huil en lach ik, soms denk ik gaat het wel over mij,ja het is mijn medisch dossier voor de rest invullen,invullen en nog eens invullen.

Voorlopig blijf ik wel het dokters spreekuur draaien met veel plezier,afgelopen woensdag heb ik veel lol gehad en voelde ik mij op mijn toppen van mijn kunnen (vliegend) heel fijn vol levenslust ,die dag kon niemand meer van mij afpakken .

Donderdag was mijn oude tantetje jarig en ben ik op de koffie geweest ,en heb ik haar verrast met een avondje uit naar de musical Tarzan helemaal geweldig vond zij dit .

Vrijdag begon ik weer aftetaaien (is dat nederlands) de moeheid sloeg me met een moker op mijn lichaam ,sávonds weer diarree wat een feest weer en met mijn verjaardag pas de injectie!!!!!!!!!!leuk verjaardags kado ??

Vrijdag avond hadden wij met vrienden afgesproken om te gaan eten samen met de kinderen,dus s'middags maar een dutje gedaan ,het werd een leuke avond ,om half elf in bed maar niet kunnen slapen ,wat een ramp is dat,zaterdag gebroken mijn bed uit weer een nieuwe dag voor de deur,om tien uur Joep naar de plukker brengen ,s'middags wat boodschappen gedaan en om zes uur in de auto naar Ouddorp voor een uitvoering in de duinen bij de vuurtoren van Deo Cantemus.

Een geweldige avond in de duinen op een kleedje onder de paraplu want het regende jammer genoeg ,we hebben heel wat mooie liederen gezongen,waaronder:

Dit weet ik zeker,dit maakt mij blij:

Ik ben in Jezus,Hij blijft in mij!

Door Hem herboren,onder het kruis

volg ik mijn Heiland-zo kom ik thuis.

refrein:

Dit is mijn vreugde:Christus in mij;

dit is Gods zegen,zo maakt Hij vrij.

Blijven in Christus,nu en altijd,

dat is mijn leven,mijn zekerheid.

Dit is de weg:te gaan op zijn Woord

't spoor van de voeten,voor mij doorboord.

Ik moet aan 't kruis,maar met Hem verrijst

Een nieuwe mens die God dient en prijst.

Refrein:

Dit zal mij troosten,dit geeft mij kracht:

dat ik zijn grote toekomst verwacht!

Ga ik door diepten,lijden en pijn.

Zijn komst zal vrede,heerlijkheid zijn.

Refrein:

Zondag zijn we al vroeg naar Axel gereden ,om op bezoek te gaan bij onze schoonzus en neef,ik voelde me bij het opstaan al een dweil maar alle ellende aan de kant gezet en op pad gegaan,eerst even van auto geruild(racemobiel)met Rein om negen uur op pad,eerst langs het graf van Henk,Marts broer en daarna naar Ank het was heel gezellig de kinderen hebben Axel onveilig gemaakt met z'n vieren wij hebben lekker zitten keuvelen in de tuin.

Om twee uur zat ik er door heen en zijn we terug gegaan,vreselijke hoofdpijn verstoorde mijn denk vermogen,kotsmisselijk was ik helemaal zwaar............................!!!!!!!!!!!!!!!

Thuis gekomen mijn bed ingedoken om om zes uur verrast te worden door collega Linda met een kado voor mijn verjaardag want ja,ja er is weer een jaartje voorbij en deze dame is a.s dinsdag jarig.

Heel lief,maar mijn hoofdpijn zat er nog,oke maandag vandaag dus ben ik weer geprikt door een vreemde novanurse omdat Hanny met vakantie is ook een heel aardig mens wilde ook graag alles weten wat er met mij aan de hand is.....................ohhhhhhhhh was haar reaktie zij had trouwens nog nooit gehoord van een carcinoid.

Even zo zitten praten en hopelijk geeft mijn shot gauw weer wat energie om de hele wereld weer aan te kunnen.

Lief dagboek morgen vier ik mijn verjaardag al wat in het klein ,maar zaterdag samen met Bob ik weet het allemaal ik doe het rustig aan hmmm en woensdag mag ik weer gaan klussen in Sonneburgh ,nog een paar weekjes dan ga ik lekker op vakantie.

Lief dagboek tot gauw liefs Marianne

dinsdag 1 juli.

Lief dagboek.
De foto's zijn niet optimaal,maar dit was de diploma uitreiking van onze Jap.
Het was een groot feest,in theater Isala in Capelle de school had groots uitgepakt ,van danstalenten tot aan zang talenten een bras band stal de show.
Na afloop konden we nog een drankje nuttigen en een hapje maar Jap wilde naar huis,geen afscheid,geen handen schudden,geen afscheids kussen ,gewoon naar huis,kom nou maar zei hij................
Jap was blij dat alles achter de rug was,vond het een leuke avond maar wilde gewoon naar huis ,hij heeft natuurlijk ook maar een jaar in deze klas gezeten .
De volgende dag hebben we er nog over zitten praten,de foto's bekeken(mam jij kan echt geen foto's maken) jammer he!!!!!!!!!!!
Alles is geregelt voor het cios ,hij is er klaar voor 2 september begint de introductie week(ontgroenen)ha,ha.
Mijn weekend stond in het teken van overdenken i.v.m de w.i.a,hier en daar wat informatie gevraagt ,eigenlijk gaat het mijn pet te boven want de uurtjes die ik nu draai op woensdag wil ik heel graag blijven doen en liefs in de loop van het jaar nog wat uitbreiden maar of dat allemaal kan......geen idee.
Vandaag een bijzondere dag ik ben uitgenodigd door een leerkracht van de Passie school,mijn blog was gebruikt voor het vak verzorging ,de kinderen daar hadden iets voor mij gemaakt en dat werd mij vanochtend overhandigd.
Ik op mijn fiets gesprongen en naar de Passie gefietst,heerlijk weer ,blauwe lucht de zon ik was helemaal blij van binnen,k'zat op mijn fiets en bedacht wat ik allemaal tegen die kinderen wilde zeggen.
Ik had mij het weekend al zitten bedenken wat voor idee die kinderen over mij hadden,hoe ze mij zouden zien ,maar goed vanmorgen hield ik mijzelf bezig in het bedenken om het voor beide kanten zo fijn mogelijk te laten zijn.
Oke zo bedacht maar anders uitgepakt,eenmaal voor al die kinderen ongeveer (100) misschien nog wel meer in de leeftijd twaalf/dertien jaar die mij allemaal aanstaarden stond ik met trillende knieën en mijn hart die tien keer zo snel ging , werd ik welkom geheten door Richard docent verzorging en een vriend van ons.
Hij hield een kleine inleiding en ik kreeg een kado door een meisje overhandigt,ik maakte het open en daar kwam een zelf gebonden bundel aangeboden door de leerlingen van het 1ste leerjaar de Passie Rotterdam ,met het eind resultaat van een opdracht bij het vak verzorging.
Deze kinderen hebben mijn blog dus moeten lezen,een gedeelte ervan en daarna een brief of overdenking aan mij moeten schrijven..........................
De eerste bladzij sloeg ik open ,Psalm 23:4 al gaat mijn weg,
door een donker dal
ik vrees geen gevaar,
Want U bent bij mij.
Uw stok en Uw staf,
zij geven mij moed.
Ik kon niet meer verder..........tranen over mijn wangen,ik had nog zoveel willen zeggen maar het ging niet,het hele boek is zo waardevol,met zoveel liefde,warmte en vooral met zoveel PASSIE geschreven dat ik hier heel blij mee ben.
Ik wil vanaf deze plek ook al die kinderen bedanken die hier aan mee hebben gewerkt,maar vooral ook Richard het is heel speciaal.
Richard vroeg of er nog vragen waren ,en daar stak een jongen zijn vinger op,hij wilde voor mij en mijn gezin bidden,dat heeft hij gedaan,een heel speciaal moment.........dank je wel.
Na afloop kwamen er nog vier dametjes naar mij toe,vonden de blog heel bijzonder om te lezen,en wilden mij nog eens een brief sturen,k'ben erg benieuwd,ze vonden dat ik er goed uit zag en zouden elke avond voor mij bidden,geweldig ik ben God heel dankbaar dat ik hier naar toe mocht gaan,ik ben heel ontroerd.
Graag wil ik een gedicht uit mijn Passie bundel op mijn blog schrijven.

Toekomst.

Altijd geleerd vooruit te kijken
naar de toekomst,zoals het hoort
Maar ik heb nu ondervonden
toekomst,dat is maar een woord

Want je kan nog zoveel plannen
Want je kan nog zoveel uit gaan kijken
Voor iedereen is het hetzelfde
Toekomst zal een illusie blijken

Wil je echt een toekomst hebben
plan dan enkel maar vandaag
Want vandaag maak je die toekomst
dus leef nu en vooral leef graag.
Ik ga het allemaal op mijn gemak eens lezen en zal zo af en toe wel iets gebruiken voor mijn blog,ook om andere mensen tot nadenken te zetten.
Lief dagboek,morgen weer naar huisje Zontevree ,het wordt een mooie zonnige warme dag dus genieten maar liefs Marianne.