Zaterdag 30 Juni.

Lief dagboek.
Vandaag een hele relaxte dag,Mart en Jap aan het werk.Bob eigenlijk de hele dag geslapen,en Veer bij haar vriendin.
Veel gewandelt met Joep in het park,tussen de regen druppels door.
En een hele vieze was weg gewassen.vol zand blubber, modder enz...
Vanmiddag om 12.30 uur weer begonnen met laxeer zooi,vanaf 16.00 uur zit ik weer op toilet,op zich hebben wij een leuke toilet maar ik heb hem nu wel gezien hoor...
Tot morgen moet ik nog even volhouden,ik lach op deze foto wel maar blij ben ik niet,ik ben ijselijk koud van binnen,en voel me soms heel misselijk,ik mag wel gewoon eten en drinken maar echt trek heb ik niet.
Even volhouden wordt er gezegt,natuurlijk dat doe ik ook,maar ik hoop nu echt dat het einde inzicht komt en dan wel het einde wat betreft de onderzoeken ,dat ze kunnen uitsluiten wat ze denken dat het is????
En dat ik weer een gewoon leven krijg in het teken van mijn gezin ,voor mijn kinderen als moeder,en voor Mart als echtgenote onbezorgt en vol inspiratie voor het leven, met nog heel veel wensen in het voor uitzicht samen met het gezin maar ook samen met Mart.
Hopelijk krijg ik maandag het verlossende antwoord maar hoe dan ook ik moet dan toch nog twee weken wachten op de verdere uitslag.
Want zoals je kunt zien op de foto ben ik niet Bea maar Marian Ik heb wel een leuke BALLEN SJAAL gekregen van de week daar ben ik heel blij mee ,bedankt Jacq ik draag hem met veel plezier.
Eigenlijk vind ik die van jou wit met rode ballen ook erg leuk misschien voor mijn verjaardag,ha,ha.....
Ondanks alles heb ik ook nog veel plezier, soms als ik aan het schrijven ben denk ik wel eens gaat dit echt over mij ,echt over mij alleen.
vanmiddag heb ik het hele dagboek terug zitten lezen,zelfs mij ontroerd het wat ik allemaal heb meegemaakt ,hoe ik het heb geschreven,hoe ik het doorsta,kan volbrengen,de moed erin houd, de vele reakties, vanaf april tot nu aan toe.
Maar ik weet ik kan het niet alleen ik voel de kracht die ik iedere keer weer ervaar en waardoor ik verder kan hoe moeilijk het ook is maar ik weet dat heel veel mensen voor mij maar ook voor ons gezin bidden want zonder Hem kunnen wij niet verder .
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Vrijdag 29 Juni.

Lief dagboek.
29-06-1990 ,alweer 17 jaar geleden in het huwelijk getreden,toen was het trouwens prachtig weer,zomers warm ,Jasper was toen 6 weken oud.
Waar is die tijd gebleven,en wat is erin die tijd allemaal gebeurd teveel om op te noemen.
Vanaf deze plaats gefeliciteerd !!!!!!
Vanmorgen weer naar het Erasmus mc. Om 8.30 uur gemeld,om 8.35 uur lag ik weer onder de scan,het zelfde ritueel als voorgaande keren, dokter nummer een kwam binnen,daarna dokter nummer twee beiden lieten hun ogen over de foto's gaan er viel een stilte er was overleg ,maar ik lag vast onder de scan!!!!!!!!!
Nu was ik hevig bang ik trilde over mijn hele lijf wat zien ze nu,wat gaan ze me vertellen,uiteindelijk werd ik bevrijd wij zien een vage vlek,het is wel wat verminderd in vergelijking met de vorige foto's maar........
Als u het nog ziet zitten graag maandag weer terug,maar dan wel weer laxeren.......gadver!!!!!!!
Vind u dat zo verschrikkelijk,heeft u het wel eens geprobeerd zo lekker een hele dag op de plee,schrale billen ,krampen,leeg lopen,misselijk worden gewoon ZIEK ZIJN DUS!!!!!!!!!!!
Ik ga het weer proberen zaterdag middag beginnen tot zondag avond erg leuk .
En wat betreft de arbo dat vergeten we nog maar even eerst deze scans maar afwachten,werken is voor latere zorg.
Vera is een nachtje slapen bij Thirza haar vriendin,en Bob is weer terug van kamp, die knul heeft gewoon een bruin hoofd.
Mart en ik gaan even shoppen ,een kado voor mijn verjaardag halen ,en verder even rond neuzelen. Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Donderdag 28 Juni.

Lief dagboek.
Goedemorgen een dag zonder zorgen,oh zo makkelijk gezegd,hoe vaak zeg je dat normaal gesproken,alleen in deze periode van je leven kijk je daar heel anders tegen aan.
Ik slaap op het moment heel slecht lig halve nachten te draaien,te denken,maar slapen ho maar....
De dag begon zonnig,dan voel je je al een ander mens wat gerommelt in de tuin ,boodschappen gedaan ,Jasper heeft z'n kamer onder handen genomen,grote schoonmaak nou ja......
Sonneburgh aan de lijn gehad ,omdat ik van de arbo dienst weer aan de slag moet,ja in zoverre twee maal twee uur in de week op therapeutische basis,en dan licht huishoudelijk werk...dat is toch boffen zo zeven weken na de operatie.
In de brief die ik vandaag kreeg stond na een zware chirurgische ingreep is mw. mulder herstellende en is met haar afgesproken dat zij therapeutisch aan de slag kan gaan.
Zij zei mij door de telefoon dat het goed was op de werkvloer aanwezig te zijn ,het contact met de collega's , even een andere omgeving even een ander gesprek nou vraag ik me dat laatste af ,juist als ik op de werkvloer ben vraagt iedereen hoe het ermee gaat.
Ik vertelde haar dat ik deze hele week behalve donderdag naar de Erasmus mc aan het pendelen ben,i.v.m. scans,dat ik de hele week vanaf zaterdag al aan het laxeren ben dat ik mij hopeloos voel,en dat de toekomst er heel onzeker uitziet,er is op de scan n.l.(iets) gezien.
Vanaf 2 juli gaat u het proberen en als u het zat ben na een uur gaat u naar huis,ja zo zit ik echt in elkaar.
Ik ga morgen eerst scannen en dan vraag ik aan de arts daar wat hij/zij er van vindt ,en dan overleg ik weer met sonneburgh dus nog even afwachten.
Ik ben van plan straks nog een lekkere wandeling te gaan maken met JOep ,en morgen komt Bob alweer thuis hij heeft toch aardig weer gehad.
Tot morgen lief dagboek liefs Marianne.

Woensdag 27 Juni.

Lief dagboek.

Ik ben heel moe vooral van het denken,wat staat mij nu weer te wachten.

Vanmorgen eerst Bob uitgezwaaid,die werd door Rein opgehaald om op kamp te gaan,daarna ging ik zelf op pad om weer richting Erasmus mc te gaan, voor een scan.

Om 8.30 uur lag ik weer onder de scan dit duurde 20 minuten,na afloop kwam dokter nummer 1 binnen om zijn kijk op MIJN scan te geven daarna kwam dokter nummer 2 binnen en ik lag vast gesnoerd onder die scan vast.

Door de herrie van die scan kon ik er ook nog niets van verstaan,dan wordt ik zo boos van binnen het gaat verdorrie over mijn lichaam!!!!!!!

Daarna werd ik los gemaakt en werd mij uitgelegd door een arts dat ze (iets) zien hopelijk is het ontlasting wat zich langzaam verschuift en anders is het (iets) aan de blaas of endeldarm.

Begrijpt iedereen het ik niet dus????

Vrijdag moet ik dus weer,en gaan ze een sms-scan maken,daar ben ik dinsdag ook door geweest dat is een scan woorop ze kunnen zien waarin je lichaam mogelijke tumorhaarden zitten ,ik vroeg dus ook vanmorgen of dat iets nog een tumor was,ik kreeg als antwoord dat het hopelijk ontlasting is en dat moet vrijdag dan verschoven zijn.

Mijn hoofd loopt om van allerlei gedachten en dat zijn niet de leukste,de dokter vroeg of ik nog tijd vrij kon maken om vrijdag nogmaals te komen,ik zei ik zal wel moeten,ik vroeg wel als het beeld zo blijft wat dan?????

Dan k0men er andere onderzoeken welke liet hij in de midden,vrijdag ben ik natuurlijk weer vrolijk van de partij.

IK moet wel zeggen dat ik bijna de moed begin te verliezen,stel dat het toch nog een tumor is wat dan?????

Eigenlijk wil ik daar niet aandenken.

Ik voel me deze week verschrikkelijk,mijn hoofd zit vol,mijn buik doet zeer van het laxeren,ik ben nu nog aan de diarree ,eigenlijk heb ik er schoon genoeg van.

Maar positief blijven wordt van mij verwacht ,ik wil best positief blijven maar wel met vooruit kijken en weer gewoon mijn eigen leven op de rails zetten zoals die was,en niet mijn ziek zijn als middelpunt van gesprek.

Eigenlijk heb ik er schoon genoeg van.

En dan de uitslag voor zover ik het nu al niet weet ,krijg ik pas over 14 dagen????? lang welnee!!!!!

Alleen als je Koningin Bea heet dan weet je het gisteren?????

Morgen even geen ziekenhuis,dan moet ik even iets regelen in Sonneburgh dat vertel ik morgen wel over hoe en wat????

Tot morgen welterusten Marianne.

Dinsdag 26 Juni.

Lief dagboek.

De weg is moeilijk en zwaar.....dat is een lied van ons jeugdkoor van vroeger zo voel ik dat vandaag zeker.

De scans vielen mee een sessie van zes maal een kwartier,eerst mijn onderbuik,daarna de bovenbuik,daarna de borstkas, mijn hoofd(hersens) toen mijn gezicht de linkerkant daarna de rechterkant.

Toen een andere scan die om mij heen draaide twee maal twintig minuten.

Morgenvroeg moet ik weer om 8.30 uur komen voor een scan van mijn onderbuik.

En naar alle waarschijnlijkheid donderdag ochtend ook.

Ik ben verschrikkelijk hevig aan de diaree ,heb het koud en voel me alles behalve gezond.

Ik heb vanmiddag gehuild en uit de grond van mijn hart gezegd dat ik dit niet meer doe,ik kan het niet meer opbrengen.

Mijn hele buik doet zeer ik voel me heel ongelukkig,ik begrijp dat dit voor mijn omgeving heel moeilijk is om mij optebeuren,en om mij moed in te praten,maar mijn geest kan het niet meer.

Ik wil de weg vooruit,niet achteruit.

Ik kreeg van de radioloog een nieuw flesje laxans mee,ik zei ik heb nog hoor maar ik geloof dat ze mij niet zo goed begrijpen, nou gelukkig begrijp ik het zelf maar al te goed,ik slik die rommel niet meer!!!!!!!!!

Morgen gaat Bob op kamp,het weer zit niet mee,maar hij heeft er wel zin in,hij gaat naar Brouwershaven leren surfen ,maar ook skaten,fietsen,tokkelen,roeien,beach voetbal,en een mini triathlon.

Sportief hoe bedoel je,ik hoop dat de zon hem toelacht.

Nou ik hoop dat iedereen weer op de hoogte is en dat het morgen de laatste keer is in het Erasmus mc.

Tot ziens lief dagboek,liefs Marianne.

Maandag 25 Juni.

Lief dagboek.
Vanmorgen naar het Erasmus mc. geweest,om 11.00 uur een radio-actieve injectie gehad.
Ik had heel veel vragen,die ik kon stellen.
Ik moet dinsdag en woensdag om 8.30 uur op de necleaire afdeling komen en daar krijg ik verschillende sessie's van foto's en verschillende soorten scans alles bij elkaar duurt zo'n vier uur.
Ja, vier uur per dag.....
Vanaf zaterdag ben ik ook aan het laxeren,vandaag ook een of andere laxans meegekregen maar ik heb wel in het ziekenhuis mijn bezorgdheid uitgesproken over mijn darmen waar het nu zo goed mee gaat.
Die arts die mij die injectie gaf ,gaf mij gelijk dus de dosering werd gehalveerd.
Morgen gaat mijn broertje mee,en woensdag brengt Lia mij weer,zij ging vanochtend ook mee,heel lief.
Vandaag viel het mee,hopelijk morgen ook.
Wij gaan nu even op pad voor Vera haar id-kaart,hopelijk is de foto goed nu. Tot morgen lief dagboek.Marianne.

Zondag 24 Juni

Lief dagboek.

het weekend zit er weer bijna op,maar ik voel mij niet zo goed.

Vanaf gisteren moest ik weer gaan laxeren.

Dat gaat in tegen mijn gevoel,heel mijn darmen doen zeer.

Ik heb geen trek in eten,en ben erg moe.

Ik ga vanavond vroeg naar bed,en droom dat deze week zo voorbij zal zijn.

Morgen om 11.00 uur moet ik in het ziekenhuis zijn ,Lia gaat met mij mee ik zie er heel erg tegen op.

Ik vind de nucleaire afdeling heel eng wat staat mij te wachten,welk vooruitzicht krijg ik,welke weg moet ik nog afleggen.

Dinsdag gaat Rein mee,hopelijk is het dan klaar en kan ik woensdag Bob uitzwaaien.

Ik moet nog een nieuwtje vertellen de jongens gaan ook mee met Arie en Hilda naar Oostenrijk.

Alles is geregeld het vervoer ,het appartement,en hopelijk kunnen wij er ook nog een weekje achter aan.

Eigenlijk is dat iets wat ik heel graag wil,even weg van alle drama van de afgelopen periode,rust aan mijn hoofd en rust in mijn hoofd.

Morgen ga ik weer verder, tot morgen liefs Marianne.

Zaterdag 23 Juni

Lief dagboek.
De brief is binnen uit het erasmus mc,maandag om 10.45 uur melden op de afdeling nucleaire geneeskunde,daar krijg ik een injectie.
Dinsdag moet ik dan voor de octreotidescan,hoelaat geen idee staat niet vermeld.
Alleen moet ik wel vanaf vandaag laxeren????
Ik vraag me af of dat wel goed is met net geopereerde darmen,het voelt niet zo lekker in mijn buik nu.
Ik ben heel de dag erg verdrietig zie erg tegen de a.s week op, en de uitslag vooral dat!!!!!!!
Het gaat met mijn herstel heel goed dus eigenlijk vind ik het mooi geweest zo,geen gepruts meer maar ik moet ik heb geen keus.
Mijn lieve broertje gaat dinsdag met me mee,dat duurt ongever drie tot vier uur dat onderzoek.
Hij gaat zitten werken in het ziekenhuis,ik hoop dat het in een dag lukt want woensdag gaat Bob op kamp,die wil ik wel graag uitzwaaien.
Vanmiddag heb ik met Joep twee uur in het park gelopen hij heeft lekker gezwommen ,het kroos zat op zijn kop,maar rennen en gek doen dat is geweldig.
Lief dagboek we krijgen visite tot morgen liefs Marianne.

Vrijdag 22Juni.

Lief dagboek.

Geen post vanuit het ziekenhuis,dus maar weer gebeld degene die ik moest hebben was vrij????

Begrijpelijk maar wie kan nu mijn vragen beantwoorden....

Ik heb allerlei vragen maar dat schijnen ze niet te begrijpen,moet ik eerder aanwezig zijn maandag?

Mag ik muziek meebrengen?

Mag ik daarna gelijk naar huis?

Wanneer hoor ik de uitslag?

Zou ik met vakantie kunnen gaan?
Maar waarschijnlijk staan al deze antwoorden in een brief die ik niet ontvangen heb??????

De dame aan de lijn kon mij alleen vertellen dat ik a.s. maandag alleen een radio actieve injectie krijg en dat ik dinsdag a.s door de scan ga???? weer wat nieuws.

Maar mag ik dan gewoon naar huis,en hoe laat moet ik dinsdag dan komen, ja mw. dat kan ik u niet vertellen.

WIE KAN MIJ DAT DAN WEL VERTELLEN ?????????????

Sinterklaas dacht ik,of als ik de koningin was geweest dan hadden ze mij haar fijn kunnen vertellen hoe de gang van zaken zou gaan,en hoe laat.

Hopelijk krijg ik morgen nog post met de brief,waar voor mij die gegevens in staan waar ik recht op heb en wat mij rust geeft.

Oh de dame aan de lijn vertelde ook nog even dat ik dan maandag wel te horen kreeg of ik evt.ook nog moet laxeren voor de scan???natuurlijk dacht ik net na zo'n darmoperatie.

Wat zitten daar voor halve zolen,en als ze niet op de hoogte zijn van de gegevens van de patienten laten ze dan hun mond houden,iedereen zweert bij dat Erasmus mc,nou ik moet het allemaal nog maar zien.

Ik hoop dat ik het weekend mijn gedachten even kan laten rusten,en maandag het over mij heen laat gaan.

Lief dagboek tot morgen.

Donderdag 21 Juni.

Lief dagboek.

Dit was de oplossing van de vorige foto,een knotwilg met zwammen of zoiets.

Gemaakt afgelopen zondag in de grienden.

vanmiddag het ziekenhuis gebeld a.s. maandag om 11.00 uur moet ik door de scan.

De papieren volgen nog,hopelijk morgen anders weer bellen.

Vanmorgen zelf weer de wekelijkse boodschappen gedaan,een bed verschoond en verder voel ik me down!!!!!!!!!!

Ik zit even niet lekker in mijn velletje,hoe het komt.......

De hele story dwarrelt door mijn hoofd ,wat staat mij nog te wachten, hoe ziet de scan er straks uit,is alles goed of toch nog een behandeling....

Ik maak me soms ongerust over de toekomst,mijn toekomst.

Gelukkig is het bijna weekend ,en staan er wat gezellige uitstapjes op het program.

Tot morgen liefs Marianne.

Woensdag 20 Juni.

Lief Dagboek.
Weer een dag voorbij,niet zo zonnig in mijn beleving.
Niets verder gehoord vanuit het ziekenhuis,dus de post morgen afwachten en anders weer bellen.
Hier kan ik niet meer tegen ,je bent geopereerd en voor de rest tel je niet meer.
Nummer zesduizendelf ben ik????????
En dan de onzekerheid waar je nu weer midden in zit,zo'n secretaresse die het wel even verteld wat er met mij aan de hand is en wat ik nog moet ondergaan.
Het huilen staat me vandaag nader dan het lachen.
Dat gesprek van gisteren zit me niet lekker,maar ik kan mijn internist niet bellen,want hij is met vakantie.
Dus waar moet ik mijn verhaal kwijt.
Even wat anders,wat zie je op deze foto,ra,ra ???????
Vanmorgen zijn er twee collega's geweest en kreeg ik van de avond en nachtploeg een prachtig bloemstuk.
En Ingetje heeft weer hard geklust in mijn huis,alles gestofzuigd,lekker alles weer glad.
Vanmiddag met Vera nieuwe pasfoto's wezen maken,en daarna lekker in de tuin geluierd.
Lief dagboek tot morgen Marianne.

Dinsdag 19 Juni.

Lief dagboek.
Vandaag geen hulp.geen tafeltjedekje,alles lekker zelf aanmodderen.
Vanmorgen mij ontfermt over de was,wat weggestreken,en toen nog even koffie visite gehad.
Vanmiddag lekker in de tuin gelegen,en oh ja voordat er weer iets mis gaat en ik gesignaleerd ben,het is namelijk zo ik heb gefietst vandaag.
Eigenlijk was het nog niet zo geweldig,al die hobbels op de weg,en Vera achter op is toch een hele klus.
Na een prachtige cd geluisterd te hebben in de tuin,ben ik het Erasmus MC gaan bellen!!!!!!!!
Nu volgt er weer een story,wat is uw geboorte datum,08-07-1965,is hier niet bekend,u krijgt het nummer van de Daniel den Hoed kliniek,ja maar ik zou in de Erasmus behandeld worden,ja maar mevrouw dat is tegenwoordig een?? oke .
Ik de Daniel gebeld,uw naam,mw.Mulder-Roos nee hier niet bekend,dan zou ik het Ikazia maar even bellen.
Ik afdeling chirurgie gebeld,doorverwezen naar de secretaresse van de chirurgen,ik mijn verhaal gedaan,wie was de chirurg die u doorgestuurd had,ik zei mw. geen idee dat was toen niet mijn eigen chirurg,hoe zag hij eruit?????? nou zei ik,fatsig,kort en donker blond??? oh dat was dr.Halm een co-assistent.
Het was een heel aardige dame die het ging uitzoeken,ik zou zo spoedig mogelijk terug gebeld worden.
Na vijf minuten ging de telefoon mijn papieren lagen dus nog bij een arts ene Dr.v.Essen in de Erasmus,ik kreeg een telefoon nummer en moest direkt bellen.
Dat gedaan als alles goed gaat,kan ik a.s. maandag al door de scan.
Ik heb met een dame van de nucleaire afdeling een heel gesprek gehad,ik vroeg of ik ziek word van die scan,maar dat is niet zo.
Zei zei mij wel dat er eventueel van behandeling afgezien wordt omdat het hier een opnieuw aangroeiende tumor betreft?????? Weer iets nieuws,nog nooit van gehoord.
Dat heeft zowel de chirurg als de internist mij zeker niet verteld.
Weer een stuk onzekerheid,ja maar dat moest ik zo niet zien want wat in het vat zit verzuurd niet, hoe bedoelt u dat??????
Als de tumor er weer aanwezig is dan kan er nog nabehandeld worden met een nucleair goedje.
Dat was het antwoord,dus afwachten maar weer.
Dit hakte er weer in maar er zou informatie opgestuurd worden dus ik wacht maar even af.
Lief dagboek ik ga nog even wandelen met Joep,en op tijd naar bed. liefs Marianne.

Maandag 18 Juni.

Lief dagboek.
De dag begon fris en fruitig, eerst Vera naar school gebracht,daarna gezellig een kopje thee en koffie met Hilda en mijn vader.
Hilda heeft het grote werk aangepakt,ik heb de was gedaan,wat gestreken en Vera weer uit school gehaald.
Verder een rustige dag gehad,met Joep gewandeld, en een dutje gedaan.
Wat de vraag betreft of ik gefietst heb...........nee dus dat durf ik nog niet.
Ik weet niet hoe dit in de wereld komt eigenlijk.
Ben ik wel benieuwd door wie ,oh, wie????????
Vanavond met Veer naar de deelgemeente voor de tweede keer, en jawel de pasfoto weer niet goed.
Wat een frustatie is dat zeg,dus opnieuw foto's maken en weer in de rij staan bij de deelgemeente.
Nou ja drie keer is scheepsrecht.
Hopelijk lukt het volgende week????
Lief dagboek tot morgen liefs Marianne.

Zondag 17 Juni.

Lief dagboek.
Wat een fijne dag,het begon met een ontbijtje op bed voor Mart voor de vadertjesdag!!!!
Vera had een soort pennenbakje gemaakt op school,ziet er leuk uit,en paps kreeg allerlei lekkere luchtjes voor in de douche.
Voor het eerst na zes weken weer naar de kerk,ik had heel de week nagedacht hoe ik iedereen kon bedanken, maar vooral hoe ik God kon bedanken.
Voor het werk wat Hij rondom mijn ziekenhuisopname ,de operatie ,nu het herstel ,Maar ook mijn angsten mijn verdriet,ik voelde heel vaak Zijn warme armen om mij heen.
Ik heb heel vaak in het ziekenhuis om Hem geroepen, God help me,en zie hoever ik nu ben gekomen.....
Vanmorgen heb ik daarom persoonlijk iedereen die mij lief is maar vooral God ,bedankt.
Hier volgt mijn verhaal...

Hier sta ik weer na ruim vijf weken na de operatie.
Een operatie die heel groot en zwaar is geweest,maar waar ik heel goed van aan het herstellen ben.
Ik moet nu nog wachten op een vervolg opname in het Erasmus MC,voor nog een eventuele nabehandeling.
Deze afgelopen periode zijn zwaar geweest voor mijzelf,voor mijn gezin, voor mijn familie,en vrienden.
Maar wij voelen dat wij dit niet alleen hebben kunnen doen, maar samen met ontzettend veel lieve mensen om ons heen.
Er is heel veel voor ons gebeden,vooral voor mij,voor herstel en dat voelt goed,dat geeft een warm gevoel,want zonder God's armen om mij heen maar ook omdat van mijn gezin hadden wij niet zover kunnen komen.
Ik wil daarom iedereen bedanken voor de vele kaarten bijna vierhonderd,de enorme hoeveelheden boeketten bloemen , de fruitmanden,de hulp op welke manier dan ook het is teveel om op tenoemen.
Het is voor mij onmogelijk om iedereen persoonlijk te bedanken,ik ben er nog dagelijks stil en ontroerd door.
De weblog die ik al schrijf vanaf 28 April wordt veel gelezen,ik kan daar mijn verhaal en soms mijn emoties kwijt op mijn eigen manier,dat blijf ik zeker nog doen.
Ik wil afsluiten met een opwekkingslied,lied 451.
Dit lied kreeg ik vlak voor de operatie op een kaart geschreven van een lieve vriendin ,in de afgelopen periode heb ik hem veel gelezen,zeker op de heel zware momenten vlak na de operatie ,hier heb ik veel kracht hoop en moed uitgeput.

Ik hef mijn ogen op naar de bergen,
Waar komt mijn hulp vandaan?
U bent mijn hulp ,Heer
door wie de hemel
en aarde zijn ontstaan.

Ik heb U nodig,God.
Want U bent mijn kracht,mijn Heer.
Dus ik vertrouw op U
Dat U mij redden zult
Geef mij Uw leven Heer.

Gisterenavond had ik het nog even voorgelezen aan Mart maar halverwege ging het niet verder,zoveel emoties ,zoveel intens verdriet ,maar vanmorgen ging het heel goed ,ik had met de dominee afgesproken als ik niet verder kon zou hij de tekst verder aflezen,maar ik kon het,ik kreeg ook hier weer de kracht.
Het was muisstil in de kerk,zo intens.....heel dankbaar ben ik dat ik dit weer mocht doen.
Daarna even bij mijn vader koffie gedronken,en toen mijn bedje in,samen met mijn dochter een dutje gedaan.
Vanmiddag zijn we samen met mijn broertje Rein ,Cootje en al onze kinderen naar de Carnissegrienden geweest en hebben daar ongeveer twee uur gewandeld,wat...........ja,ja, twee uur.
Mijn bergschoenen aangetrokken en gaan en in een normaal tempo,Joep was weer door het dolle heen,trouwens Rein ook,wat er allemaal gebeurd is is teveel om op te noemen,in ieder geval de kinderen hebben het niet droog kunnen houden.
Op de foto praten we over hoe stil het vanmorgen in de kerk was,en hoe trots hij op mij is,maar dat ben ik ook op hem,iedere dag belt hij even,zomaar ....zusje hoe gaat het,ik ben ook trots op hem want hij moet ook maar weer met deze ziekte worstelen en trekt zijn conclusie.....
Maar Rein je weet het we gaan ervoor hoe dan ook,bedankt voor deze fijne middag ik hou van jullie.
Daarna lekker chinees gegeten met z'n allen en nu lekker even onderuit,lief dagboek tot morgen,liefs Marianne.

Zaterdag 16 Juni.

Lief dagboek.

Dit zijn onze twee kakeltantes,gisterenavond tot 23.00 uur lagen zij te beppen,en waar ze het allemaal over hebben geen idee want als je binnen komt is het stil.

Vanmorgen hebben ze ons uitlaten slapen, ze waren zelf zeggen ze om 8.00 uur wakker,om 6.30 uur hoorde ik er een naar de w.c. gaan,ra,ra.....

Verder vandaag geteutel pasfoto's wezen maken van Vera ,want....ons Veertje gaat op vakantie,jawel naar.....!!!!!!!

Oostenrijk ,met wie....?????

Met Arie en Hilda mee.

Maar Vera staat bij mij op mijn paspoort,dus even snel een id-kaart voor haar laten maken.

Ze heeft toestemming van de school om eerder weg te kunnen,het zijn nu de omstandigheden dat dit mogelijk is,heel prettig dus.

Ze gaat 12 Juli op reis en komt 6 Augustus weer naar huis,ik zal haar verschrikkelijk missen,maar voor haar vind ik het heel fijn,dan hoef ik mij ook geen zorgen te maken als ik opgenomen moet worden.

Maar eigenlijk hopen wij zelf ook nog een weekje op pad te kunnen gaan.

Maandag ga ik maar eens een telefoontje er aan wagen om het Erasmus te bellen of er al wat bekend is over mijn gegevens.

Het houd mij wel bezig,want ik wil het afronden en verder gaan,maar zolang ik nog niets hoor moet ik afwachten.

We gaan zo een lekker rondje met Joep lopen,het is nu even droog en verder heel rustig aan .

Tot morgen liefs Marianne.

Vrijdag 15 Juni.

Lief dagboek.
Wat een fijne dag was het weer eigenlijk heel veel gedaan.
Vanmorgen Vera naar school gebracht,toen even met Jap boodschappen wezen doen,daarna een lekker bakkie gedaan.
De boodschappen opgeruimd,Vera uit school gehaald.
Daarna ben ik mij gaan verdiepen in de kaarten die ik de afgelopen periode heb gekregen,en verbaasde mij over een kaart waarop stond dat ik op de avond nadat ik geopereerd was de kinderen had gebeld,ik weet daar dus niets meer van.
Ik vroeg het later Vera en zij vertelde mij dat ik inderdaad gebeld had,dat de operatie achter de rug was en dat het goed met mij gingen dat Jasper heel hard had gehuild.
Ik vind dat zo apart dat je daar nu niets meer van weet,ik had het mij wel voorgenomen dat ik dat zou doen.
De kaarten ontroeren mij wel,voor mijn gevoel is het al heel lang geleden allemaal,maar het is zo kort geleden,vijf weken.
S'middags dat middagdutje heb ik nog wel nodig alhoewel het steeds korter wordt,maar nog wel even lekker.
Nu hebben we een loge het vriendinnetje van Vera,Thirza.
Twee van die kakel tantes,vanavond even naar het Zuidplein geweest,om een kado te kopen voor al onze papa's.
Op het Zuidplein had ik even het gevoel dat ik die mensen menigte niet aankon,maar even diep zuchten en Bob even stevig vasthouden en denken hier ben ik weer dat doe ik maar weer,heerlijk gewoon.
De meisjes zitten nu lekker te puzzelen,een k3 puzzel van 99 stukjes.
De jongens gaan vanavond zaalvoetballen,ik ga straks languit op de bank,kaarsjes aan libelletje erbij en lekker helemaal niets meer.
Morgen weer een nieuwe dag ,maar eerst slapen en uitrusten,tot morgen lief dagboek Marianne.

Donderdag 14 Juni.

Lief dagboek.

Een nacht en een dag zijn er voorbij gegaan,ik heb veel gehuild en allerlei vragen in mijn hoofd niet proberen toe te laten maar.....

Waarom.....!!!!

We hadden hem het zo gegund de opleiding die hij al jaren geleden zei te gaan doen.

Voor volgend jaar moeten we maar weer zien of hij ingeloot wordt ja of nee.Hij is vanmorgen naar school geweest om zijn cijfer lijst op te halen, en heeft een gesprek gehad met zijn mentor en hoofdleider van de school.

Een herkansing zit er niet meer in het wordt echt een jaar overdoen,maar het is zo'n verschrikkelijk dappere knul zo stoer hij zegt zelf mam ik heb geen keus,het zijn de omstandigheden geweest en ik doe het gewoon een jaar over.

Hij is deze afgelopen periode zo volwassen geworden dat het mij erg ontroerd, daar is op dit moment ook niet veel voor nodig om mij te laten huilen.

Vandaag was ik veel alleen,vanmorgen eerst Vera naar school gebracht toen Joep uitgelaten,toen naar de bakker,ja eerlijk en toen de was in de machine nou wat zeggen jullie daarvan.

Toen Vera weer uit school gehaald toen stond ik te hijgen bij school gek he.

Vanmiddag even een dutje gedaan en toen......weer naar school gelopen.

Vanavond zelf eten gekookt,afgewassen en straks Joep uitlaten.

Ik zou nu wel wat willen horen van het Erasmus want eigenlijk willen we toch wel even met vakantie gaan,maar zolang wij nog niets weten is het moeilijk afspreken.

Ik wil iedereen nog even bedanken voor de lieve reakties van gisteren dat doet ons goed ,Jasper heeft ze ook gelezen,hij zit dan wat te grinneken,en bij mij lopen de tranen over mijn wangen.

We kijken elkaar aan en hoeven niets meer te zeggen het is een kind naar mijn hart.

Ik maak me nu meer zorgen om Bob onze stille Billie....hij heeft allerlei kwalen,hoofdpijn,misselijk,pijn in z'n benen.z,n knieen en weet ik het wat nog meer.

Op school gaat het met hem heel goed gelukkig,met Vera ook trouwens dat is heel fijn.

Het is vandaag 7 jaar geleden dat mijn moeder overleden is aan darmkanker,dat is zo'n dag dat er allerlei gedachten door je hoofd spoken ,het was bij haar een zeer agressieve vorm met heel veel uitzaaiingen wat haar fataal is geworden.

Wij missen in haar een ontzettende lieve maar vooral zorgzame moeder die wij op veel momenten nog steeds erg missen vooral nu.

Ik heb haar eigenlijk nog heel veel te vragen,maar ....

Morgen komt ons vriendinnetje weer de boel doen en kan ik weer even lekker kletsen tot morgen. liefs Marianne.

Woensdag 13 Juni

Lief dagboek.

Jasper is gezakt met twee zessen,en vier vijven,wij zijn heel verdrietig en verslagen.tot morgen liefs Marianne.

Dinsdag 12 Juni.

Lief dagboek.

Morgen is het zover dan weten we of het erop of eronder is voor Jap.

Hopelijk hangt de vlag uit op dit tijdstip,met een tas eraan.

En kunnen de uitnodigingen voor een examen feest eruit.........nog een nachtje spannend.

Tussen vier en vijf worden we gebeld door school, afwachten maar.

Vanmorgen naar Sonneburgh geweest,dat was voor mijn collega's een verrassing ,wat kom jij nou doen....???????

Donderdagavond staat nog open kun jij Marian,tuurlijk...ha,ha.

Was het maar al zover ik zou wat graag weer gaan werken,maar nu even niet.

Nadat ik heel veel knuffels heb gekregen en veel gekletst had was ik moe maar voldaan,en ben naar huis getuft.

Auto rijden op zich gaat goed alleen me in de auto laten zakken is nog zwaar voor mijn buik,en dan later weer uit de auto klimmen is ook zo'n feest.

Thuis gekomen heb ik een boterham gegeten en ben mijn bedje ingerold.

Vanmiddag Vera uit school gehaalt toen kwam onverwacht mijn vriendinnetje nog even langs met een lekkere doos aardbeien ,moet ik nog wat voor je doen....nee,je komt net zelf uit je werk.

Ik kan alleen maar zeggen heel lief,ik heb van de week een boekje gekregen en dat heet:Ik wens je beterschap van Karel Claes met het volgende versje wat mij erg aansprak.

Vechten tegen je ziekte,

je moet het zelf doen.

Maar het hoeft niet alleen.

Mensen om je heen kunnen je helpen.

mensen die om jouw geven.

Mensen om wie jij geeft.

Zij zullen als het slecht met je gaat,

jou net dat kleine duwtje geven

dat je niet alleen kunt opbrengen.

En net dat kleine duwtje in je rug

kan ervoor zorgen dat

jij je ziekte overwint.

Dit klinkt heel toepasselijk,ik ben al heel ver vijf weken na de operatie maar wat er nog komen gaat maakt me soms onrustig.

Vanavond nog een rondje met Joep gelopen en straks lekker liggen,morgen komt Hilda weer gezellig lekker even alles glad maken,de klusjes die voor mij nog onmogelijk zijn.

Welterusten en tot morgen,liefs Marianne.

Maandag 11 Juni

Lief Dagboek.
Dit zijn mijn drie lekkere stukken,mooi in het rose.
Vandaag wat staan strijken,voetbalschoenen in het vet gezet want het seizoen is afgelopen,gelukkig.
Voor de rest gerust geluierd niet teveel gedaan.
Morgen heb ik de dag voor mezelf,geen thuishulp en geen tafeltjedekje ik ga voor het eerst na vijf weken weer zelf aan de slag in de keuken dat moet vast en zeker lukken hoop ik.
Ik heb er heel de dag de tijd voor dus dat kan makkelijk een indische rijsttafel worden.
Morgen ga ik even naar mijn werkplek Sonneburgh daar heb ik behoefte aan,eventjes om het hoekje kijken.
Iedere dag voel ik mij sterker worden,ik heb alleen gigantisch een soort van spierpijn in mijn buik.
Het slapen op mijn zij gaat iedere dag beter,dat is heel prettig want ik ben een buikslaper maar dat zit er voorlopig niet in.
De wond begint er al mooi uittezien alleen mijn navel zit ongeveer op mijn rug......ha,ha!!!!
Overdreven natuurlijk maar het zit wel opzij niet voorop mijn buik,iedereen zal denken lekker belangrijk maar het is toevallig wel mijn buik en niet die van jullie.
Ik vraag nu net aan Mart vindt jij het nog steeds leuk om te lezen,wat ik allemaal te miepen heb,hij vindt het geweldig,we gaan er een boek van maken zegt Mart,dat zou wel gaaf zijn.
Ik ga een lekker kopje thee drinken,en Vera naar bed brengen.
Ik moet haar nog even overhoren met de tafel van drie dat gaat haar wel lukken morgen,daarna gaat zij lekker slapen.
Tot morgen lief dagboek,liefs Marianne.

Zondag 10 Juni

Lief dagboek.

Dit was zaterdag Vera aan het stofzuigen,wat een schat he.

Vandaag wat vermoeid van de twee voorgaande dagen,wat rustig aan gedaan.

Vanmiddag geprobeerd een dutje te doen maar dat lukte niet,het was te rumoerig rondom huis.

S'middags nog even op visite geweest en vanavond op tijd naar bed.

Joep is aan het vliegen vangen bij de pui een zeer lachwekkend gezicht,maar de vlieg is te snel.

Morgen komt Hilda mij weer helpen,dat is toch nog heel erg fijn,en het tafeltjedekje project loopt ook nog drie dagen door.

Dinsdag en Donderdag gaat ik het weer zelf doen,en in het weekend doen Mart en ik het samen.

Alles gedoseerd maar steeds een stapje verder,het weekend nog wat staan strijken zo komt de regie alweer aardig in mijn eigen handen.

Van de week probeer ik even naar Sonneburgh te gaan zomaar even m'n gezicht laten zien,mijn collega's de lieve mensen dat mis ik toch ook wel erg.

Er werd net aangebeld en er werden twee taartjes gebracht met de mededeling zo omdat je weer beter bent,mijn gedachten was meid bek houden alles is voorbij......??????

Wat kunnen mensen vreemd reageren,tuurlijk ben ik heel dankbaar dat ik zo ver ben maar beter is een groot woord.

Wat staat mij straks nog te wachten wat de nabehandeling betreft,misschien ziet het er heel goed uit,maar wie weet moet ik nog een lange nabehandeling met nog wat opname's,dat is voor mij nog heel onduidelijk.

Maar goed die taart komt wel op hoor daar gaat het niet om maar BETER dat roep ik over vijf jaar als ik nacontrole's heb gehad met goede berichten......is dat negatief nee,absoluut niet maar wel de werkelijkheid.

Ik ben heel positief juist zie alles weer zitten,denk weer aan mijn werk ,maar deze vier weken gaan niet in je koude kleren zitten,en dan praat ik nog geen eens over de periode van voor onderzoeken,de scans,de scopien,de bloedonderzoeken teveel om op te noemen.

Ik dank iedere dag God in mijn gebed voor wat ik nu alweer ben,maar spreek aan Hem ook uit hoe bang ik soms ben voor wat er nog komen gaat.

Vanmorgen in de kerk is er voor ons gezin gebeden voor de goeie berichten dat is heel fijn dat de gemeente zo met ons meeleven.

We gaan morgen weer een frisse week in ,hopelijk een week met een vlag met een tas eraan!!!!!!!!

Hopelijk een groot examenfeest,waar ik in het begin van dit dagboek al over schreef.

Jullie horen het allemaal althans jullie lezen het wel.

Lief dagboek tot morgen Marianne.

Zaterdag 9 Juni

Lief dagboek.
Ja,ja daar ben ik dan toch nog,het is nu 23.30uur komen net bij de verjaardag van schoonzus Cobi en neef Rick vandaan.
Vanmorgen wat boodschappen gedaan ,vanmiddag geslapen van 13.00uur tot 16.00uur,uitgeslapen.....????
Nou nee hoor,wel lekker uitgerust,vanavond samen even uit eten geweest wat een feest weer,ik voel me geweldig.
Ik heb weer een boek uitgelezen,morgen een begin maken met weer een nieuw boek.
Ik heb vanmorgen een nieuwe nagellak gekocht maar dat lukt niet zo prima omdat al bukkend op mijn tenen te krijgen.
Dat moet ik maar overlaten aan de eerst volgende die langs komt en dat even voor mij wil doen.
Vera heeft vanmorgen de woonkamer even gestofzuigd want Joep had door het gras gerend met alle gevolgen van dien.
Daar doet ze niet moeilijk over,pakt de stofzuiger en gaat aan het werk,wat een lieverd he.
Zoals jullie kunnen zien en van mij horen gaat het heel goed, als ik alles maar gedoseerd doe,en zeker s'middags mijn rust neem.
Jasper heeft vandaag met zijn voetbalteam een vriendschappelijk toernooi gewonnen,helemaal blij was hij ,het voetbalseizoen zit er nu op.
Dat geeft binnen ons gezin ook weer wat meer rust,vier avonden trainen de hele zaterdag op het voetbalveld heen en weer rijden van vereniging naar vereniging,nog een extra wedstrijd spelen,pa haal je me op kan die thuis gebracht worden enz,enz....
De zaterdag zit er bijna op welterusten tot morgen,liefs Marianne.

Vrijdag 8 Juni

Hallo lief dagboek.

De dag is heel rustig verlopen,ik heb drie keer Joep uitgelaten,heel op mijn gemak.

Ik heb geen last van de warmte gelukkig,alleen kan ik niet in de zon bakken omdat dan het litteken erg gaat branden.

Ik heb vanmorgen twee zwaluwstaartjes op de wond geplakt....wat zijn dat??????

Dat zijn kleine pleistertjes die de wond bijelkaar houden.

Vanavond is ons tafeltje dekje project in de soep gelopen,hoe kan dit nu????

De tafel stond gedekt maar wat er kwam geen warme maaltijd, nou ja zeg.....we hebben de frituur aangezet en heerlijk gegeten.

Vanavond gaan we naar een vijfentwintig jarige bruiloft van onze vrienden Jacqueline en Piet ik ben benieuwd hoe lang ik het er uit hou.

Zoals jullie in de reakties hebben kunnen lezen zijn we gisteren avond naar een condeolance bezoek geweest waar we vele mensen met mijn aanwezigheid hebben verrast.

Velen uit onze kerk stonden versteld hoe goed ik er uitzag.

Het was voor mij iets vanzelf sprekends en ik voelde me heel goed.

Vandaag heb ik nagenoeg niets gedaan,alleen metbehulp van Bob de was aangezet, wat was de kast ingelegd ,de bloemen met schoon water voorzien,paar shirtjes gestreken .

Op dit moment dat ik dit schrijf zitten we midden in een wolkbreuk de hele tuin staat blank de hagel stenen klappen om onze oren en het onweert.

Het is gelukkig weekend,het wordt een druk weekend met allerlei verjaardagen maar wel gezellig.

Rein heeft nu een verrassing voor Mart ,het is rond en kan draaien,ra,ra....?????

Morgen weten we meer.

Nou ik ga stoppen want er is paniek hier, mijn vader belde dat de gang overstroomt dus Mart en Bob zijn er nu heen met emmers en dweilen.

Jullie horen morgen meer.

Fijn weekend iedereen,tot morgen liefs Marianne.

Donderdag 7 Juni

Lief dagboek .
Vandaag geen thuiszorg wel tafeltje dekje.
Vanmorgen de hond uitgelaten........alleen,jawel heel prettig was dat ,vanmiddag nogmaals de hond uitgelaten......jawel samen met Veer.
Vanochtend kwam mijn oude tante even langs tante Cornelia ik zag er goed uit zei ze.
Er kon nu geen foto geplaatst worden op deze site i.v.m. een storing,dat is jammer,morgen weer beter.
Ik heb vanmiddag weer twee uur geslapen daarna ben ik weer energie vol.
Ik heb zelf de was opgevouwen,in de kast geruimd maar alles op het gemakje.
De wond voelt wat branderig aan dit komt waarschijnlijk door de warmte op zich ziet de wond er goed uit ,de onderkant is aan de buitenkant gesloten met een heel dun vliesje waar vocht onder zit.
Hopelijk sluit dit nu gauw,en wordt de wond toch mooi.
Maar waarschijnlijk wordt het toch badpakkenwerk,wat belangrijk zou je zeggen ,nee niet echt natuurlijk.
Nou lieve mensen tot morgen Marianne.

Woensdag 6 Juni

Lief dagboek,het was me het feestje wel vandaag.
Vier vriendinnen kwamen zemen,er is wat afgelachen,Hilda,Ing, Jacq,en Ineke ,het was een mooi stel bij elkaar.
Eerst even koffie gedronken met wat lekkers ,behalve de SONJA BAKKER klanten,zij namen niet of een overheerlijke eierkoek ,want volgens de kenners mag je die wel eten.
Eerst even over gisteren daar is een fout ingeslopen,het was vier weken na de operatie i.p.v. vijf weken.
In mijn beleving ben ik dus al verder.
Gisteravond voelde ik mij heel naar,ik had echt teveel van mijzelf geeist,met alle gevolgen van dien.
Daar heb ik van geleerd ,vandaag rustig aan gedaan vanmiddag lekker twee uur geslapen,ik heb dat dus echt nodig.
Er werden vandaag weer verse bloemen gebracht,ik weet gewoon niet hoe ik iedereen moet bedanken,ik word er verlegen van,iedereen weer bedankt.
Ik bedank ook even de buuf Joke, zij is vanmiddag met Vera mee geweest naar de fancy fair op school ,zij deed mee aan een dansmarathon,het was heel leuk geweest.
Jasper en Bob hebben vanmorgen hand en span diensten verzet voor de interieurverzorgsters.
Jap ,haal jij even de horren eruit,Bob breng jij even het trappetje,Jap de stofzuiger kun jij die even boven brengen,Bob de horren kunnen er weer in,en ga zomaar door.
Om 11 uur dacht Bob het is mooi geweest ik ga naar school,en Jap zuchtte alleen,ha,ha,ha.
Geweldige kinderen,Bob had trouwens weer heel mooie cijfers,hij is gelukkig uit zijn dal.
Vera heeft ook een heerlijke dag achter de rug,eerst vanmorgen de sportochtend,waar Rein foto's is wezen maken,en vanmiddag de fancy fair.
Vandaag zijn onze twee neven jarig Rick en Joel jongens van harte gefeliciteerd en nog vele gezonde jaren toegewenst,hier van jullie tante dikke knuffels.
Ik voel me heel fijn niets gedaan en toch heel blij van binnen.
Ik word omringt door zoveel liefde vanuit alle hoeken,dat voelt heel prettig,daar word ik sterk van.
Het enige wat nu nog even om de hoek kijkt is de oproep voor het Dijkzicht ziekenhuis,wat staat me daar nog te wachten.
Maar deze dag is goed verlopen,heel rustig.
Welterusten Dagboek tot morgen liefs Marianne.

Dinsdag 5 Juni

Lief dagboek.
Even een rustig bericht uit een bloemrijke tuin.
Alles heel rustig gedaan vandaag een paar boodschapjes gedaan, en vanavond zelf de kerkkrantjes rond gebracht.
Maar alles wordt voor mij gedragen ik slenter er achteraan.
Ik heb vannacht slecht geslapen veel wakker gelegen de slaap niet kunnen vatten,maar dat is denk ik wel begrijpelijk na zo'n spannende dag.
Ik heb het record aantal reakties gehad op mijn weblog van gisteren ,hartverwarmend .
Iedere dag word ik nog steeds verrast met bloemen ,fruit, kaarten, gedichten, telefoon, leesboeken ,tijdschriften, lekker voor onder de douche, een plant en noem maar op.
Vera ben ik ook nog uit school wezen halen eigenlijk heb ik heel veel gedaan en het is vandaag vijf weken geleden dat ik ben geopereerd ik mag niet klagen dat doe ik ook maar niet.
Morgen komen er vriendinnen de ramen en wat extra klusjes in huis doen heel lief allemaal.
Ik ben heel moe en stop met schrijven tot morgen lief dagboek.
Marianne

Maandag 4 Juni

Hallo lieve mensen,zoals jullie zien zijn wij heel blij.
Vanmiddag in het ziekenhuis geweest en de uitslag van de longscan is goed.
Ik had mijn eigen vertrouwde internist dr. Ouwendijk en hij heeft mij alles verteld wat er tijdens de operatie allemaal gebeurd is.
Dat ik een hele zware periode doorgemaakt hebt en dat ik heel sterk gevochten heb en heel dapper ben ook wat betreft de uitslagen dat het emotioneel heel zwaar voor mij maar zeker net zo zwaar voor Mart dat vond ik zo lief van hem.
Hij vertelde het volgende: deze vorm kanker komt voor in de longen, de lever, de blindedarm,maar bij mij zat het tussen de dikke darm en de dunne darm.
Er is van beide een stuk weggehaald daarom heen zat een soort vlies met uitzaaiingen dat is ook verwijderd en de longen,de lever, de blindedarm zijn schoon.
Dat is een hoera stemming waard, wij waren ook heel opgelucht ik heb hem ook verteld hoe het bezoek bij de chirurg geweest was dat ik daar heel verdrietig geweest was en erg geschrokken dat er een longscan gemaakt moest worden dat het allemaal voor die arts zo normaal klonk maar voor ons heel schokkend.
Hij schrok hier erg van en vond het zeker niet goed te praten wat er was gebeurd, maar vroeg of we verder nog vragen hadden.
Ik vroeg hoe de nabehandeling nu ging ik word binnen nu en vier weken opgeroepen in het Dijkzicht ziekenhuis daar ga ik door een speciale scan daar kunnen ze eventuele kankercellen opsporen en direkt bestralen maar het kan ook zo zijn dat er niets te zien is dan ben ik klaar!!!!!!!
Hij heeft m'n buik bekeken en bevoeld voelt allemaal soepel hij was erg tevreden alleen de wond is aan de onderkant aan het wijken dus heel voorzichtig doen,hij adviseerde een zwaluwstaartje te plakken dat doe ik vanavond na het douchen .
Ik ben heel gelukkig van binnen zoals jullie op de foto kunnen zien zijn we samen heel blij en hopen vechten maar vooral bidden en danken wij God voor deze voorlopige afloop.
Er is mij een lied bijgebleven van de tijd dat wij op een jeugdkoor zaten en is als volgt:
De weg is moeilijk en zwaar ,
maar laat je er niet van weer houden,
er zijn je velen voorgegaan
hun spullen laten staan
voor de Heer.
Daar sluit ik mijn verhaal mee af lieve dikke knuffels tot morgen lief dagboek.

Zondag 3Juni

Lief dagboek.
Vandaag veel bezoek gehad afgesproken maar ook onverwachts bezoek druk maar wel gezellig.
Vanmorgen merkte ik wel dat ik gisteren heel veel gedaan had dan ben ik heel licht in mijn hoofd dan MOET ik het wel rustig aan doen.
Deze foto is vorig jaar gemaakt in Oostenrijk de Liechtensteinklamm.
Het weer zat toen niet mee maar de natuur was prachtig.
Ik zal nog even het kado uit de doeken doen wat ik vandaag gekregen heb rose vierkant zonder batterijen?????? Een vierkante rose kaars heel groot met vier lonten
leuk hé die maffe broer van mij.
Vanmiddag is Vera een poosje met hun mee naar huis gegaan samen met Joep had die ook gelijk een lekkere wandeling Vera loopt met haar ziel onder de arm heeft het soms heel moeilijk dat ik niet alles met haar kan ondernemen.
Ik vind dat heel naar om te zien ze pakte vanmorgen na de kerk zelf de telefoon om vriendinnen te bellen waar ze kon komen spelen dan denk ik wel hoe moet dat straks met de vakantie als iedereen op vakantie is dan zullen er wel baal momenten zijn hier nou ja dat zien we dan wel weer.
Vandaag de hele dag in de tuin gezeten het was niet zo heel zonnig maar wel lekker.
Deze week wordt weer even spannend morgenmiddag moet ik naar de internist en dinsdag middag naar de chirurg waar ik de uitslag krijg van de longscan.
Het wordt van de week mooi weer daar ga ik lekker van genieten en hopelijk is de uitslag gunstig .
Nou lief dagboek tot morgen.

zaterdag 2 juni

Lief dagboek.

Even een zonnig bericht ,vanmorgen ontbeten in de tuin beschuitjes met aardbeien en een vers kopje thee.

Daarna een plak cake met aardbeien en weer een vers kopje thee.

Ik vergeet trouwens dat ik om 9.00uur alleen naar de bakker ben gelopen voor brood maar dat valt me echt heel zwaar.

Het lopen op straat het verkeer de drukte daar wordt ik heel eng van.

Vanmiddag naar Intratuin geweest zoals je op de foto ziet lekker voorjaarsplantjes wezen halen en samen met Vera de tuinbakken gevuld.

Toen wij zo bij Intratuin liepen keek ik Mart aan en zei er is niets aan de hand met ons wij zijn ook een van deze velen die hier lopen alleen lekker plantjes kopen verder niets aan de hand alles is weer gewoon,geen ziekenhuizen,geen bloedprikken ,geen uitslagen, geen verdere behandeling gewoon lekker even naar een tuincentrum.

Toen ik zo in de tuin stond heb ik geen moment aan mijn ziekzijn gedacht,alleen wat voelt dit weer fijn zeg.

De wond is nu alweer twee dagen helemaal droog,de korstjes vallen eraf het gaat er toch wel heel mooi uitzien.

Ik ben gelukkig ook weer wat aangekomen,ik heb ook lekker trek in mijn eten en ook wel weer zin om even lekker te snoepen.

Vanmiddag had ik geen tijd om te rusten ha,ha,te druk met rommelen heerlijk.

Mart maakt zich dan enorme zorgen begint dan als die wond straks weer open gaat weet je hoe het komt.

Maar ik zie ook wel aan hem dat hij apetrots op mij is dat ik de draad weer zo oppakt.

Maar de conditie die ik weer moet opbouwen is een ware veldslag voor mij en dat kost nog weken van geduld hebben.

De aankomende week heb ik nog recht op drie ochtenden thuishulp en vijf avonden tafeltjedekje wat een feest zeg.

Het zware huishouden kan en mag ik nog niet maar wat stoffen en wat was weg vouwen moet kunnen.

Vandaag heb ik genoten van iedere minuut Vera zei je bent bijna onze eigen mama weer,heel ontroerend klinkt dat .

Joep heeft nog een wandeling gemaakt met vriendje Dik en heeft lekker door de stront liggen rollen lekker is dat zeg!!!!!

Ik voel mij heel blij en vrolijk en sluit af met dit gedichtje:

Zon,maan en sterren,

golven,zee en zand

zijn getuigen van

Zijn heerlijkheid,

volmaakt geschapen

door Zijn hand!

Elke kleine kiezelsteen

en elke druppel dauw

prijst Gods geweldige grootheid,

Zijn majesteit en trouw!

Veel liefs Marianne. dikke knuffels.

Zaterdagochtend 2Juni

Hallo lief dagboek.
Alles gaat goed maar gisteren was er een storing op mijn weblog dus kon ik niets schrijven.Ik heb een fijne dag achter de rug ,Hilda heeft me er weer doorheen geholpen.
Zij heeft lekker de kamer gedaan gaat zo haar eigen gangetje zo fijn er werden weer verse bloemen gebracht ook vanuit Sonneburgh prachtig fijn om wat van ze te horen .
Ik heb geen wandeling gemaakt want dat kost me echt te veel energie.
S ávonds weer met mijn meisje gedouched boekje voorgelezen en toen lekker ook gaan liggen,het bed staat nog steeds in de woonkamer dat is toch wel een uitkomst.
Jullie weten weer even wat van mij de rest volgt vanavond.
Liefs Marianne.